Το ζεϊμπέκικο είναι ο χορός του πόνου. Θέλει ψυχή, λεβεντιά και δύναμη.
Για αυτό και θλίβομαι όταν βλέπω μερικούς που… προσπαθούν να τον χορέψουν να χοροπηδάνε σαν κατσίκια να ανοίγουν σαμπάνιες, να πετάνε λουλούδια και κυρίως, να γελάνε.
Το ζεϊμπέκικο θέλει γόνατα λυγισμένα από το βάρος της ζωής, πόδια να χτυπάνε το πάτωμα σαν φοβέρα στον χάρο και χέρια ανοιχτά σαν να είσαι αετός.
Κύριοι και κυρίες, αν η ψυχή σας το θέλει, χορέψτε τον. Αλλά σεβαστείτε τον.
Αυτά από μένα που δεν ξέρει να τον χορεύει αλλά είχα μια μάνα που ήξερε να τον τιμά περισσότερο από αρκετούς άντρες γιατί ο πόνος δεν έχει φύλλο!
Πένυ Παπαδάκη
Συγγραφέας – Στιχουργός
