Κύριε Δ/ντή της εφημερίδας «ΠΡΟΔΕΥΤΙΚΗ»
Δημοσιεύσατε χθες μία επιστολή του κ. Φράγκου.
Σ’ αυτήν εκφράζεται η καθόλα δικαιολογημένη ανθρώπινη ανακούφισή του για τη λήξη μιας, έτσι κι αλλιώς, ψυχοφθόρας και σε κάθε περίπτωση απευκταίας δικαστικής περιπέτειας.
Δεν θα είχα κανένα λόγο να σχολιάσω την επιστολή του αυτή, αν ο κ. Φράγκου έμενε να απολαύσει την πανηγυρική του αθώωση και την, επί εξάωρο, κονιορτοποίηση του κατηγορητηρίου και δεν περιελάμβανε μία υπαινικτική αναφορά στο πρόσωπό μου, γράφοντας, με περισσή αμετροέπεια: «…και να θυμίσω ότι οι εφέτες δεν είναι κουτόφραγκοι», παραπέμποντας στο καταληκτικό σχόλιο της δεύτερης επιστολής που του απηύθυνα, με τίτλο «αλλουβρεχείτης» (από το «αλλού βρέχει»), για το γνωστό θέμα του οικοπέδου της οδού Μαντινείας, το οποίο σχόλιό μου, μετά τη διατύπωση ΔΕΚΑ (10) συγκεκριμένων ερωτημάτων, κατέληγε ως εξής: «Αντιλαμβάνεστε ότι παρά τη γνωστή συμπάθεια και εκτίμηση που έχω προς τον κ. Φράγκου δεν μπορώ να ανεχθώ κανένας Φράγκου να μας θεωρεί κουτόφραγκους [Ο κ.Καπλάνης, τουλάχιστον, συναισθανόμενος την ευθύνη του, δε μιλάει]».
Η επιστολή μου εκείνη και τα ερωτήματα που έθεσα τότε, παραμένουν μέχρι σήμερα ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΑ.
Κατά συνέπεια και ο τίτλος της προηγούμενης επιστολής μου και το καταληκτικό σχόλιό μου εξακολουθούν να ισχύουν.
Αν ο κ. Φράγκου θεωρεί ότι η απάντηση στα ΔΕΚΑ ερωτήματά μου δόθηκε με τη δικαστική απόφαση, δεν έχει παρά να τη δώσει στη δημοσιότητα (την απόφαση με τα πρακτικά) για να το διαπιστώσουμε όλοι μαζί.
Για την ιστορία να πω, ότι την απόφαση για τον αποχαρακτηρισμό του οικοπέδου την πληροφορήθηκα, αμέσως, από το γυιό μου Σπύρο Μίχο, τότε μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου, ο οποίος , χωρίς να γνωρίζει το παρασκήνιο, για λόγους αρχής, αρνήθηκε να λάβει μέρος στη διαδικασία του αποχαρακτηρισμού. Αφού έψαξα και έμαθα, κάλεσα αμέσως τον κ. Καπλάνη, ο οποίος, προς τιμήν του, ήλθε στο γραφείο μου, όπου τον επέπληξα αυστηρά για όσα είχαν συμβεί, παρουσία και τρίτου προσώπου (της γνωστής γάτας των Ιμαλαΐων ). Με διαβεβαίωσε ότι δεν ήξερε τι είχε προηγηθεί και ότι θα ακύρωνε την απόφαση. Το τί έγινε μετά, θα το γράψει η πολιτική ιστορία της πόλης μας και της «δικής μας πόλης».
Έκτοτε και μέχρι σήμερα, επί έξη χρόνια, δεν ξανα ασχολήθηκα και δεν θα το έκανα αν δεν είχα προκληθεί.
Ο κ. Φράγκου όμως συνεχίζει να ξύνεται …..
Λάμπρος Σπ. Μίχος
