.
Χρόνια πολλά στον πατέρα!!!
.
… Τον είδα να στέκεται στο κατώφλι, ακίνητος, και δάγκανε τα μουστάκια του..
Πίσω του, όρθια, η μητέρα μου έκλαιγε.
.
— Πατέρα, φώναξα, πάει η σταφίδα μας!
.
— Εμείς δεν πάμε, μου αποκρίθηκε· σώπα!
.
Ποτέ δεν ξέχασα τη στιγμή ετούτη· θαρρώ μου στάθηκε στις δύσκολες στιγμές της ζωής μου μεγάλο μάθημα· αναθυμόμουν τον πατέρα μου ήσυχο, ασάλευτο, να στέκεται στο κατώφλι, μήτε βλαστημούσε μήτε παρακαλούσε μήτε έκλαιγε· ασάλευτος κοίταζε τον όλεθρο κι έσωζε, μόνος αυτός, ανάμεσα σε όλους τους γειτόνους, την αξιοπρέπεια του ανθρώπου.
.
Νίκος Καζαντζάκης – Αναφορά στον Γκρέκο
