Με το κλείσιμο των μεγάλων σε χωρητικότητα κέντρων διασκέδασης(στην ουσία έμοιαζαν με γήπεδα και εξυπηρετούσαν μόνο τους ιδιοκτήτες και τα μεγάλα ονόματα του τραγουδιού) και τον περιορισμό τους τώρα σε 2, η 3 ημερών διασκέδαση αντί του εξαημέρου, σε συνδυασμό με την οικονομική εξαθλίωση που έχουν φέρει τους Έλληνες, οι Γύπες του χρήματος και η αύξηση των κερδών τους, μαζί με τα άλλα κοράκια των απανταχού στον Πλανήτη αρπακτικών Τραπεζιτών, τους οποίους σε κάθε πέτρα της Γης, τους βρίσκεις από κάτω με τις πολυεθνικές εταιρίες ,απρόσωπες να μαζεύουν τον πλούτο του κόσμου, την από χρόνια όπως δείχνουν τα στοιχεία αφανισμό της Ελλάδας μέσω των Τραπεζών(εννοείται και των Ελληνικών, οι οποίες είναι πλέον θυγατρικές των Κορακιών), ήδη 300.000 μυαλά της χώρας μας βρίσκονται να 
εργάζονται στα ξένα, με προοπτική να φύγουν και άλλο ένα εκατομμύριο, να έχει ξοδέψει δισεκατομμύρια το Ελληνικό Κράτος για την απόκτηση των πτυχίων τους, τα μεταπτυχιακά τους , τα διδακτορικά τους και με πάνω από δύο ξένες γλώσσες να μιλούν άριστα, στο τέλος θα μείνουν στη χώρα , οι πολυεθνικές που αγόρασαν κοψοχρονιά και θα αγοράσουν όλα τα φιλέτα της Ελλάδας, για να ολοκληρωθεί ο αφανισμός της Χώρας, με αποτέλεσμα το ελεύθερο Ελληνικό κράτος να μη προλάβει να γιορτάσει τα 200 χρόνια της ελευθερίας του και προετοιμάζουν τη χώρα, για χωνευτήρι ψυχών και αλλοίωση του πληθυσμού, πράγμα που το έχουν πετύχει σήμερα κατά ένα μέρος.
Μουσικά Στέκια
Παρά το γεγονός ότι το θέμα μου είναι τα Μουσικά στέκια, δεν μπορούσα να μην αναφερθώ, στα τρελά που συμβαίνουν στη χώρα μας και τι ακόμα μας περιμένει. Γι αυτό, ερχόμενος στο αρχικό θέμα, έχω να πω ότι έχει αλλάξει ο χάρτης της Μουσικής, αφού σε κάθε γωνιά των Δήμων δημιουργήθηκαν νέοι μικροί χώροι, άμεσοι στους θαμώνες που η χωρητικότητα τους περιορίζονται στα 50-60 άτομα, η δε μουσική είναι σε χαμηλές εντάσεις, καθαρή χωρίς τα ντεσιμπέλ να σου σπάνε τα τύμπανα, ώστε να ακούς καθαρά τις λέξεις των τραγουδιών, οι δε θαμώνες συμμετέχουν και ψιλοτραγουδούν, μαζί με τους τραγουδιστές τα τραγούδια που λένε. Δύο τέτοιοι χώροι που πήγα, άκουσα και μου άρεσαν είναι η Παλιά Μαρκίζα, πίσω από το Παναθηναϊκό στάδιο και το εν Μοσχάτω στην Πλατεία Μοσχάτου.
1.Δύο Σολίστ της Μουσικής-Δύο δεξιοτέχνες του Μπουζουκιού
1.2.Γιώργος Γεωργόπουλος και Παλιά Μαρκίζα:
Το Γιώργο τον γνώρισα στο Αιγάλεω πριν το 1980 στο οργανοποιείο του Κώστα του Ρεμούνδου, υπηρετούσε τη θητεία του στο Πολεμικό Ναυτικό και παράλληλα όσα βράδια δεν είχε υπηρεσία και σκοπιά, έπαιζε σε διάφορα κέντρα της εποχής και ένα από αυτά επί της Ιεράς Οδού στο Αιγάλεω τα Ηλιοβασιλέματα, ενώ λίγο παραπάνω ήτανε και το Θρυλικό ΣΟΥ ΜΟΥ.
1.3.Έκτοτε συνεργάστηκε με πολλά διάσημα ονόματα του Τραγουδιού, Γκρευ, Αγγελόπουλο, Πόλυ Πάνου, Βάνου και άλλους, ενώ ταυτόχρονα μπήκε στη δισκογραφία, έγραψε αρκετά τραγούδια, που έγιναν επιτυχίες, όπως το Φωτιά στα Σάββατόβραδα, Χαμένη Πολιτεία, με τους Άντζελα Δημητρίου, Γιώργο Μπουλουγουρά και Γιώργο Σαρρή, όπως και πολλά ακόμη σουξέ.
1.4.Στη φετινή σαιζόν εμφανίζεται στο Μουσικό στέκι στο Παγκράτι (Παλιά Μαρκίζα), στη Πλατεία Βαρνάβα πίσω από το Παναθηναϊκό Στάδιο, τις Παρασκευές, Σάββατα και Κυριακές Μεσημέρι με τους Γιώργο Γεωργόπουλο, Γιώργο Γιαννόπουλο, Αθηνά Γεωργοπούλου και την Βασιλική Στεφάνου, σε πρόγραμμα με επιλεγμένα ποιοτικά διαχρονικά τραγούδια, ενώ κάθε Δευτέρα-Τρίτη-Τετάρτη-Πέμπτη και Κυριακή βράδυ, έχει εναλλασσόμενο πρόγραμμα, από νέους σχεδόν Καλλιτέχνες, για να παρουσιάσουν δικά τους Τραγούδια, η βραδιές αφιερωμένες, σε μεγάλους Συνθέτες.
Τέτοιες ευκαιρίες, δυστυχώς δε δίνονται από πολλούς, παρά το γεγονός ότι τα νέα αυτά παιδιά, έχουν άριστες Μουσικές και Πανεπιστημιακές σπουδές και είναι δεξιοτέχνες στα Μουσικά όργανα. Ένα μεγάλο μπράβο στο Γιώργο Γεωργόπουλο, για τις πρωτοβουλίες του αυτές, στην ενθάρρυνση νέων Καλλιτεχνών.
2.Παναγιώτης Στεργίου στο εν Μοσχάτω.
2.1.Ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα αυτή τη στιγμή στο χώρο της Μουσικής, στο Μπουζούκι έχει χαρακτηριστεί για το τέλειο αριστοτεχνικό τρόπο που παίζει, με δικό του ύφος, έχει συνεργαστεί με αρκετούς συνθέτες στις ηχογραφήσεις τραγουδιών στα Στούντιο ενώ παράλληλα έχει γράψει αρκετά τραγούδια που τα έχουν πει μεταξύ άλλων και οι Πασχάλης Τερζής, Πίτσα Παπαδοπούλου, Λένα Παπαδοπούλου και πολλά άλλα μεγάλα ονόματα.
2.2. Αυτήν περίοδο έχει την ευθύνη και την Μουσική επιμέλεια του Εν Μοσχάτω, χώρος, μικρός μεν αλλά δημιουργικός, άμεσος, με καλή ακουστική, καταλαβαίνεις τουλάχιστον τα λόγια, καλές φωνές και λίγα όργανα, συνθέτουν ένα καλό σκηνικό, σε συνδυασμό με το πολύ καλό φαγητό και τις φθηνές τιμές, για να είναι προσιτό σε όλους.
2.3.Στο χώρο αυτό εμφανίζονται διάφορα ολιγομελή σχήματα , καθ’ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας και έτσι οι θαμώνες έχουν να επιλέξουν που θα πάνε και ποιους θα ακούσουν.
Δευτέρα Μεσημέρι που βρέθηκα εκεί και επί 4 ώρες, τρία άτομα έπαιζαν και τραγουδούσαν με όρεξη.
2.4.Πέραν του Στεργίου , ένα πλήθος νέων Καλλιτεχνών εναλλάσσεται στο πρόγραμμα, από τους Ασπασία Στρατηγού, Δημήτρη Ρέπα, Βαγγέλη Κονταράτο, Αντιγόνη Μπουνια, Μιλτιάδη Χρυσανθίδη και Παναγιώτη Κολοκοτρώνη.
2.5. Πέραν των παραπάνω χώρων, υπάρχουν σε κάθε Δήμο μικροί χώροι ,με τρία τέσσερα άτομα , για Live εμφανίσεις και ένας τέτοιος χώρος είναι στο Χαιδάρι στο CUTTY SARK, με μη επώνυμα άτομα με παιδιά που αγωνίζονται να επιβιώσουν μέσα σε αυτούς τους ανεμοστρόβιλους που σαρώνουν τη χώρα.
3.Η Μουσική Βιομηχανία στην Ελλάδα:
3.1.Oι μεγάλες Εταιρίες Δίσκων στην Ελλάδα τον καιρό της παντοδυναμίας τους(τώρα έχουν βάλει σχεδόν όλες λουκέτο, η υπολειτουργούν),τόσο οι ιδιοκτήτες τους, όσο και ένα μέρος των παραγωγών, κανόνιζαν τα τραγούδια που αυτοί ήθελαν για ηχογράφηση στα Στούντιο και με τον τρόπο αυτόν άφηναν στο περιθώριο σημαντικούς δημιουργούς, οι οποίοι δεν ανέχονταν επεμβάσεις στα έργα τους και με τον τρόπο αυτό τους εξαφάνιζαν από το χάρτη της Βιομηχανίας του δίσκου και του τραγουδιού γενικά.
3.2.Ακόμα και σήμερα σε μουσικές εκπομπές της ΕΡΤ, παίζονται τραγούδια κάποιων, που είναι ταυτόχρονα δημιουργοί και υπάλληλοι της ΕΡΤ, ενώ η ΕΡΤ πληρώνει πνευματικά δικαιώματα, ενώ αποκλείονται σημαντικοί δημιουργοί από τις εκπομπές τους, όχι μόνο τώρα ,αλλά από πάντα και μιλάμε για τέτοια άθλια αντικειμενικότητα και σεβασμό σε δημιουργούς, που έχουν στραβωθεί πάνω στα χαρτιά τους να σβήνουν, να γράφουν στίχους και νότες, με αμέτρητα πακέτα τσιγάρα και καφέδες, κλονίζοντας παράλληλα και την υγεία τους και αυτοί συνεχίζουν τα δικά τους. Γεια σου Ελλάδα, με τους αντικειμενικούς Ελληναράδες σου.
3.3.Αυτό σημαίνει ότι κανένας νέος δημιουργός δεν έχει ελπίδα να μπει στο χώρο, αν παραμένουν οι αυλές και οι κολλητοί φίλοι και δε δοθεί βήμα σε ταλαντούχους, ώστε να αγωνιστούν και αυτοί για κάτι το καλύτερο στο Ελληνικό Τραγούδι.
3.4.Την μεγαλύτερη ευθύνη τη φέρνουν κυρίως κάποιοι Τραγουδιστές επώνυμοι, οι οποίοι παρασύρονται και δεν αντιλαμβάνονται ότι η ποιότητα μένει και θα μένει διαχρονικά, ενώ τα σκουπίδια κάνουν το κύκλο τους και μετά πετιούνται στις χωματερές.
Υ.Γ. Δεν καταλαβαίνω γιατί σώνει και καλά, θα πρέπει να γράψουν οπωσδήποτε 12 τραγούδια αντί 2-3-4, η 5.
Κείμενο: Νίκος Γκουβίτσας
