.
Εκατοντάδες πιστοί κατέκλισαν τον Ι.Ν. των Αγίων Αναργύρων εσωτερικά και στον αύλιο χώρο για να τιμήσουν την μνήμη του Αγίου Ευμενίου εχθές το απόγευμα παραμονή της εορτής του.
Ίσως να ήταν από τις μεγαλύτερες προσελεύσεις πιστών τα τελευταία χρόνια στον Ιερό Ναό και παρακολούθησαν τον Μεγάλο Πανηγυρικό Εσπερινό.
Μετά τη λειτουργία πραγματοποιήθηκε η λιτάνευση της Ι. Εικόνας του Αγίου Ευμενίου.
Σε όλη τη διάρκεια του Πανηγυρικού και της λιτάνευσης υπήρχε άγημα της Ένωσης Κρητών της πόλης μας.
Οι διήμερες εορταστικές εκδηλώσεις συνεχίζονται σήμερα ως εξής:
…………………………………
Ποιος ήταν ο Άγιος ΕΥΜΕΝΙΟΣ:
Η αγιοκατάταξή του έγινε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης στις 14 Απριλίου 2022 και η μνήμη του τιμάται στις 23 Μαΐου.
Ο π. Ευμένιος γεννήθηκε το 1931 στην Εθιά Μονοφατσίου του νομού Ηρακλείου Κρήτης και ήταν το όγδοο παιδί μιας φτωχής & πιστής οικογένειας.
Έγινε μοναχός σε ηλικία 17 χρονών, αγωνίστηκε για την καλλιέργεια της ψυχής του με αγάπη και προσευχή και δοκιμάστηκε σκληρά και από την ασθένεια της λέπρας, αλλά και αργότερα, ενώ ήταν ήδη ιερέας, από δαιμονική επιρροή, με την οποία βασανίστηκε ψυχοσωματικά και ελευθερώθηκε μετά από πολλές προσευχές, αγρυπνίες και εξορκισμούς σε μοναστήρια της Κρήτης, όπως στις μονές Κουδουμά και Παναγίας Καλυβιανής.
Η λέπρα τον έφερε στο Νοσοκομείο Λοιμωδών στην Αγία Βαρβάρα Αθηνών. Εκεί θεραπεύτηκε αλλά, βλέποντας τον ανθρώπινο πόνο, αποφάσισε να παραμείνει στο Νοσοκομείο ως ιερέας, για να βοηθήσει όσο μπορούσε την ανακούφιση των συνανθρώπων του!
Ο Γέροντας Πορφύριος έλεγε για τον Γέροντα Ευμένιο: «Να πηγαίνετε να παίρνετε την ευχή του Γέροντα Ευμένιου, γιατί είναι ο κρυμμένος Άγιος των ημερών μας. Σαν τον Γέροντα Ευμένιο βρίσκει κανείς κάθε διακόσια χρόνια».
Στο Νοσοκομείο Λοιμωδών ευτύχησε να γνωρίσει το λεπρό άγιο μοναχό Νικηφόρο, που, αν και τυφλός από την ασθένειά του, έγινε μεγάλος πνευματικός πατέρας των χριστιανών και δάσκαλος του Γέροντα Ευμένιου.
Τα δύο τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στο Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» και την 23η Μαίου 1999 παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο και τάφηκε, σύμφωνα με την επιθυμία του, στον τόπο που γεννήθηκε (στην Εθιά).
Του Αιμίλιου Πολυγένη
