Αυτή η ανησυχία βέβαια δεν του πρόεκυψε τα τελευταία 2 χρόνια. Από το 2019 που ανάλαβαν την κυβέρνηση οι εκκρεμείς συντάξεις χρόνο με τον χρόνο αυξάνονται κατά χιλιάδες. Έπρεπε να περάσουν 2 χρόνια και οι εκκρεμείς συντάξεις από 107.000 να πάνε στις 350.000 για να ανησυχήσει ο υπουργός. Βέβαια δεν ήταν τυχαία η μη ανησυχία απ’ ότι φάνηκε στην συνέχεια. Ήταν στην πραγματικότητα η επανάληψη του γνωστού σεναρίου που προηγείται των ιδιωτικοποιήσεων με σκηνοθέτη τον ίδιο τον υπουργό και σε παράγωγη των ΟΟΣΑ, ΕΕ, ΣΕΒ. Πρώτα δηλαδή αφήνουμε το πράγμα να «σαπίσει» στερώντας από τον οργανισμό προσωπικό, μέσα υλικοτεχνικής υποδομής, μηχανοργάνωση κλπ. Δημιουργείς στην συνέχεια μια ικανή συνθήκη δικαιολογημένης οργής από τον κόσμο που έκανε να του βγει η σύνταξη 3 και 4 χρόνια και στην συνέχεια αναθέτεις στους επικοινωνιολόγους τα υπόλοιπα.
Έτσι λοιπόν τον Μάρτιο του 2021 ξεκινά τις «αιφνιδιαστικές» επισκέψεις σε υποκαταστήματα του ΕΦΚΑ συνοδευόμενος από καμιά δεκάρια τηλεοπτικά συνεργεία και δηλώνει ως άλλος …Ηρακλής του νεοφιλελευθερισμού πως: «Είμαστε αποφασισμένοι να αντιμετωπίσουμε την Κόπρο του Αυγείου»
Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε και τον Ιούνιο όταν πάλι «αιφνιδιαστικά» στον ΕΦΚΑ Αγ. Παρασκευής διαπιστώνει πως « Έλειπαν 14 υπάλληλοι – Ατελείωτα αρχεία όπως το ’60». Δυο μέρες συνεχόμενες το έπαιζαν τα κανάλια δείχνοντας τις στοίβες φακέλων στις αποθήκες και τα κενά γκισέ των υπαλλήλων ενώ σε πολλές εφημερίδες ήταν πρωτοσέλιδο.
Στην συνέχεια ξαναχτυπά πάλι τον Δεκέμβριο όταν δηλώνει αυτός ο …προστάτης των «καημένων των συνταξιούχων» ότι οι υπάλληλοι του ΕΦΚΑ δεν θα πάρουν εορταστικές άδειες για να βγάλουν καμιά 50αριά ακόμα εκκρεμείς συντάξεις από τις εκατοντάδες χιλιάδες που εκκρεμούσαν «Χατζηδάκης: Ζήτησα να ανακληθούν οι άδειες για να βγουν συντάξεις και να εξυπηρετηθούν οι πολίτες»
Η παραπάνω πρακτική είναι γνωστή απ’ όσα προηγήθηκαν των ιδιωτικοποιήσεων της Ολυμπιακής, των Σιδηρόδρομων, της ΔΕΗ κλπ. Ουσιαστικά επιδιώκει να περάσει στην κοινωνία ένα μίγμα κοινωνικού αυτοματισμού και νεοφιλελεύθερου λαϊκισμού όπου για όλα τα προβλήματα φταίνε οι «τεμπέληδες δημόσιοι υπάλληλοι» που το «ξύνουν» όλο τον χρόνο και θέλουν και από πάνω εορταστικές άδειες. Δεν φταίει λοιπόν για το βάλτωμα των εκκρεμών συντάξεων η διαχρονική ανικανότητα όλων των κυβερνήσεων και των διορισμένων διοικήσεων (να θυμηθούμε την Αχτσιόγλου που 2-3 φορές το χρόνο υποσχόταν την έκδοση όλων των συντάξεων ή τον Βρούτση που υποσχέθηκε την αυτόματη έκδοση σε ένα λεπτό κύριας και επικουρικής σύνταξης με «6 κλικ»;) για την τραγική υποστελέχωση λόγω συνταξιοδοτήσεων, των απολύσεων και την μη αντικατάσταση του προσωπικού, τις τεράστιες καθυστερήσεις στη δημιουργία λογισμικών, τα ασύνδετα πληροφοριακά συστήματα, την έλλειψη υλικοτεχνικών υποδομών, τις στοίβες των φακέλων στις αποθήκες που στην καλύτερη περίπτωση μούχλιαζαν και στην χειρότερη τους έτρωγαν τα ποντίκια, τα γκισέ εξυπηρέτησης που από τα 5 που υπήρχαν πριν κάποια χρόνια έμεινε μόνο 1, δεν φταίνε όλα αυτά αλλά οι αλλά οι εργαζόμενοι που παίρνουν άδειες, που τεμπελιάζουν κλπ. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε η Παναγιώτα Κίτσου, γενική γραμματέας της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Προσωπικού Οργανισμών Κοινωνικής Πολιτικής στη συνεδρίαση της αρμόδιας κοινοβουλευτικής Επιτροπής: «για μια ακόμα φορά εκμεταλλεύεστε τα τεράστια προβλήματα που έχει προκαλέσει η διαχρονική πολιτική όλων των κυβερνήσεων. Θέλετε να φορτώσετε σε εμάς, τους εργαζόμενους στον ΕΦΚΑ, τις συκοφαντίες και κατηγορίες, τις ευθύνες των διοικήσεων και των κυβερνητικών πολιτικών για τη χρόνια αποψίλωση του Οργανισμού και τις τεράστιες καθυστερήσεις στη δημιουργία λογισμικών».
Η κυβέρνηση της ΝΔ είχε καθαρή επιλογή από τότε που ανάλαβε την εξουσία. Αυτή ήταν η συνειδητή καθυστέρηση των συντάξεων για να εμπεδωθεί στη συνείδηση των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων ότι οι εργαζόμενοι είναι η πηγή των καθυστερήσεων και όλων των προβλημάτων που είχε το σύστημα. Αυτό το κατάφερε εν μέρει αφού η δικαιολογημένη οργή και η αγανάκτηση των ασφαλισμένων αξιοποιήθηκε από το επικοινωνιακό τους επιτελείο για να περάσουν με γρήγορες κινήσεις σε μια μόλις μέρα στην ιδιωτικοποίηση του ΕΦΚΑ με απώτερο στόχο και σε συνδυασμό με την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης την μετατροπή του σε ασφαλιστική εταιρεία.
Στις 10/02/2022 κατατέθηκε για διαβούλευση το Νομοσχέδιο για τον e-ΕΦΚΑ με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Εκσυγχρονισμός του Ηλεκτρονικού Εθνικού Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης και άλλες διατάξεις για την Κοινωνική Ασφάλιση», και με γρήγορες διαδικασίες (περιμένουν στην σειρά και τα δικά μας παιδιά για γίνουν διευθυντές όσοι δεν έγιναν στην ΔΕΗ) ψηφίστηκε ο νόμος που παραδίνει στην κυριολεξία τον ΕΦΚΑ στους ιδιώτες. Πρώτοι από όλους που έσπευσαν και χαιρέτισαν το νομοσχέδιο ήταν οι εκπρόσωποι των εργοδοτών, όπως ο Αν. Μεγγούλης, διευθυντής και νομικός σύμβουλος της Ελληνικής Συνομοσπονδίας Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας, ενώ την ικανοποίησή της για το νομοσχέδιο εξέφρασε και η Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων Ελλάδας. Και είναι λογικό αφού μυρίζονται μεγάλες δουλειές όταν σύμφωνα με το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε θα προσληφθούν από τον ιδιωτικό τομέα έως και 256 διευθυντές και υποδιευθυντές με φωτογραφικές διατάξεις και με μισθούς που θα φτάνουν μέχρι και τα 8.100 ευρώ.
Όταν λοιπόν έχεις ανθρώπους της «αγοράς» σε τέτοια κρίσιμα πόστα είναι φανερό ότι προετοιμάζονται μεγάλες μπίζνες κερδοσκοπίας που θα βάζουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στα αποθεματικά των ταμείων και την ίδια την περιουσία τους. Για τον λόγο αυτό το νομοσχέδιο προβλέπει την δημιουργία ανώνυμης εταιρεία στην οποία θα μεταφερθεί η ακίνητη περιουσία των ταμείων, που ξεπερνάει το 1 δισ. ευρώ. Με αυτό τον τρόπο τα 1.000 περίπου κτήρια που είναι ξενοδοχεία, πολυκατοικίες, γραφεία, οικόπεδα και αλλά αξίας πάνω από 1 δις ευρώ, θα δοθούν προς «αξιοποίηση» σε επενδυτική επιτροπή, που θα λειτουργεί ως Ανώνυμη Εταιρεία ειδικού σκοπού του ιδιωτικού τομέα, δίπλα στο ΔΣ του eΕΦΚΑ. Τα δεκάδες χρόνια δουλειάς, ο ιδρώτας και το αίμα εκατομμύρια ασφαλισμένων θα γίνουν real estate από επιχειρηματικούς ομίλους, ξενοδόχους και άλλα λαμόγια.
Όμως το νομοσχέδιο έχει και κάποιες άλλες πλευρές που είναι εξίσου σημαντικές οι οποίες αφορούν την δομή και την λειτουργία του ΕΦΚΑ, όπως αυτή της δημιουργίας μονάδας «εσωτερικών υποθέσεων». Μόνο από τον τίτλο που παραπέμπει σε διεφθαρμένους αστυνομικούς μπορεί κανείς να καταλάβει τι περιμένει του εργαζόμενους στον ΕΦΚΑ. Στα νέα πειθαρχικά συμβούλια έχουν φροντίσει να καταργήσουν την συμμετοχή των αιρετών εκπροσώπων των εργαζομένων, θα προεδρεύει ένα ανώτερος δικαστικός και ως μέλη του θα είναι υπάλληλοι διαφορετικών υπουργείων. Είναι φανερό πως αυτό το μέτρο επιδιώκει αφενός την στοχοποίηση των εργαζόμενων ως υπεύθυνους για την καθυστέρηση στην καταβολή των συντάξεων για την ταλαιπωρία που υφίστανται οι ασφαλισμένοι και οι συνταξιούχοι αφήνοντας υπόνοιες γενικευμένης ανομίας και «δείχνοντας» τους εργαζόμενους ως υπεύθυνους για την τραγική κατάσταση του ΕΦΚΑ, και αφετέρου να καλλιεργήσει την τρομοκρατία ανάμεσά τους ώστε να προχωρήσουν πιο εύκολα τα αντεργατικά σχέδια, μετατρέποντας τους σε πειθήνιους εκτελεστές της κυβερνητικής πολιτικής. Σε αυτά, αν προσθέσουμε και τα πριμ παραγωγικότητας που θα δίνουν μια καλή ευκαιρία στις εκάστοτε διοικήσεις για να διαχωρίζονται οι εργαζόμενοι σε παραγωγικούς και μη όπου η μη παραγωγικοί θα υπόκεινται σε κυρώσεις καταλαβαίνουμε ότι ο απώτερος στόχος και αυτού του «ευεργετήματος» είναι η αστυνομοκρατία για τους εργαζόμενους και η επιδίωξη να μετατραπούν σε πειθήνια όργανα της κυβερνητικής πολιτικής ιδιωτικοποίησης της Ασφάλισης
Οι αλλαγές που επέρχονται στην κοινωνική ασφάλιση με το νομοσχέδιο όπως έχουμε ξαναγράψει «Στα σκαριά η ιδιωτικοποίηση των συντάξεων» είναι στην πραγματικότητα η εφαρμογή των οδηγιών του ΟΟΣΑ και της ΕΕ και των εκθέσεων Πισαρίδη του ΣΕΒ κλπ. Δεν πρόκειται για κάποιες μεταβολές ή αλλαγές που αφορούν οργανωτικά χαρακτηριστικά όπως προσπαθούν να μας πείσουν τα «πετσωμένα» ΜΜΕ, αλλά εντάσσονται στον σχεδιασμό που υπάρχει εδώ και χρόνια για την διάλυση της κοινωνικής ασφάλειας. Και αυτά τα μέτρα βρίσκονται στον πυρήνα όλων των αντιασφαλιστικών νόμων, που είναι η πλήρης απαλλαγή του κράτους από το κομμάτι της Κοινωνικής Ασφάλισης και η παράδοση του στις ασφαλιστικές εταιρίες. Συνδέονται άμεσα με το κεφαλαιοποιητικό σύστημα και τις ανταποδοτικές συντάξεις που σε συνδυασμό με τον σχεδιασμό για την αύξηση των ορίων ηλικίας, την παραχώρηση της ακίνητης περιουσίας των ταμείων και την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης, όλα αυτά μαζί είναι η ικανή συνθήκη για την απαλλαγή του κράτους από την υποχρέωση της κοινωνικής ασφάλισης, προσφέροντας ταυτόχρονα νέες ευκαιρίες κερδοφορίας στον ιδιωτικό τομέα.
Νίκος Γουρλάς
