.
Στις 8 Μαρτίου γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, επέτειος σε ανάμνηση της μεγάλης διαμαρτυρίας που έγινε το 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στην Νέα Υόρκη.
Η Ημέρα της Γυναίκας έρχεται να μας υπενθυμίσει τους αγώνες και τις θυσίες «συνηθισμένων γυναικών» που με την τόλμη και την επιμονή τους προκάλεσαν σημαντικές κοινωνικές αλλαγές.
Σίγουρα, τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει βήματα σε ό,τι αφορά την ισότητα των φύλων, παρ’ όλα αυτά οι γυναίκες καθημερινά αγωνίζονται για εργασιακή και γενικότερα κοινωνική ισότητα.
Η μέση Ελληνίδα φαίνεται να προσπαθεί να «ξεφύγει» από τις δυσκολίες και τα στερεότυπα σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνίας, ενώ οι «ισχυρές» γυναίκες προσπαθούν να περάσουν τα όρια που τους έχουν επιβληθεί λόγω φύλου.
Η γυναίκα σήμερα βρίσκεται αντιμέτωπη με προκλήσεις απέναντι στις οποίες χρειάζεται να οικοδομήσουμε βιώσιμη οικονομία και πιο δίκαιη και δημοκρατική κοινωνία. Αντίθετα, όμως, όλες και όλοι βλέπουμε καθημερινά ότι συγκεκριμένες πτυχές κοινωνικών ανισοτήτων, όπως είναι οι έμφυλες ανισότητες, όχι μόνο δεν αμβλύνονται, αλλά δυστυχώς οξύνονται περισσότερο. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι η αύξηση της έμφυλης βίας κατά των γυναικών και των γυναικοκτονιών, όπως επίσης η σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας, που συχνά αποσιωπάται υπό τον φόβο της κοινωνικής κατακραυγής.
Η συμμετοχή των γυναικών στη πολιτική ζωή του τόπου είναι ακόμα μικρή. Η σύγχρονη γυναίκα συνεχίζει να αντιμετωπίζει επαγγελματική απαξίωση και περιορισμούς στην εργασιακή της πορεία. Το χάσμα των εργασιακών απολαβών της σε σχέση με τους άνδρες με τα ίδια προσόντα συνεχίζει να υφίσταται και να αγγίζει μεγάλα ποσοστά ανισότητας.
Ο ρόλος της σύγχρονης γυναίκας είναι σήμερα ακόμα πιο απαιτητικός, πολλαπλός και πολυδιάστατος. Η γυναίκα τη σημερινή εποχή δεν μπορεί εύκολα να υιοθετήσει τους ρόλους εκείνους που θεωρεί πως της ταιριάζουν και την εμπνέουν, αλλά αρκετές φορές υποχρεώνεται να ακολουθεί τις προσταγές της κοινωνίας και τα στερεότυπα που έχουν δημιουργηθεί στο πέρασμα των χρόνων.
Η σύγχρονη γυναίκα είναι αναγκασμένη να διεκδικεί το σεβασμό που της αρμόζει. Να χρειάζεται να απολογείται για τις προσωπικές και μη επιλογές της. Να κρίνεται για το σύντροφο που προτίμησε ή εάν δεν σχεδιάζει να κάνει οικογένεια. Να τη σαρκάζουν όταν δεν «χωράει» στα διαφημιζόμενα πρότυπα ομορφιάς. Να προσπαθεί, εντέλει, να πείσει ότι δεν αφορά κανέναν άλλον ο τρόπος ζωής της, η εμφάνιση και τα κιλά της.
Ο αγώνας για την πραγματική ισοτιμία είναι ακόμα μακρύς, παρά τις κατακτήσεις. Η διαδρομή έχει χαραχτεί και μένει να διανυθεί με βήματα αισιοδοξίας και θάρρους. Η αλλαγή δεν είναι απαραίτητο να γίνει με μεγαλεπήβολες πράξεις, οι μικρές και καθημερινές είναι αυτές που κάνουν τη διαφορά.
Οι ενέργειες που προωθούν την ίση αντιμετώπιση όλων των μελών της κοινωνίας και τη δημιουργία ίσων ευκαιριών για όλους, με μοναδικό κριτήριο τις δεξιότητες και τις ικανότητές τους, μας αφορά όλους. Οι γυναικείες κατακτήσεις είναι από τους βασικούς μοχλούς που θα κινήσουν τα νήματα προς την κατεύθυνση μιας πιο ακριβοδίκαιης και παναθρώπινης κοινωνίας που θα εξασφαλίζει στον πολίτη τη θέση που του αξίζει.
Η 8η Μαρτίου είναι μια ακόμα επέτειος που μας θυμίζει τους αγώνες της ανθρωπότητας για ειρήνη, κοινωνική δικαιοσύνη και πρόοδο. Δεν γιορτάζουμε την Ημέρα της Γυναίκας. Αγωνιζόμαστε ως κοινωνία για τη δημιουργία των απαραίτητων συνθηκών που θα επιτρέπουν σε όλες τις γυναίκες να αναπτύσσονται και να επιτυγχάνουν τους στόχους τους. Το χρωστάμε σε όσες αγωνίστηκαν και ακόμα αγωνίζονται για την άρση των έμφυλων ανισοτήτων και την μετακίνηση της ζυγαριάς προς την ισορροπία.
Οραματιζόμαστε και παλεύουμε για την ημέρα που η ισότητα των ανθρώπων, ανεξαρτήτως φύλου και φυλής θα είναι μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα, και δε θα υπάρχει ανάγκη για αγώνες παρά μόνο να γιορτάζουμε μέρες σαν κι αυτήν τιμώντας όσους συνέβαλαν σε αυτό.
Επιτροπή Γυναικών.
Μαζί με τους πολίτες.
.
.
