Το ξέραμε καλά απ’ την αρχή ότι αυτή η σχολική χρονιά δεν θα έχει όμοιά της με καμιά προηγούμενη.
Θα συνιστά μία διαρκή δοκιμασία για τα ψυχικά αποθέματα, τη συναισθηματική ισορροπία, τις διαπροσωπικές σχέσεις όλων όσων συναποτελούν τα μέλη κάθε σχολικής κοινότητας.
Στο τέλος αυτής της πρώτης στροφής νιώθω την Ανάγκη να ευχαριστήσω δημόσια τους Συναδέλφους μου.
Εξάλλου, οφείλουμε να απονείμουμε τα εύσημα στους γονείς και κηδεμόνες του σχολείου μας, οι οποίοι με άηχο μα εμφατικό τρόπο, υποστήριξαν και υποστηρίζουν τους μαθητές μας που δοκιμάζονται πιο σκληρά από όλη αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση. Μόνο με όρους “κοινοτικούς” υπάρχει ελπίδα.
Να μην λησμονούμε στιγμή ότι τα Χριστούγεννα είναι πρώτα και κύρια
Συναίσθημα!
Αυτό!
Καλές γιορτές από Όλους μας!!!
