.
Οι μαθητές του 1ου Λυκείου Αγίας Βαρβάρας μίλησαν με τον δικό τους τρόπο.
.
Κι όταν μιλούν τα παιδιά, μόνο σιωπή… μήπως και μάθουμε κάποτε την αλήθεια…
.
Θα την αλλάξουμε τη ζωή!
Παρ’ όλα αυτά….
“Θα ’ρθει καιρός που θ’ αλλάξουν τα πράματα.
Να το θυμάσαι Μαρία.
Θυμάσαι Μαρία στα διαλείμματα εκείνο το παιχνίδι
που τρέχαμε κρατώντας τη σκυτάλη
–μη βλέπεις εμένα– μην κλαις. Εσύ είσ’ η ελπίδα […]
[…] Να φυλάξεις μοναχά
σε μια μεγάλη φιάλη με νερό
λέξεις κι έννοιες σαν κι αυτές
απροσάρμοστοι-καταπίεση-μοναξιά-τιμή-κέρδος-εξευτελισμός
για το μάθημα της ιστορίας.
Είναι Μαρία –δε θέλω να λέω ψέματα–
δύσκολοι καιροί.
Και θά ’ρθουνε κι άλλοι.
Δεν ξέρω –μην περιμένεις κι από μένα πολλά–
τόσα έζησα τόσα έμαθα τόσα λέω
κι απ’ όσα διάβασα ένα κρατάω καλά:
Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος.
Θα την αλλάξουμε τη ζωή!
Παρ’ όλα αυτά Μαρία”
.
Κατερίνα Γώγου
Συλλογή Ιδιώνυμο (1980).
Σύλλογος Γονέων 1ου ΓΕΛ Αγίας Βαρβάρας
