.
Σύλλογος Γονέων 1ου ΓΕΛ Αγίας Βαρβάρας
ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ 1ου ΛΥΚΕΙΟΥ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ
Αγαπητοί γονείς,
Όπως γνωρίζετε όλοι από τη Δευτέρα 15 Ιανουαρίου 2024 το σχολείο μας, όπως πολλά σχολεία και πανεπιστήμια στην χώρα μας, τελεί υπό κατάληψη.
Επισυνάπτεται στο παρόν η λίστα με τα αιτήματα των μαθητών μας, οι οποίοι ζητούν από όλους εμάς να δείξουμε τη δέουσα προσοχή και να συμμεριστούμε την ανησυχία και τον προβληματισμό τους.
Ο Σύλλογος Γονέων όπως και οι εκπαιδευτικοί του σχολείου μας βρίσκονται σε συνεχή επαφή και επικοινωνία με τους μαθητές προκειμένου να μοιραστούμε την αγωνία τους και να αφουγκραστούμε τα αιτήματά τους.
Να σημειωθεί ότι οι καταλήψεις πραγματοποιούνται με αφορμή το υπό ψήφιση νομοσχέδιο για την Ίδρυση Ιδιωτικών Πανεπιστημίων, την υπό συζήτηση εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που προωθείται με την καθιέρωση τριετούς εξέτασης διαβαθμισμένης δυσκολίας μέσα από την Τράπεζα Θεμάτων σε όλες τις τάξεις του Λυκείου και σε όλα τα μαθήματα για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Προκειμένου να έχουμε μια ουσιαστικότερη προσέγγιση στο θέμα της τωρινής κατάληψης, ζητήσαμε από τους μαθητές να μοιραστούν τις σκέψεις τους αλλά και τους λόγους για τους οποίους διαμαρτύρονται.
Ερωτώμενοι, λοιπόν, για την πρόταση εισαγωγής των εξετάσεων «τύπου πανελλαδικών» σε όλα τα μαθήματα και στις τρεις τάξεις του Λυκείου, οι μαθητές απάντησαν με το εξής καίριο ερώτημα «Μπορεί το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα με τις σημαντικές ελλείψεις και αδυναμίες που το χαρακτηρίζει να παρέχει τα μέσα και τις προϋποθέσεις ώστε να μπορούμε να ανταπεξέλθουμε επιτυχώς σε τέτοιου είδους εξετάσεις ή τα φροντιστήρια θα αναλάβουν το ρόλο αυτό; Εύλογη απορία!
Σε ερώτημα επίσης που τους θέσαμε για την αποτελεσματικότητα της κατάληψης ως μέσο διαμαρτυρίας και διεκδίκησης, λάβαμε την τετριμμένη και γνώριμη σε όλους εμάς απάντηση : «Είναι το μόνο όπλο που έχουν οι μαθητές».
Συζητώντας μαζί τους κι εμβαθύνοντας λίγο παραπάνω συμπεραίνει κανείς το εξής: Τα παιδιά μας αναζητούν να ακουστούν! Να αισθανθούν ότι η γνώμη και οι ανάγκες τους είναι σεβαστές κι υπολογίσιμες! Άλλωστε ας μην λησμονούμε ότι η δική μας γενιά ήταν εκείνη που κληροδότησε στα σημερινά παιδιά την ατελέσφορη «προίκα» της κατάληψης, αδυνατώντας να τους προτείνουμε αποτελεσματικότερους τρόπους διεκδίκησης. Δυστυχώς, χαμένοι μέσα στη δίνη των καθημερινών προβλημάτων, χάνουμε ταυτόχρονα την ευκαιρία να συμμετάσχουμε ουσιαστικότερα στον χώρο που μεγαλώνουν κι ανδρώνονται τα παιδιά μας⸱ το σχολείο, δηλαδή, στο οποίο πρωτομπαίνουν μικρά παιδιά με βήμα διστακτικό κι αδύναμο και βγαίνουν σχεδόν διαμορφωμένοι ενήλικες… Δεν γνωρίζουμε τις πραγματικές έγνοιες τους, τους βαθύτερους προβληματισμούς τους. Θέτουμε ως προτεραιότητα την επίδοσή τους, τις απουσίες τους αμελώντας να γνωρίσουμε το περιβάλλον, τις συνθήκες, την καθημερινότητά τους, τους φόβους, τις δυσκολίες, τις αγωνίες τους ..
Σε επόμενο ερώτημα μας για το τι περιμένουν από τους γονείς κι εκπαιδευτικούς στον δικό τους αυτό αγώνα, η απάντηση που λάβαμε ήταν η ακόλουθη «Να μας ακούσετε και να μας βοηθήσετε να επικοινωνήσουμε τα αιτήματά μας».
Ακούσαμε τα παιδιά με προσοχή⸱ νιώσαμε την αγωνία τους και δεσμευτήκαμε ότι μαζί θα αναζητήσουμε τους τρόπους εκείνους που θα επιτρέψουν στην φωνή τους να ακουστεί.
Με ΑΝΟΙΧΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΑΝΟΙΧΤΟΣΥΝΗ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ θα πορευτούμε μαζί για την καλύτερη δυνατή αντιμετώπιση και διαχείριση των προβλημάτων και προκλήσεων!
Το ΔΣ
……………………
