.
Συμπεράσματα από τη χθεσινή θεατρική λογοδοσία
Η χθεσινή «λογοδοσία» του δημάρχου δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια καλοσκηνοθετημένη φιέστα με μονόλογο αυτοπροβολής, αριθμούς χωρίς ουσία και «έργα» χωρίς προοπτική. Δεν είχε ίχνος διαλόγου, δεν απάντησε σε καμία πραγματική αγωνία της κοινωνίας, ούτε φυσικά προσέφερε το παραμικρό δείγμα αυτοκριτικής.
Γι’ αυτό και η αποχή της αντιπολίτευσης ήταν στάση ευθύνης. Δεν απέχουμε από τον θεσμό, απέχουμε από την κοροϊδία.
Ο δήμαρχος, πιστός στην τακτική του, βάφτισε «έργα» τις στοιχειώδεις συντηρήσεις, παρουσίασε ως καινοτομία την τοποθέτηση ποδηλάτων σε ορεινή περιοχή και καυχήθηκε για έργα που στενεύουν τους δρόμους, φαρδαίνουν τα πεζοδρόμια, αλλά δεν προβλέπουν ούτε μια θέση πάρκινγκ. Ο ίδιος συνεχίζει να κρύβεται πίσω από τη δήθεν «άνιση κατανομή χρηματοδοτήσεων», αρνούμενος να αναγνωρίσει πως η ανικανότητα δημιουργίας ιδίων εσόδων βαραίνει αποκλειστικά τον ίδιο και τη διοίκησή του.
Το «όραμα» του, που καταχειροκροτήθηκε από τους λιγοστούς που επέλεξαν να τον ακούσουν, είναι να ζητιανεύει στα υπουργεία και στα ταμεία : ΕΣΠΑ, Ταμείο Ανάκαμψης, Πράσινο Ταμείο, χωρίς να έχει παρουσιάσει ποτέ ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την ανάπτυξη ιδίων εσόδων. Δεν έχει στρατηγική για τουρισμό, δεν έχει πολιτική για επιχειρηματικότητα, δεν δείχνει κανένα ενδιαφέρον για τη βελτίωση των δημοτικών εισπράξεων μέσω τοπικής ανάπτυξης.
Αρκείται να εισπράττει ό,τι του εγκριθεί από πάνω και να το διαχειρίζεται ερήμην των πολιτών και της αντιπολίτευσης, με έργα πολλές φορές αμφισβητήσιμης σκοπιμότητας.
Και φυσικά, κάθε απλή συντήρηση, από ένα βάψιμο μέχρι μια αλλαγή πλακιδίων, βαφτίζεται «έργο», σε μια προσπάθεια να δημιουργηθεί επικοινωνιακή εντύπωση «παραγωγής» εκεί που στην ουσία δεν υπάρχει τίποτα άλλο πέρα από τη διαχείριση του αυτονόητου.
Δυστυχώς, δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται ότι η πραγματική ανάπτυξη δεν έρχεται με φυλλάδια και βίντεο, αλλά με μακροπρόθεσμο σχεδιασμό, ανοιχτό διάλογο και διορατική πολιτική βούληση. Αντί γι’ αυτό, πορεύεται με αυταρχισμό, αυτάρκεια και αυταπάτες.
Ένας δημοτικός σύμβουλος που επιλέγει να μην χειροκροτεί το τίποτα.
