Στη Μάνδρα, είχε μπαζωθεί το ρέμα.
Στο Μάτι, είχαν γίνει αυθαιρεσίες χρόνων.
Στην Εύβοια και τα Βίλια, είχαν μείνει ακαθάριστα τα δάση.
Στην Αρχαία Ολυμπία, κάποιος αγρότης έκαψε κλαδιά.
Στο Γύθειο, τα κλαδιά ακουμπούσαν τα καλώδια της ΔΕΗ.
Στην Αττική οδό; Ένα έργο που υποτίθεται πως δεν έγινε στο πόδι.
Που δαπανήθηκαν εκατομμύρια ευρώ για την κατασκευή του. Που δούλεψαν αμέτρητοι ειδικοί. Ένας οργανισμός που εισπράττει καθημερινά χιλιάδες ευρώ. Τι έγινε και πήγαν πάλι όλα στραβά;
Πάλι φταίει η πρωτοφανής κακοκαιρία; Μα πως γίνεται να είναι πάντα πρωτοφανής, όταν κάθε τρεις τέσσερεις μήνες, φαίνεται κι από την καλή κι από την ανάποδη;
Πάλι φταίει η συγκυρία κι ο καιρός; Ο κακός μας ο καιρός φταίει!
Δεν θα πω όσα κατά καιρούς έχω διαβάσει για τους λόγους των καταστροφών, γιατί δεν είμαι ειδικός κι ούτε μπορώ να γίνω. Άλλωστε, αν είσαι τελικά ειδικός, μάλλον δεν ξέρεις τι σου γίνεται, γενικώς!
Ούτε λύσεις μπορώ να δώσω, ελαφρά τη καρδία, μα και ποιος τελικά μπόρεσε; Έτσι κι αλλιώς, έχουμε πάμπολλους “ειδήμονες”, που θα προβούν σε αναλύσεις τις επόμενες ημέρες.
Κοινός όμως τόπος αφετηρίας όλων των καταστροφών που μας συμβαίνουν, είναι η συναλλαγή!
Οι νόμοι που φτιάχνονται για να καλύψουν! Για να βαπτιστεί νόμιμο, το παράνομο και το παράλογο!
Οι κανονισμοί που γράφονται και δεν τηρούνται! Και τα βουλεύματα που “ξεπλένουν” τους “βρώμικους!
Πρόταση μια και μόνη, δύσκολη στην εφαρμογή της, όμως ίσως απαραίτητη πια, για όλους όσους θέλουν να επιτελούν δημόσιο διακόνημα και να “σώζουν” (με το αζημίωτο φυσικά) τους άλλους.
ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΉ ΕΥΘΎΝΗ!!!
