Παντελής Πρεντάκης: “Επιτέλους, δυστυχώς είμαστε πια φιλελεύθεροι καπιταλιστές!”

.
Η ιστορία διδάσκει, μα οι άνθρωποι, στην πλειοψηφία τους τουλάχιστον, δεν μαθαίνουν. Ένα από τα πιο έξυπνα εφευρήματα του επιστημονικού καταστροφικού εκβιασμού είναι ο όρος, κρίση. Χρησιμοποιείται ως δεύτερο συνθετικό, προκειμένου να γίνει αποδεκτή από τη μεγάλη πλειοψηφία των μαζών κάθε “βολική” δύσκολη κοινωνική περίοδος. Οικονομική κρίση, πανδημική κρίση, ενεργειακή κρίση, περιβαλλοντική κρίση και έπεται συνέχεια κρίσεων!
.
Στην πράξη, παρά τις όποιες προσπάθειες έχουν γίνει, καμία από όλες τις κρίσεις που έχουμε βιώσει δεν έχει επαρκώς αιτιολογηθεί, ούτε εκτός μα ούτε κι εντός της χώρας μας. Από την χρεοκοπία της Lehman Brothers μέχρι και τον πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας. Από την ασυδοσία παροχών και διορισμών, μέχρι το χρηματιστήριο κι από το βρώμικο ’89 μέχρι το ναυάγιο του κράτους των Ολυμπιακών αγώνων. Τι να πρωτοθυμηθεί κάνεις και τι να ξεχάσει. Όλα πρέπει να τα θυμάται ο άνθρωπος και τίποτα να μην ξεχνάει.
.
Ευτυχώς, ήρθε κάποια στιγμή η “τρόικα”, που κατόπιν έγινε “θεσμοί” κι ακολούθως πάλι “τρόικα” και όχι μόνο μας έσωσε, αλλά μας άλλαξε, μας έμαθε να είμαστε πια Ευρωπαίοι, φιλελεύθεροι, καπιταλιστές, έχοντες και κατέχοντες, μάλλον βιώνοντας την δική μας εικονική πραγματικότητα! Θα μας κάνει καλύτερους αυτή η κατάσταση, έλεγαν οι σπουδαίοι…
.
Μας έσωσαν!!! Είμαστε πλέον οι πρωταγωνιστές μιας νέας τάξης πραγμάτων που, γι’ αυτούς που γνωρίζουν, μυρίζει ναφθαλίνη και μούχλα.
.
Σημείο αναφοράς της νέας τάξης πραγμάτων, η οικονομία και πρωταγωνιστής το κέρδος. Όχι ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος πια είναι το μέσον για να επιτυγχάνεται το μέγιστο κέρδος. Νιώθουμε πια ευλογημένοι που έχουμε μια και δύο και τρεις δουλειές κι όχι άνεργοι. Δεν έχει πια σημασία ούτε πόσο αμείβεται, ούτε πόσο δουλεύει ο εργαζόμενος.
.
Θέλεις περισσότερα χρήματα; Δούλεψε κι άλλο!
.
Σπούδασες γιατρός, δάσκαλος ή απλά έντιμος και θέλεις να πληρώνεσαι αξιοπρεπώς; Δεν υπάρχουν για σένα χρήματα διότι δεν φέρνεις κέρδος. Όλα πια είναι θέμα μάνατζερ. Κι ευτυχώς, ο μάνατζερ πια μας έχει εξασφαλίσει:
.
Ένα κράτος χωρίς φόρους! Εξαιρείται ο ΦΠΑ που έχει διπλασιαστεί, τριπλασιαστεί κλπ ανάλογα με τις “αναπτυξιακές” αυξήσεις των προϊόντων, παρέχοντας στο κράτος πολλαπλάσια δισεκατομμύρια εσόδων. Εξαιρείται επίσης και η πρωτοποριακή φορολόγηση των καυσίμων, όπου πάνω στον ειδικό φόρο κατανάλωσης, επιβάλλεται και δεύτερος φόρος (ΦΠΑ), μπας και καταλάβουμε επιτέλους οι ανόητοι Έλληνες ότι το αυτοκίνητο δεν είναι για όλους μας, που λέει κι ο Αρούλης.
.
Ένα κράτος με επαρκή μεν αριθμό νοσοκομείων, ελέω Ανδρέα κι αυτά που σήκωσαν τον COVID-19, ελέω ΕΣΎ Γεννηματά, το οποίο πλέον χαροπαλεύει , κυρίως ελέω του Αδώνεως-Σπυρίδωνος Γεωργιάδη (μπουμπούκος).
.
Μας έχει εξασφαλίσει επιπλέον ένα κράτος με πέντε αλυσίδες σούπερ μάρκετ που έχουν ξεσκαρτάρει όλα τα στοκαρισμένα προϊόντά λίγο πριν τη λήξη τους, στα καλάθια της μεγαλύτερης ανοικοκυροσύνης, παρέχοντας τους ζεστό χρήμα από τη μια και ελάχιστους ή και καθόλου μικρομεσαίους ανταγωνιστές, επίσης έργο του φιλολόγου αρχαιολόγου εκδότη και α και ου και ΔΑΠ ΝΔΦΚ, προαναφερθέντος αδιανόητου πολιτικάντη.
.
Μας νοιάζεται και για αυτό μας εξασφάλισε, ακριβώς επειδή πλέον μας αρέσει να δουλεύουμε μέρα νύχτα, τη δυνατότητα να δουλεύουμε ακόμα και έξι ημέρες. Όποιος βεβαίως θέλει. Όποιος δεν θέλει, θα τον κάνουμε να θέλει.
.
Μας εξασφάλισε ένα κράτος με πεντάδες! Κάτι σαν πρωτάθλημα μπάσκετ. Πέντε μεγαλοπετρελαιάδες αισχροκερδούν στα καύσιμα, πέντε στις επικοινωνίες, πέντε στα ραδιοτηλεοπτικά, πέντε στις κατασκευές, πέντε στην ενέργεια κοκ. Ο ανταγωνισμός έλεγαν θα σας λύσει όλα σας τα προβλήματα, θα κρατήσει χαμηλά τις τιμές, η φιλελεύθερη οικονομία είναι το μέλλον και μπλα και μπλα μπλα μπλα…
.
Κι ήρθε η ώρα του ταμείου κι ήρθε το φως το αληθινό και φάνηκε ο πυλώνας της φιλελεύθερης οικονομίας και του καπιταλισμού, η καρτελοποίηση των παραγωγικών μονάδων. Το ξερίζωμα των εργασιακών δικαιωμάτων. Η επαναταξικοποίηση της κοινωνίας. Ήρθε επιτέλους ξανά η περίοδος κάποιοι να ζουν κι οι πιο πολλοί να βιώνουν.
.
Επιτέλους, δυστυχώς είμαστε πια φιλελεύθεροι καπιταλιστές!
.
Παντελής Πρεντάκης