.
Κάποτε αξίωμα κοντά στον αυτοκράτορα. Σήμερα… στάση ζωής για κάποιους.
.
Ο σύγχρονος σφουγγοκωλάριος δεν κρατά σφουγγάρι, αλλά τη γλώσσα του έτοιμη να γλείψει κάθε ισχυρό για μια καρέκλα, μια μετάθεση, μια «καριέρα», έστω μια χαιρετούρα, για να νοιωθει ότι επιπλέει στην κοινωνική επιφάνεια.
.
Θρασύδειλοι και αδίστακτοι, γυροφέρνουν τους πολιτικούς, χειροκροτούν, φωτογραφίζονται, αλλάζουν στρατόπεδα, ό,τι χρειάζεται για να φανούν χρήσιμοι..
Όχι αξιοπρεπείς. Χρήσιμοι.
.
Η δημοκρατία δεν απειλείται μόνο από αυταρχικούς ηγέτες, αλλά κι από τους γελοίους αυλικούς που τους περιτριγυρίζουν. Όποιος πολιτικός τους ανέχεται, χάνει το μέτρο. Και όποιος ζει με τέτοιο ρόλο, χάνει την ψυχή του.
.
Επειδή οι σφουγγοκωλάριοι έχουν μία εκ βάθους σχέση με την ηλιθιότητα, ουαί και αλίμονο σε αυτόν που αρχίζει να συζητά μαζί τους με κριτική διάθεση για τον πολιτικό του οποίου «σκουπίζουν» τον πισινό.
.
Για να θυμηθούμε εδώ τη σοφή ρήση του Μαρκ Τουέιν: «Μη συζητάς ποτέ δημόσια με ένα ηλίθιο, θα σε κερδίσει με την εμπειρία του και οι τρίτοι μπορεί να μην καταλάβουν τη διαφορά».
.
Δεν είναι απλά γραφικοί. Είναι επικίνδυνοι.
.
Γιατί όσο αυτοί υπάρχουν, η πολιτική θα παραμένει βόθρος, κι αυτοί οι σωλήνες αποχέτευσης.
.
Και τελικά καταλήγουν ούτε φίλοι να είναι, ούτε χρήσιμοι. Μόνο… χρήσιμοι ηλίθιοι.
.
Σφουγγοκωλάριε, δεν είσαι σημαντικός. Είσαι απλώς διαθέσιμος. Γιαυτους που θεωρείς δικούς σου, θα είσαι πάντα ένα κολωσφούγγι.
.
Κι όταν τελειώσει η δουλειά, θα πεταχτείς στο καλάθι σαν χρησιμοποιημένο χαρτί τουαλέτας.
.
Παναγιώτης Φωτιάδης
