Όταν τον Οκτώβρη του 2014, η μεγάλη νεροποντή έπνιξε πολλές συνοικίες, η πόλη μας είχε ένα “θύμα”, που ακόμα δεν έχει γιατρευτεί.
Ο λόγος για τη Γέφυρα της Στέφανου Σαράφη η οποία από τότε παραμένει κλειστή, παρά τη βεβαιότητα πως δεν έχουν πληγεί τα θεμέλια της και δεν κινδυνεύει από κατάρρευση ή άλλο τεχνικό πρόβλημα.
Οι έλεγχοι που έγιναν τότε από συνεργεία μηχανικών της Νομαρχίας, του Δήμου ακόμα και της ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ, δεν διαπίστωσαν κάποιο πρόβλημα στη στατικότητά της.
Παρ΄ότι δεν βρέθηκαν στο Δήμο, την Πολεοδομία και άλλες αρμόδιες υπηρεσίες τα σχέδια και η μελέτη κατασκευής της, οι ειδικοί συμφώνησαν που δεν συντρέχουν λόγοι ανησυχίας.
Βρέθηκαν όμως όλοι μπροστά σε μια μεγάλη έκπληξη και πρωτοφανή εικόνα.
Σκάβοντας για να ελέγξουν τα θεμέλια της γέφυρας βρέθηκαν μπροστά σε μία υπόγεια λίμνη.
Ο αγωγός ομβρίων που περνάει κάτω από τη γέφυρα και μαζεύει τα νερά που κατεβαίνουν από ψηλά ήταν κομματάκια και τα νερά διοχετεύονταν στο υπέδαφος, γύρω από τη γέφυρα σε μεγάλη ακτίνα, σχηματίζοντας την υπόγεια λίμνη που προαναφέραμε.
Ότι ο αγωγός είχε πάθει ζημιά και ήθελε αντικατάσταση ήταν γνωστό στο Δήμο επί χρόνια, επί Δημαρχίας Μίχου μάλιστα ξεκίνησαν οι πρώτες εκτιμήσεις και μελέτες για το έργο.
Κανένας όμως δε μπορούσε να φανταστεί το μέγεθος της ζημιάς, με αποτέλεσμα μετά την αποκάλυψη του πραγματικού μεγέθους του προβλήματος, να χρειαστούν ορισμένες τροποποιήσεις στην αρχική μελέτη, ώστε να αντιμετωπιστεί ριζικά το πρόβλημα.
Όταν ανακαλύφθηκε η λίμνη, μπαζώθηκε και τσιμενταρίστηκε το κάτω επιφανειακό μέρος της γέφυρας, αφού δεν ήταν δυνατή η παρέμβαση πριν την κατασκευή του νέου αγωγού και παραμένει, έως το πέρας της κατασκευής του αγωγού (οι φωτογραφίες είναι από τους τότε ελέγχους και τα μέτρα που πάρθηκαν).
Το έργο κατασκευής αγωγού ομβρίων υδάτων που είναι σε εξέλιξη από το 2016, αφορά ακριβώς αυτό το θέμα.
Τα όμβρια ύδατα πλέον δεν θα περνούν κάτω από τη γέφυρα αλλά θα διοχετεύονται από το νέο αγωγό που σε λίγες ημέρες τελειώνει στην οδό Ανδρέου Δημητρίου και θα συλλέγει τα νερά που κατεβαίνουν από την οδό Κρήτης.
Γίνεται στην ουσία ένα πάϋ – μπας, αποφεύγοντας τη γέφυρα.
Όταν λοιπόν ολοκληρωθεί ο αγωγός, θα έρθει η ώρα της γέφυρας, στα θεμέλια της οποίας συνεχίζουν να εισρέουν τα όμβρια από το βουνό, αφού εκτός του αγωγού υπάρχει και το φυσικό ρέμα, το οποίο από μόνο του προσελκύει τα νερά της βροχής.
Όταν λοιπόν αποκοπεί η ροή των όμβριων υδάτων από το βουνό προς τη γέφυρα, αφού πλέον θα διοχετεύονται στον νέο αγωγό, πρέπει να γίνει η άντληση των υδάτων που υπάρχουν κάτω από αυτήν (η λίμνη που προαναφέραμε) και πιθανότατα και από άλλα ακίνητα, να μπαζωθεί, να θωρακιστεί και να δοθεί σε χρήση η Γέφυρα.
Γιατί τα γράφουμε αυτά;
Τα γράφουμε για να γνωρίζει ο κόσμος τι συνέβει, γιατί και πως θα ολοκληρωθεί το έργο.
Ελπίζουμε πως η γέφυρα, την οποία καλώς έκλεισε ο Δήμος προκειμένου να είναι σίγουρος 100% για την ασφάλεια της, παρ΄ότι μας ταλαιπώρησε και συνεχίζει να μας ταλαιπωρεί, με τη μη λειτουργία της, όταν παραδοθεί σε χρήση να έχουν πραγματοποιηθεί ΟΛΕΣ οι εργασίες που προαναφέραμε, αλλιώς δεν θα δικαιολογείται το κλείσιμό της, επί μία τετραετία…
