.
Ολοκληρώθηκαν εχθές οι εορταστικές – θρησκευτικές εκδηλώσεις προς τιμήν του Όσιου Νικηφόρου του Λεπρού στον Ι. Ν. των Αγίων Αναργύρων στο χώρο του Νοσοκομείου της πόλης μας.
Εκατοντάδες πιστοί βρέθηκαν στον Ναό και παρακολούθησαν τις θείες λειτουργίες.
Σύντομο βιογραφικό σημείωμα
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο, με Συνοδική Πράξη της 3ης Δεκεμβρίου του 2012, κατέταξε τον Όσιο Νικηφόρο τον Λεπρό τον Θαυματουργό στο Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας
Όσιος Πατήρ ημών Νικηφόρος, κατά κόσμον Νικόλαος Τζανακάκης, εγεννήθη στο χωριό Σηρικάρι του Νομού Χανίων Κρήτης. Σε πολύ μικρή ηλικία στερήθηκε και τους δύο γονείς του. Όταν έγινε δεκατριών ετών, ο παππούς του τον έστειλε να εργαστή σ’ ένα κουρείο στα Χανιά. Όσοι τον γνώριζαν, τον αγαπούσαν, επειδή ήταν ταπεινός και πράος, πρόθυμος και εργατικός, ευγενικός και γλυκομίλητος.
Όμως ο Θεός του είχε ορίσει ένα πολύ δύσκολο και οδυνηρό άθλημα, που άρχισε τότε, με την εμφάνιση των πρώτων σημαδιών της νόσου του Χάνσεν, της γνωστής λέπρας. Για να μην τον αντιληφθούν οι Αρχές και τον κλείσουν στο άνυδρο νησί της Σπιναλόγκας, σε ηλικία μόλις δεκαέξι ετών έφυγε για την Αλεξάνδρεια της Aιγύπτου.
Εκεί γνωρίστηκε με την ανθούσα τότε Ελληνική παροικία και με Αρχιερείς του Πατριαρχικού Θρόνου και έγινε πολύ γρήγορα αγαπητός σε όλους.
Στο λωβοκομείο της Χίου
Μετά από λίγα χρόνια, που τα σημάδια της νόσου έγιναν πολύ εμφανή, έπρεπε και από εκεί να φύγη. Να πάη, όμως, που; Κανέναν δεν γνώριζε και πουθενά. Τότε ένας Επίσκοπος, που ο Νικόλαος του εμπιστεύθηκε το πρόβλημά του, τον έστειλε στον Γέροντα Άνθιμο, ιδρυτή και πνευματικό της Ι. Μ. Παναγίας Βοηθείας στην Χίο και εφημέριο του εκεί λωβοκομείου. Μετά τρία χρόνια ο Νικόλαος εκάρη μοναχός και έλαβε το όνομα Νικηφόρος. Ο ευλογημένος Νικηφόρος ζούσε την μοναχική ζωή με αυστηρή άσκηση και τελεία υπακοή.
Κοντά στον πατέρα Άνθιμο, ο οποίος αργότερα ανεκηρύχθη Άγιος, ο Πατήρ Νικηφόρος έφθασε σε μεγάλα μέτρα αρετής.
Στον Αντιλεπρικό Σταθμό των Αθηνών
Όταν έκλεισε το λωβοκομείο της Χίου, ο άγιος Άνθιμος τον έστειλε στον Αντιλεπρικό Σταθμό των Αθηνών με συστατική επιστολή, στην οποία έγραφε στον πατέρα Ευμένιο, να προσέξη «τον θησαυρό που του στέλνει η Παναγία», διότι έχει πολλά να ωφεληθή από αυτόν. Εκεί ο όσιος Νικηφόρος πέρασε όλο το υπόλοιπο της ζωής του.
Ο πατήρ Ευμένιος τον φρόντισε με πολλή αγάπη και τον είχε ως πνευματικό του πατέρα. Ένα βράδυ, αφού ετοίμασε τον όσιο Νικηφόρο, πήγε να κοιμηθή. Είχε όμως μια ανησυχία μήπως δεν έκλεισε την σόμπα. Επιστρέφει στο κελλάκι, ανοίγει την πόρτα σιγά-σιγά για να μην τον ξυπνήση. Τότε βλέπει μπροστά του τον Άγιο να αιωρήται έως ένα μέτρο από το έδαφος με τα χέρια υψωμένα και να προσεύχεται. Το πρόσωπό του δε έλαμπε υπέρ τον ήλιον.
Ο Όσιος Πατήρ ημών Νικηφόρος εκοιμήθη στις 4 Ιανουαρίου 1964, προ-παραμονή των Θεοφανίων.
Θαύματα επετέλεσε ήδη κατά την διάρκεια της ζωής του, και επιτελεί πολύ περισσότερα μετά θάνατον, όπως το ομολογούν πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι ευεργετήθηκαν από αυτόν.
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο, με Συνοδική Πράξη της 3ης Δεκεμβρίου του 2012, κατέταξε τον Όσιο Νικηφόρο τον Λεπρό τον Θαυματουργό στο Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας.
Ἀπολυτίκιον
Ήχος α.
Νικηφόρου Ὁσίου, τοῦ λεπροῦ τὰ παλαίσματα, καὶ τὴν ἐν ἀσκήσει ἀνδρείαν, κατεπλάγησαν Ἄγγελοι ὡς ἄλλος γὰρ Ἰὼβ τὰ ἀλγεινά, ὑπέμεινε δοξάζων τὸν Θεόν, νῦν δὲ δόξῃ ἐστεφάνωται παρ᾽ Αὐτοῦ, θαυμάτων διακρίσεσιν. Χαίροις τῶν Μοναστῶν χειραγωγέ, χαίροις φωτὸς ὁ πρόβολος· χαίροις ὁ εὐωδίας χαρμονήν, προχέων ἐκ λειψάνων σου.
Πηγή: ekklisiaonline.gr – Parapolitika Newsroom
