Το πρωί της Κυριακής 4 Μαρτίου επισκεφτήκαμε το Άλσος “ΜΗΤΕΡΑ” και καταγράψαμε τις δραστηριότητες που γίνονται σε αυτό είτε ομαδικά, είτε προσωπικά, είτε οικογενειακά.
Σε κάθε σημείο του Άλσους συμπολίτες μας ασχολούνται με διαφορετικές ασχολίες που τους αρέσουν, μέσα στη φύση και σε ένα σχετικά καθαρό περιβάλλον.
Νεαρά ζευγάρια βολτάρουν στα πλακόστρωτα με τα μικρά παιδιά τους, άλλα στα καροτσάκια τους, άλλα τρέχοντας και άλλα κάνοντας ποδήλατο.
Παρακεί πατέρας και γιός πετούν τον χαρταετό τους και δίπλα τους και σε κοντινό σημείο ομάδα νεαρών ατόμων κάνει διάφορες ασκήσεις γυμναστικής.
Στα παγκάκια άτομα της τρίτης ηλικίας “μαζεύουν ήλιο” και κουβεντιάζουν μεταξύ τους, παρατηρώντας και σχολιάζοντας όσα διαδραματίζονται στο άλσος. Προσέχουν και τα μικρά παιδιά δίνοντάς τους συμβουλές, όταν χρειαστεί.
Σε διπλανό πλακόστρωτο πατέρας και γιός κάνουν ποδήλατο, ενώ στο “ΠΑΡΚΟ ΣΚΥΛΩΝ” υπάρχει ιδιαίτερη δραστηριότητα με την παρουσία του Εθελοντή Γυμναστή ζώων κ. Θόδωρο Σουλιμιώτη.
Για το θέμα αυτό υπάρχει εκτενέστερο, άλλο δημοσίευμά μας.
Γενικά είναι μεγάλη η αποδοχή του Άλσους “ΜΗΤΕΡΑ” από τους συμπολίτες μας και όσο καλυτερεύει ο καιρός η επισκεψημότητά του θα είναι μεγαλύτερη.
Στα πολλά θετικά που διαπιστώσαμε όμως υπήρξαν και ορισμένες παραλείψεις τις οποίες αναφέρουμε, προκειμένου ο Δήμος να αντιμετωπίσει ώστε ο χρόνος παραμονής των επισκεπτών να είναι περισσότερο ευχάριστος, μεγαλύτερος και ασφαλέστερος.
Στο πάνω μέρος του Άλσους στην οδό Γούναρη υπάρχει ένα δασάκι με πεύκα κυρίως. Παρατηρήσαμε στα φυλλώματά τους κουκούλια από κάμπιες και μεγάλα κλαδιά να έχουν ξεραθεί εξαιτίας της παρουσίας καμπιών.
Πράγμα που σημαίνει πως την εποχή που έπρεπε (φθινόπωρο) είτε δεν έγινε ράντισμα ή έγινε χωρίς επιτυχία και επιμέλεια. Τώρα οι κάμπιες βγήκαν από τα κουκούλια τους και σουλατσάρουν και στα πλακόστρωτα επισκεπτόμενες και άλλα πεύκα προκειμένου να ολοκληρώσουν το καταστρεπτικό έργο τους.
Παρατηρήσαμε επίσης πως δεν υπάρχουν βρύσες πόσιμου νερού για να ξεδιψάσει κάποιος που βρίσκεται στο Άλσος, να ρίξει λίγο νερό στο πρόσωπό του για να δροσιστεί ή να πλύνει τα χέρια του ή κάποιο αντικείμενο που έπεσε κάτω και λερώθηκε.
Το σημαντικότερο πρόβλημα όμως είναι η έλλειψη τουαλετών.
Για να είμαστε ακριβείς πρέπει να γράψουμε πως τουαλέτες υπάρχουν, υπόγειες, κοντά στη δεξαμενή, αλλά εδώ και χρόνια έχουν πλημμυρίσει από τα νερά της βροχής και άλλα βρομόνερα και έχουν αφεθεί στην τύχη τους.
Στην τύχη τους επίσης έχουν αφεθεί η υγεία και ασφάλεια επισκεπτών και γειτόνων, από τα τρωκτικά που υπάρχουν σε αυτές, αλλά και από τα έντομα που κατά σύννεφο τις επισκέπτονται και μετά πετάνε, κάθονται στους ανθρώπους και ζώα και η μετάδοση μολυσματικών ασθενειών είναι σχεδόν σίγουρη.
Σαν πρώτα μέτρα επιβάλλονται να είναι: Ο ψεκασμός των τουαλετών κατά συχνά – πυκνά διαστήματα. Η απάντληση των βρομόνερων από αυτές και η τοποθέτηση στεγάστρου που θα τις προφυλάσσει από τα βρόχινα νερά. Φυσικά εννοείται πως πρέπει να απομακρυνθούν τα διάφορα αντικείμενα που επιπλέουν στα βρομόνερα και να ξεβουλωθούν τα φρεάτια.
Αφού τέλος καθαριστούν τα είδη υγιεινής που είναι σε άθλια – βρομερή κατάσταση, όσα δεν είναι κατεστραμμένα και απαιτείται η αντικατάσταση τους, να υπάρχει συνεχής καθαριότητα σε αυτές τις ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ τουαλέτες, διότι οι δεκάδες επισκέπτες του Άλσους όταν έχουν την ανάγκη τους κάπου πρέπει να την κάνουν.
Έως ότου όμως καθαριστούν οι απαράδεκτες τουαλέτες, ο Δήμος οφείλει σαν πρώτη λύση να τοποθετήσει χημικές τουαλέτες, με συνεχή επίβλεψη και καθαριότητά τους.
Η επισκεψιμότητα του χώρου προϋποθέτει και ανάλογη υποδομή.
Σημειώνουμε πως οι ατέλειες και τα προβλήματα που υπάρχουν, τα οποία όμως είναι αντιμετωπίσιμα, δεν μειώνουν την θετική ύπαρξη και παρουσία του Άλσους.
Ο Δήμος όμως πρέπει να ανταποκριθεί σύντομα, ώστε να λυθούν τα παραπάνω και όσα άλλα ίσως υπάρχουν.
