.
Η ιστορία της θρυλικής ΕΠΟΝ παράδειγμα και διδαχή για τη νεολαία μας
Πέρασαν 82 χρόνια από την ίδρυση της Ενιαίας Πανελλαδικής Οργάνωσης Νεολαίας, της θρυλικής ΕΠΟΝ, στις 23 Φλεβάρη 1943 που έγραψε σελίδες δόξας στον αγώνα του λαού μας για την απελευθέρωση της πατρίδας μας από την τριπλή φασιστική κατοχή.
Τη δημιουργία μιας νεολαιίστικης οργάνωσης όπου θα συσπειρώνεται, θα παλεύει και θα δρα η νεολαία στα πλαίσια του απελευθερωτικού αγώνα δίπλα στο ΕΑΜ, αποφάσισε το ΚΚΕ στη 2η Πανελλαδική του Συνδιάσκεψη, που συνήλθε το τελευταίο 10ήμερο του Δεκέμβρη 1942. Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη υπογράμμιζε ότι το Κόμμα πρέπει να βοηθήσει την Κομμουνιστική Νεολαία να παίξει καθοριστικό ρόλο σ’ αυτήν την προσπάθεια και να διαθέσει τις δυνάμεις της για την συγκρότηση της ενιαίας αυτής εθνικοαπελευθερωτικής οργάνωσης της νέας γενιάς.
Ήδη τα στελέχη και τα μέλη της ΟΚΝΕ είχαν αναπτύξει πλούσια απελευθερωτική δράση. Με πρωτοβουλία της ΟΚΝΕ, είχε ιδρυθεί στις 5 Φεβρουαρίου 1942 στην Αθήνα το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο Νέων (ΕΑΜΝ), στο οποίο συμμετείχαν εκτός από την ΟΚΝΕ, η “Φιλική Εταιρεία Νέων”, η “Λεύτερη Νέα”, η “Σοσιαλιστική Επαναστατική Πρωτοπορία Ελλάδας” και η “Δημοκρατική Ένωση Νέων”.
Στη συνέχεια έγινε σύσκεψη της ΚΕ του ΕΑΜ Νέων (14 Γενάρη 1943) και ακολούθησε η σύσκεψη (1 Φλεβάρη 1943) των καθοδηγήσεων της ΟΚΝΕ, της “Λαϊκής Επαναστατικής Νεολαίας” και της “Σοσιαλιστικής Επαναστατικής Πρωτοπορίας Ελλάδας”, που προετοίμασαν την ίδρυση της ΕΠΟΝ.
Στις 23 Φλεβάρη 1943, κι ενώ «όλα τα ‘σκιαζε η φοβέρα…» μια νύχτα σε ένα σπίτι, στην οδό Δουκίσσης Πλακεντίας 3, στους Αμπελοκήπους, πραγματοποιήθηκε σύσκεψη, που κατέληξε στην απόφαση ίδρυσης της ΕΠΟΝ, με πρόταση της ΟΚΝΕ. Συμμετείχαν εκπρόσωποι όλων των οργανώσεων νέων του ΕΑΜΝ, άλλων ενιαίων οργανώσεων, καθώς και προσωπικότητες του πνευματικού κόσμου όπως ο Κ. Σωτηρίου, η Ρόζα Ιμβριώτη, η Μαρία Σβώλου κ.ά.
Συμφώνησαν για τη συσπείρωση, συμμετοχή και ενιαία δράση όλης της νεολαίας της πατρίδας μας στον απελευθερωτικό αγώνα, στον αγώνα για τη σωτηρία και για τα δίκαια του λαού μας, σε μια νέα Ελλάδα χωρίς εκμεταλλευτές και δυνάστες.
Το ΚΚΕ και η νεολαία του, η ηρωϊκή ΟΚΝΕ (Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών), υπήρξαν η ψυχή, ο καθοδηγητής και ο κύριος αιμοδότης του μεγαλειώδη ηρωϊκού αγώνα των ΕΑΜ- ΕΛΑΣ- ΕΠΟΝ. Ο ρόλος της ΟΚΝΕ που διέθεσε όλες της τις δυνάμεις για τη συγκρότηση και ανάπτυξη της ΕΠΟΝ, ήταν καθοριστικός, σε όλη τη μεγάλη δεκαετία του 1940. Στον αγώνα του λαού μας με το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ καθώς και στην ταξική μάχη του ηρωικού Δεκέμβρη ενάντια στην αστική τάξη και στην επέμβαση του Αγγλοαμερικάνικου ιμπεριαλισμού στη χώρα μας που έγινε για να επιβάλλουν την αστική εξουσία. Η αστική τάξη και τα κόμματά της, ήταν ανυπόληπτοι στο λαό και στη νεολαία γιατί μια μερίδα της εκμεταλλεύτηκε το λαό στυγνά μέχρι θανάτου στην κατοχή μαζί με τους ναζί κατακτητές, ενώ άλλοι εγκατέλειψαν την Ελλάδα απουσιάζοντας από τον απελευθερωτικό αγώνα, μαζί με τους Άγγλους συμμάχους τους για τη Μέση Ανατολή. Η δράση της ΕΠΟΝ συνεχίστηκε και μετά την απελευθέρωση. Το 1947 το αντιδραστικό καθεστώς στην Ελλάδα την έθεσε εκτός νόμου. Πήρε μέρος στην ένοπλη πάλη μέσα από τις γραμμές του ΔΣΕ, στην τρίχρονη ένοπλη ταξική πάλη για μια Ελλάδα του λαού της, με δικά της ένοπλα τμήματα και την ονομασία Δημοκρατική Νεολαία. Μετά την ήττα του ΔΣΕ το 1949, έδρασε στην πολιτική προσφυγιά για κάποια χρόνια.
Η ΕΠΟΝ αγκαλιάστηκε από το σύνολο, σχεδόν, της Ελληνικής νεολαίας. Περισσότερα από 600.000 ήταν τα μέλη της που σε συνθήκες σκλαβιάς εντάχθηκαν και έδρασαν με απαράμιλλο ηρωισμό και αυτοθυσία στον αγώνα κατά του κατακτητή. Πολέμησαν με το χωνί, τις προκηρύξεις και τον παράνομο τύπο ενημερώνοντας και εμψυχώνοντας το λαό μας αλλά και με το όπλο στο χέρι ενάντια στο χιτλερικό κατακτητή και τους ταγματασφαλίτες συνεργάτες του. Ήταν χιλιάδες οι ΕΠΟΝίτες και ΕΠΟΝίτισσες που εντάχθηκαν στις γραμμές του ΕΛΑΣ και πολλές/οι απ’ αυτούς που έδωσαν και τη ζωή τους για την απελευθέρωση της πατρίδας.
Οι ηρωικοί μαχητές/τριες της ΕΠΟΝ ήταν πρώτοι στη μάχη για την επιβίωση του λαού μας, τη μόρφωση και το πολιτισμό, τον αθλητισμό κόντρα στη λογική του συμβιβασμού, που καλλιεργούσαν τότε στη νεολαία μας οι πολιτικοί εκπρόσωποι της Αστικής τάξης στο όνομα δήθεν του αρνητικού συσχετισμού.
Ξεχωριστή ήταν η πρωτοπόρα δράση της ΕΠΟΝ στην κινητοποίηση του λαού μας στις τεράστιες διαδηλώσεις για τη ματαίωση της πολιτικής επιστράτευσης που επιχείρησαν οι χιτλερικοί μαζί με τους ντόπιους συνεργάτες τους το Φλεβάρη και το Μάρτη 1943. Ενώ, μοναδικό αποδείχτηκε το μορφωτικό -πολιτιστικό έργο της μέσα στον καθημερινό αγώνα για το χτύπημα του αναλφαβητισμού αλλά και με την πάλη της ενάντια στα ναρκωτικά με τα οποία οι αστοί και οι Άγγλου σύμμαχοί τους επιχειρούσαν, τότε, να αποχαυνώσουν και να υποτάξουν τη νεολαία.
Η πρωτοπόρα δουλειά των μελών και στελεχών της ΟΚΝΕ έβαλε ανεξίτηλη της σφραγίδα στην ηρωική αντιστασιακή δράση της ΕΠΟΝ, στους ταξικούς αγώνες του λαού μας. Βεβαίως η απόφαση αυτοδιάλυσής της ΟΚΝΕ, και της διάχυσής της στην ΕΠΟΝ ήταν αρνητική, γιατί στέρησε τη νεολαία από την μαρξιστική λενινιστική οργάνωση, που θα διαπαιδαγωγούσε στην επαναστατική πάλη μαζί με το ΚΚΕ για το σοσιαλισμό-κομμουνισμό.
Όλη η ιστορία επιβεβαιώνει πως η οργανωτική αυτοτέλεια του ΚΚΕ και της νεολαίας του, της Κομμουνιστικής Νεολαίας, σε όλες της συνθήκες είναι όρος και προϋπόθεση για την καθοδήγηση, την εξέλιξη και την έκβαση του αγώνα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων για την εργατική εξουσία. Η Κομμουνιστική Νεολαίας Ελλάδας, η νεολαία της ΚΝΕ που αποτελεί τη συνέχεια της ηρωϊκής ΟΚΝΕ, συνεχίζει σήμερα, στις σύγχρονες συνθήκες και με την πείρα της ΕΠΟΝ συνεχίζει τους αγώνες της νεολαίας μας για τα δικαιώματά της.
Η ιστορία της ΕΠΟΝ και όλης της δεκαετίας του 1940 διδάσκει πως όταν ο λαός συνειδητοποιήσει τη δύναμή του και αποφασίσει να στηριχτεί στις ανεξάντλητες δυνάμεις του, μαζί με το ΚΚΕ και τους κομμουνιστές, ακόμα και σε συνθήκες που ο ιμπεριαλιστικός καπιταλισμός φαντάζει ανίκητος, μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω, να αλλάξει τους συσχετισμούς και να νικήσει.
Η Πανελλήνια Ένωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ), οι φίλοι και απόγονοι της Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, οι επαναπατρισμένοι πολιτικοί πρόσφυγες, είμαστε περήφανοι για την ΕΠΟΝ και την συνεισφορά της στην Απελευθέρωση της πατρίδας μας. Η θρυλική ΕΠΟΝ με τη δράση της στις συγκεκριμένες συνθήκες της δεκαετίας του 1940, συνεχίζει να εμπνέει και σήμερα τη μαθητική και φοιτητική, την εργαζόμενη νεολαία που με την Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας αγωνίζεται για τα δίκαια και τα δικαιώματά της στη μόρφωση και τα εργασιακά της δικαιώματα στις σύγχρονες συνθήκες. Στους αγώνες ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τη συμμετοχή της χώρας μας σ’ αυτούς, με τεράστιους κινδύνους για το λαό μας και τους γειτονικούς λαούς. Η ΕΠΟΝ αποτελεί παράδειγμα αγωνιστικής στάσης και προσφοράς, αλληλεγγύης και αυτοθυσίας ενάντια στην ηττοπάθεια και τον συμβιβασμό μπροστά στις δυσκολίες της λαϊκής πάλης, μπολιασμένη από τις αξίες, τα ιδανικά, τη δράση των στελεχών και των μελών της ΟΚΝΕ.
Η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ τιμά και θα τιμά πάντα την ηρωική ΕΠΟΝ και τους αγώνες της νεολαίας μας. Παλεύει ενάντια στην παραχάραξη της Ιστορίας του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου και της μοναδικής συνεισφοράς της ΕΣΣΔ και του Κόκκινου στρατού της και των αντιστασιακών κινημάτων, της συνεισφοράς της Αντίστασης ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΕΠΟΝ και ΔΣΕ, στην ήττα του χιτλεροφασισμού και το διώξιμο του κατακτητή.
Η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ αγωνίζεται ώστε να διδάσκεται η αληθινή ιστορία της Αντίστασης του λαού μας για να διαπαιδαγωγείται και να μαθαίνει η νεολαία μας. Στεκόμαστε δίπλα στα νιάτα της ΚΝΕ που συνεχίζουν τον αγώνα της ΟΚΝΕ, της ΕΠΟΝ μαζί με το ΚΚΕ, για τα σύγχρονα δικαιώματα της νεολαίας μας, για σοσιαλισμό κομμουνισμό!
Το ΔΣ της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ
