Κάθε φορά που η εφημερίδα μας αναφέρεται σε κάποιο ευαίσθητο και σοβαρό για την πόλη μας θέμα, υπάρχει μία, μικρή ευτυχώς, ομάδα η οποία κατευθυνόμενη – παρασυρόμενη από κάποιους επιδέξιους τσαρλατάνους, καιροσκόπους και κερδοσκόπους, ξεκινάει να γράφει σχόλια κάτω από τις ανάρτησείς μας του τύπου “τόσα χρόνια δε τα βλέπατε”, “δέκα χρόνια μούγκα”, “τώρα τα ανακαλύψατε” κλπ. κλπ.
Αφορμή για το παραπάνω σχόλιο μας, πήραμε από ανάλογα σχόλια σε πρόσφατη ανάρτησή στην εφημερίδα μας, επιστολής συμπολίτισσάς μας, με θέμα το π. αναψυκτήριο “ΠΑΝΘΕΟΝ” και τη σημερινή επικίνδυνη κατάσταση που κυριαρχεί στο χώρο, να τραυματιστεί κάποιος περιπατητής, εξαιτίας των σπασμένων υαλοπινάκων σε αυτό και τον περιβάλλοντα χώρο, όπως επίσης και ανάμεσα στα δένδρα με κίνδυνο με την αυξανόμενη ζέστη, η πρόκληση πυρκαγιάς.
Η ανάρτηση έγινε “πεδίο μάχης” επειδή η συμπολίτισσά μας Α.Ι. τόλμησε να εκφράσει την ανησυχία της αλλά και τον αποτροπιασμό της για την κατάσταση που συνάντησε όταν η ίδια με τα παιδιά της, έκαναν βόλτα στο χώρο του ΠΑΝΘΕΟΝ”.
Στο “χορό” των επιθέσεων μπήκε και η αγαπητή συνάδελφος “Δικαιοσυνη” με δικό της άρθρο, αποφεύγοντας να μας κατονομάσει όμως, στολίζοντάς μας με διάφορα κοσμητικά επίθετα.
Μάλιστα σε κάποιο σημείο του δημοσιεύματός της αναφέρει:
“Πάνθεον: άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε…
Και αυτό θα ήταν ίσως και αμελητέο, αλλά, έρχεται να προστεθεί στις κατά συρροή «αμαρτίες» του εν λόγω «κάτι, σαν μέσο ενημέρωσης». Προηγουμένως, είχε αναρτήσει «ρεπορτάζ» (γελάνε και τα τσιμέντα) σχετικό με το «Πάνθεον», σύμφωνα με το οποίο, πάλι κάποια κυρία, κάτοικος της πόλης μας, ανεκάλυψε την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το κτήριο και ο περιβάλλον χώρος.
Και αυτό προέκυψε αιφνιδίως.
Κατά την προηγούμενη περίοδο, κανείς δεν είχε παρατηρήσει την εγκατάλειψη, την λεηλασία και την καταστροφική μανία με την οποία οι διάφοροι γνωστοί-άγνωστοι όχι μόνον έκλεβαν υλικά και εξοπλισμό της επιχείρησης, αλλά, κατέστρεφαν και ό,τι μπορούσαν. Επί μία, τουλάχιστον, δεκαετία κανείς δεν είχε βρεθεί στον χώρο και κανείς δεν είχε αντιληφθεί τι συνέβαινε.
Κανείς δεν έστειλε επιστολή, με την οποία εξέφραζε την αγωνία του για την κατάσταση στην οποία η προηγούμενη διοίκηση είχε οδηγήσει, μεταξύ όλων των υπολοίπων και το δημοτικό αναψυκτήριο, το οποίο κοσμούσε την πόλη και έκανε υπερήφανους τους δημότες της.
Βέβαια, υπάρχει λόγος για αυτό! Προηγουμένως, είχε αφεθεί στην τύχη του όλη η περιοχή και δεν ήταν προσβάσιμη. Τώρα, από την στιγμή που με πρωτοβουλία του Δημάρχου κ. Μίχου, πραγματοποιήθηκαν παρεμβάσεις ευπρεπισμού και καθαρισμού του περιβάλλοντος χώρου στο βουνό, μπορεί κάποιος να κάνει έναν περίπατο και συνεπώς, μπορεί να διαπιστώσει την εγκατάλειψη και να στείλει επιστολή στα … αντικειμενικά μέσα ενημέρωσης(!), τα οποία ουδέν είχαν να πουν σχετικά με την τακτική της προηγούμενης δημοτικής αρχής , η οποία οδήγησε στην σημερινή κατάσταση. Ούτε βέβαια για την εγκατάλειψη του χώρου στους διάφορους καταστροφείς, οι οποίοι αφαίρεσαν τα καλώδια και το ηλεκτρολογικό υλικό, για να αποκομίσουν οφέλη.
Ακόμη, δεν αναφέρει η σχετική ανάρτηση ότι το ΠΑΝΘΕΟΝ είναι ΚΛΕΙΣΤΟ και συνεπώς δεν ανήκει στους προσφερόμενους για περιήγηση δημόσιους χώρους. Αναρωτιόμαστε, ποιος θα πάει να κάνει βόλτα στον χώρο του κτηρίου; Ποιος θα αφήσει τα παιδιά του να παίξουν στο εγκαταλελειμμένο κτήριο, ώστε να κινδυνεύουν από τα σπασμένα τζάμια και τις άλλες αβαρίες τις οποίες έχει υποστεί”.
Το παραπάνω απόσπασμα λοιπόν της καλής συναδέλφου “Δικαιοσύνη” έχει κατά την άποψή μας, δύο στόχους.
Πρώτον να θίξει την αξιοπιστία της εφημερίδας μας, αποκαλώντας την αναγνώστριά μας, “κάποια κυρία”, παρ΄ότι είχαμε δημοσιεύσει τα αρχικά του ονοματεπώνυμού της, αφήνοντας προφανώς να εννοηθεί πως δεν είναι καν υπαρκτό σαν πρόσωπο και η επιστολογράφος της ανάρτησης και
δεύτερον να σερβίρει το γνωστό τροπάριο, ότι η εφημερίδα μας, τόσα χρόνια αγνοούσε το θέμα και αρθρογραφεί για το “ΠΑΝΘΕΟΝ” τώρα που δήμαρχος είναι ο Μίχος.
Λοιπόν η “κάποια κυρία” που έχει ονοματεπώνυμο, μπήκε στην εφημερίδα “Δικαιοσυνη” και σχολίασε το δημοσίευμά της, καταγράφοντας και τα στοιχεία της, κοινοποιώντας παράλληλα το σχόλιο της και στην εφημερίδα μας προς δημοσίευση.
Παρακάτω αναδημοσιεύουμε το σχόλιο της και στη συνέχεια αναδημοσιεύουμε ορισμένα από τα άρθρα της εφημερίδας μας, επί δημαρχίας Καπλάνη, από το 2016 και παλαιότερα έως και σήμερα για να ανοίξουν τα ματάκια τους όσοι κατευθυνόμενοι υποστηρίζουν πως τώρα μόνο ασχολούμαστε με το π. αναψυκτήριο “ΠΑΝΘΕΟΝ”.
Μάλιστα επί δημαρχίας Καπλάνη η εφημερίδα μας φιλοξενούσε και δηλώσεις του κ. Μίχου επί του θέματος, ενάντια στον π. Δήμαρχο και δεν έπαψε να γράφει μεσούσης της πρόσφατης προεκλογικής περιόδου για το π. αναψυκτήριο και την κατάντια του…
Επίσης η εφημερίδα μας φιλοξένησε κατά διαστήματα δηλώσεις, ερωτήσεις και παρεμβάσεις του κ. Μιχάλη Γιάγκα και άλλων.
Ιδιαίτερα το άρθρο μας εκείνο του 2016, το οποίο δημοσιεύουμε στο τέλος του παρόντος, είναι τόσο επίκαιρο σαν να γράφτηκε σήμερα…
Λυπόμαστε που το άρθρο μας είναι μεγαλύτερο των συνηθισμένων, αλλά να τελειώνουμε μιας και καλή με ορισμένους ανεγκέφαλους και λασπολόγους.
Αφού ολοκληρώσουν και οι αρμόδιοι εκεί στο Δήμο την ανάγνωσή του, ας στείλουν κάποιο ειδικό συνεργείο να απομακρύνει τους σπασμένους υαλοπίνακες μην τραυματιστεί κανένας και να μαζευτούν τα σπασμένα τζάμια από το δάσος, πριν προκαλέσουν καμιά πυρκαγιά όσο αυξάνεται η θερμοκρασία και ο ήλιος είναι θερμότερος πλέον…
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΗΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΙΣΣΑΣ ΜΑΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ “ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ”
“Είμαι εντυπωσιασμένη και πραγματικά έχω ανάμικτα συναισθήματα διαβάζοντας το άρθρο σας.
Είμαι δημότης της Αγίας Βαρβάρας και ζω εδώ από τότε που γεννήθηκα.
Αυτό που λέμε «γέννημα – θρέμμα». Εδώ πήγα σχολείο. Εδώ έκανα οικογένεια. Εδώ μεγαλώνω τα παιδιά μου. Δεν ντρεπόμουν ποτέ για την περιοχή που ζω μιας και (παρόλο το στίγμα που φέρει στους μη γνωρίζοντες), πιστεύω ότι συγκριτικά με άλλες περιοχές η Αγία Βαρβάρα είναι μια ανθρώπινη περιοχή για να ζεις. Και τέλος είμαι η «κάποια κυρία, κάτοικος της πόλης μας, ανεκάλυψε την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το κτήριο (του Πάνθεον) και ο περιβάλλον χώρος. Και αυτό προέκυψε αιφνιδίως».
Όλα τα παραπάνω, όμως, δεν μου αφαιρούν την ικανότητά μου να έχω άποψη.
Σας απαντώ γιατί δεν είμαι φανταστικό πρόσωπο και μάλλον πρέπει να εκφράσω την άποψή μου σαν ενεργή πολίτης, εμπεριστατωμένα.
Εγώ είμαι κάτοικος στην άνω Αγία Βαρβάρα και το δεδομένο (για μένα εδώ και πολλά χρόνια) είναι ότι το Πάνθεον είναι εγκαταλελειμμένο και αφημένο στην τύχη του. Μάλιστα, πρόσφατα, εκεί συντοπίτες μας δέχθηκαν και επίθεση.
Με αυτά τα δεδομένα όταν αποφάσιζα περίπατο με την οικογένειά μου προτιμούσαμε το «Βοτανικό Κήπο» και άλλους προορισμούς, που απαιτούσαν την μετακίνηση μου μακριά από το σπίτι μου.
Τις περίεργες αυτές μέρες «του COVID 19» έχουν αλλάξει τα δεδομένα και οι συνήθειες όλων μας. Οπότε σεβόμενη τους νέους κανόνες επιλέξαμε με την οικογένειά μου να πραγματοποιήσουμε περίπατο – άσκηση μέσα στο χιλιομετρικό όριο που μας έχει επιβληθεί. Και έτσι, εγώ προσωπικά, βρέθηκα μπροστά στο απαράδεκτο και θλιβερό θέαμα.
Αυθόρμητα μου ήρθε στο μυαλό η σελίδα της Προοδευτικής που συχνά επισημαίνει προβλήματα και καταστάσεις που χρήζουν επίλυσης. Και εντελώς αυθόρμητα έστειλα την παράκλησή μου να αναδείξουν τους κινδύνους που υπάρχουν δυο βήματα από την πόρτα μας .
Όπως αντιλαμβάνεστε το Πάνθεον είναι στην άκρη της πόλης αποκομμένο στο βουνό. Άλλο να φανταζόμαστε ότι παρακμάζει και άλλο αυτό που αντίκρισα!
Δεν κατηγόρησα κανέναν.
Να κινητοποιήσω ήθελα.
Και αυτό θέλω ακόμα και τώρα.
Θεωρώ ότι αυτή η κατάντια δεν τιμάει κανέναν Δήμαρχο, ούτε νυν, ούτε τέως, ούτε πρώην, ούτε επόμενο, ούτε αντιπολίτευση, ούτε εμένα την ίδια σαν πολίτη της Αγίας Βαρβάρας.
Λυπάμαι για την εξέλιξη της έκκλησής μου να το αναδείξει κάποιος που έχει λόγο σε περισσότερους από μένα.
Λυπάμαι γιατί αναλωνόμαστε όλοι για τα δευτερεύοντα. Και η ουσία του προβλήματος στέκει εκεί ψηλά, θλιβερή, λεηλατημένη και ξεχασμένη, γιατί μέχρι χθες ήταν πιο εύκολο να μπω στο αυτοκίνητό μου και να πάω με την οικογένειά μου στο «Βοτανικό Κήπο», ή στο «Μπαρουτάδικο», ή στο «Σταύρος Νιάρχος», θαρρείς και η Καλλιθέα και το Αιγάλεω είναι «αλλιώς».
Παρακαλώ δεχτείτε το σχόλιό μου. Σας ενημερώνω ότι θα το κοινοποιήσω και στην ηλεκτρονική Εφημερίδα «Προοδευτική» ώστε να μην είμαι πια η «κάποια κυρία» «Α.Ι.», γιατί αυτή είναι η άποψή μου και την υποστηρίζω ανοιχτά.
Argiti Irene
Ειρήνη Αργίτη”
……………………………………………
ΠΑΛΑΙΑ ΑΡΘΡΑ ΤΗΣ “ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ” ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΝΘΕΟΝ, ΕΠΙ ΔΗΜΑΡΧΙΑΣ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΠΛΑΝΗ
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2019 ΜΑΡΤΙΟΣ 2018
………………………………………………
ΜΑΡΤΙΟΣ 2018 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2018
ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΑΡΘΡΟ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΟ ΣΤΙΣ 18 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016
