Για κάποιους είναι ένας κύκλος με αρχή και τέλος που στην πάροδο των χρόνων κλείνει. Για μερικούς μια διακεκομμένη ευθεία. Για άλλους μια ζωή, μια ευθεία ανοιχτή που ανά πάσα στιγμή εκούσια ή ακούσια μπορεί να διακοπεί. Τόσοι πολλοί, τόσοι διαφορετικοί αλλά ταυτοχρόνως και σε αρκετά σημεία ίδιοι. Μα ο καθένας μιλά ξεκάθαρα στον εαυτό του.
Μπροστά στην κρίσιμη, εν μέρει, στιγμή της επιλογής οι στάσεις διαφέρουν. Άνθρωποι επιθυμούν την συνέχιση μιας κατάστασης. Άνθρωποι πιστεύουν σε κάτι πρωτοεμφανιζόμενο που φέρει το όνομα της αλλαγής. Άνθρωποι ελπίζουν ότι θα δημιουργηθεί αυτό που θα πιστέψουν. Άνθρωποι κρατούν μια πάγια στάση.
Σημασία έχει το αποτέλεσμα που θα διαμορφωθεί εν καιρώ και θα επικυρωθεί την Κυριακή. Σημειώνονται σφραγίδες αλλαγής με περιεχόμενο οικείο. Χρώματα που καλύπτουν το σκοτάδι. Πυροτεχνήματα που σκεπάζουν την «κραυγή» της αγωνίας. Λόγια που παραμένουν για πάντα γραμμένα ή ξεχασμένα ειπωμένα. Ανθρωπισμός που χάνεται στο βωμό της ιδιοτέλειας.
Οι τέσσερις σχετικώς διαμορφωμένες δυναμικές κλείνουν τον κύκλο των ομάδων ή θα καταγραφεί εκ νέου σημείο αλλαγής;
Χριστιάνα Κρεββατά
