.
Μεταφυτεύτηκαν προ ημερών θάμνοι από το πεζοδρόμιο της Ελ. Βενιζέλου στον κόμβο, σε άλλα σημεία της πόλης μας.
Αυτή τη φορά η μεταφύτευση έχει πολλές πιθανότητες να πετύχει σε αντίθεση με εκείνες των νεραντζιών από την οδό Κολοκυθά στο άλσος ΕΙΡΗΝΗ που απέτυχαν και έχουν ΟΛΕΣ ξεραθεί.
Η αισιοδοξία μας αυτή πηγάζει από τον τρόπο που βγήκαν από το σημείο που ήταν φυτεμένα τα φυτά.
Τα φυτά δεν ξεριζώθηκαν, αλλά μεταφυτεύτηκαν με μπάλα από το χώμα που ήταν φυτεμένα και με προσοχή στις ρίζες.
Γράφαμε πρόσφατα σχετικά με την αποτυχία μεταφύτευσης των νεραντζιών, πως οφείλονταν και στον τρόπο που ξεριζώθηκαν, βιαίως, με αποτέλεσμα να μείνουν χωρίς ρίζες:
Κατά την άποψή μας, από τον τρόπο που βγήκαν τα δένδρα από την οδό Κολοκυθά ήταν καταδικασμένα.
Αντί να βγουν με προσοχή χωρίς να σπάσουν πολλές ρίζες, τα δένδρα ξεριζώθηκαν βιαίως, λες και οδοντίατρος έβγαζε δόντι, με αποτέλεσμα να βγει από τη γη ο κορμός του δένδρου, χωρίς στην ουσία ρίζες.
Επίσης η έλλειψη ποτίσματος τις πρώτες εβδομάδες, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να ξεραθούν τα δένδρα.
Η ρίζα αποτελείται από τα ριζικά τριχίδια, την εφυμενίδα, την επιδερμίδα, τον φλοιό, την ενδοδερμίδα, το περικύκλιο και τέλος τον αγωγό ιστό στο κέντρο της, ο οποίος είναι υπεύθυνος για τη μεταφορά νερού και διαλυμένων ουσιών στα υπόλοιπα μέρη του φυτού.
Εάν δεν υπάρχουν τα παραπάνω, το δένδρο που θα φυτευτεί είναι καταδικασμένο να ξεραθεί.
Όταν μεταφυτεύτηκαν στην πόλη μας πριν τρία χρόνια τα πέντε ελαιόδεντρα (κάτω φωτογραφία), στο παρτέρι στην Ελ. Βενιζέλου, μεταφέρθηκαν εκατοντάδες χιλιόμετρα, αλλά με τις ρίζες προσεγμένες και όχι σπασμένες και με χώμα, γιαυτό και έπιασαν.
Αυτή τη μέθοδο, που αναφαίραμε, εφάρμοσε αυτή τη φορά ο δήμος με τους θάμνους, αυξάνοντας τις πιθανότητες να “πιάσουν” στην καινούργια τους θέση…
