Λίγο πριν τις πανελλήνιες (γράφει η Χριστιάνα Κρεββατά)

Μια ακόμη τρίτη τάξη του λυκείου έφτασε στο τέλος της. Μια ακόμη χρονιά πανελλαδικών εξετάσεων κατέφθασε. Οι μερικές ώρες πριν χτυπήσει το κουδούνι, το οποίο θα σημάνει την έναρξη των εξετάσεων και θα μοιραστούν τα πρώτα θέματα, είναι γεγονός.

Έχοντας περάσει κι εγώ από αυτή τη θέση μπορώ να καταλάβω το άγχος που νιώθετε μέχρι να τελειώσετε την ύλη, το άγχος το βράδυ πριν δώσετε, το άγχος την ώρα που θα περιμένετε να σας δοθεί η κόλλα, το άγχος μετά την εξέταση αν απαντήσατε σωστά, το άγχος μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα.

Παρ’ όλα αυτά, δεν σημαίνει ότι λειτουργεί ανακουφιστικά κι ούτε περιμένω να με αισθανθείτε κοντά σας γι’ αυτό, γιατί ο καθένας το βιώνει διαφορετικά εξαιτίας των προβλημάτων και των καταστάσεων που αντιμετωπίζει, των συνθηκών μέσα στις οποίες πρέπει να διαβάσει, των στόχων του, των δυνατοτήτων του, της επάρκειας του διαβάσματος που έχει κάνει. Κι έτσι ο καθένας έχει το δικό του άγχος, που είναι ξεχωριστό από τα άλλα, που είναι συνήθως μεγαλύτερο από τα υπόλοιπα και δεν μπορεί να το καταλάβει ο καθένας.

Κι έρχεται, λοιπόν, αυτό το βράδυ της προηγούμενης ημέρας, που εσείς νιώθετε περισσότερο πιεσμένοι, γιατί είστε ένα βήμα πριν την λήξη αυτής της κατάστασης, γιατί αισθάνεστε ότι δεν θυμάστε όσα πρέπει να θυμάστε, γιατί δεν ξέρετε ποια συμβουλή πρέπει να ακολουθήσετε από όλες όσες σας δίνονται, γιατί δεν ξέρετε πως θα είναι η επόμενη ημέρα.

Όμως, δεν πρέπει να ξεχάσετε ότι είστε στο τελευταίο σκαλοπάτι αυτής της δοκιμασίας. Μιας δοκιμασίας δύσκολης, άλλοτε επώδυνης κι άλλοτε όχι, η οποία σίγουρα είναι σημαντική, αλλά δεν είναι μοναδική. Αυτό σημαίνει πως αν κάτι δεν πάει καλά, δεν πρέπει να κάνετε πίσω, διότι η ευκαιρία της δεύτερης, τρίτης κ.ο.κ. φοράς υπάρχει, δύσκολη μεν αλλά όχι μη κατορθωτή.

Κι αν στόχος σας δεν επιτευχθεί σε αυτή την προσπάθεια δεν σημαίνει πως τελείωσε κάτι εδώ. Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι να φτάσετε σ’ αυτόν και να τον πετύχετε. Κυνηγήστε τον στόχο σας, κυνηγήστε το ταλέντο σας ακόμα κι αν αρκετοί διαφωνούν. Κρατήστε συμβουλές, στηριχτείτε στα πόδια σας, κατορθώστε το και τότε θα δικαιωθείτε.

Μετά από λίγο καιρό, το μόνο που θα έχετε από την τωρινή δύσκολη περίοδο, θα είναι οι στιγμές. Στιγμές από την τάξη με τους συμμαθητές σας, από το φροντιστήριο ή από το σπίτι της καθηγήτριας, από την τελευταία μέρα που είχατε όλοι άγχος κι αναζητούσατε τα θέματα ή τα “sos” μαθήματα, από τους καθηγητές, από την αποφοίτηση, από αυτούς που στάθηκαν δίπλα σας όταν είχατε απογοητευτεί. Και τότε θα είναι όμορφες αναμνήσεις που, ίσως, μάλιστα, σας λείψουν. Τουλάχιστον, εγώ νοσταλγώ κάποιες στιγμές εκείνης της περιόδου… Κρατήστε αυτές τις στιγμές.

Η μόνη συμβουλή που θα σας έδινα είναι να ξεκουράζεστε κι αν θεωρείτε πως κάποια συμβουλή δεν θα σας βοηθήσει τότε μην την ακολουθήσετε. Κάντε αυτό που θεωρείτε καλύτερο για τον εαυτό σας.

Καλή τύχη σε ο,τι κι αν κάνετε!! Έστω κι από εδώ να ξέρετε πως παρακολουθώ την πορεία σας!

Χριστιάνα Κρεββατά