.
Κάθε εποχή έχει τα δικά της χαρακτηριστικά, τις δικές της προτεραιότητες, τις δικές της συνθήκες, τις δικές της ανάγκες. Κι όλα αυτά τα διαμορφώνουν οι οργανικές μονάδες της κάθε εποχής, που είναι βεβαίως, οι άνθρωποι.
.
Πέρασαν κι αυτές οι εκλογές, όπως και τόσες άλλες, έρχονται άλλες, όπως θα έρχονται πάντα άλλες. Ευτυχώς!
.
Ακούστηκαν πολλά, δεν ακούστηκαν περισσότερα, κυκλοφόρησε κόσμος, ενεργοποιήθηκαν μηχανισμοί, άλλοι πετυχημένα, άλλοι πιο πετυχημένα κι άλλοι λιγότερο πετυχημένα. Ο άσπρος καπνός πάντως βγήκε κι έχουμε πια την νέα εθνική αντιπροσωπεία για τα επόμενα χρόνια. Αυτά που ως κατακλείδα προσωπικά θα μου μείνουν από αυτή την περίοδο, είναι λίγο μάλλον πιο δευτεροτρίτα, για την χώρα μου που τελικά είτε εσκεμμένα είτε όχι, συμβαίνουν.
.
Για παράδειγμα, ο πρωθυπουργός της χώρας μου είναι μόλις 55 ετών. Ο προηγούμενος ανέλαβε αρχηγός της χώρας στα 34 του χρόνια και σήμερα στα 50 του σχεδόν άφησε τα ηνία της αντιπολίτευσης, μάλλον αναλαμβάνοντας την ευθύνη της αποτυχίας. Το τρίτο κόμμα έχει αρχηγό 44 ετών, ενώ το 4ο κόμμα μάλλον έχει τον μεγαλύτερο ηλικιακά στα 68 χρόνια, ο οποίος όμως έχει εξαιρετικό λόγο και ατάκα που δεν αφήνει κανένα αδιάφορο, ανεξάρτητα αν τον ψηφίζει ή όχι και μάλλον ευχάριστα ακούγεται, σε αντίθεση με κάποιους άλλους από εκεί και πέρα. Είναι μια σημαντική κατάκτηση για την ελληνική κοινωνία και πολυτέλεια βεβαίως, να έχει πια νέους ηγέτες.
.
Μα είναι ηγέτες;
.
Βεβαίως, είναι ηγέτες, αφού ηγούνται κάποιων χιλιάδων ή και εκατομμυρίων ανθρώπων.
.
Ένα δεύτερο σημαντικό είναι ότι οι περισσότεροι αρχηγοί των κομμάτων δεν κατάγονται από πολιτικό τζάκι. Αυτό βέβαια ούτε απαραίτητα καλό είναι ούτε κακό, απλά είναι κάτι καινούργιο. Οι δύο στους οχτώ της βουλής ή ακόμα περισσότερο οι 2 στους 50+ είναι πια μικρό ποσοστό.
.
Επίσης, ένα τρίτο σημαντικό είναι ότι έχουμε 100 βουλευτές που εκλέγονται για πρώτη φορά! Μα είναι οι καλύτεροι; Γιατί αν έβγαιναν οι ίδιοι, θα ήταν οι καλύτεροι; Είναι μάλλον θετική η οποιαδήποτε αλλαγή, άρα κι αυτή.
.
Κι είναι κι άλλα πολλά που μου έκαναν από κάτι μέχρι πολύ κάτι, μα για να κλείσω, θα σταθώ σε ένα κάτι που μου έκανε πολύ μεγάλη και θετική εντύπωση, γιατί μου δείχνει ότι οι άνθρωποι πάντα θα έχουν κοινά χαρακτηριστικά.
.
Όταν ο Μητσοτάκης το βράδυ μετά τα αποτελέσματα των εκλογών γύρισε στο σπίτι του, τον περίμεναν οι γείτονές του να τον συγχαρούν και οι κάμερες των καναλιών ήταν εκεί κι έγραφαν. Εκεί κάποια στιγμή άκουσα την σύζυγό του κουρασμένη αλλά με πολύ αγάπη να λέει σε μια γειτόνισσα “το άξιζε ο Κυριάκος γιατί κουράστηκε πολύ!”. Από την άλλη όταν ο Τσίπρας έφυγε από το Ζάππειο όπου είχε πια παραιτηθεί από την ηγεσία του Σύριζα, μπαίνοντας στο αμάξι του, η σύζυγος του, τον αγκάλιασε πολύ διακριτικά μα επίσης με πολύ αγάπη. Αυτές οι δύο παρόμοιες στιγμές είναι τόσο ανθρώπινες, μα και τόσο δοξαστικές για τις συντρόφους. Για τις γυναίκες ήρωες που στέκονται δίπλα στους ανθρώπους τους, οι οποίοι καλούνται να σηκώσουν ένα πολύ μεγάλο βάρος, αυτό της διοίκησης της κοινωνίας.
.
Γιατί καθόλου δεν συμφωνώ με όλους εκείνους τους μηδενιστές που με την γνωστή ξερολιά τους, τα βλέπουν όλα εύκολα, χωρίς να έχουν διοικήσει ούτε καν το κορμί και το μυαλό τους.
.
Κι είναι πολύ σημαντικό για ένα πολιτικό ή κάποιον που θέλει να κάνει τον πολιτικό να ξεκινάει το ήθος του από τον άνθρωπό του! Τότε και μόνο τότε μπορεί να αποκτήσει και πολιτικό ήθος, χρήσιμο για την κοινωνία των ανθρώπων…
.
ΠΡΕΝΤΑΚΗΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ
