Το τελευταίο διάστημα δύο άστεγα αδέλφια είχαν βρει καταφύγιο στον προθάλαμο της αποθήκης που βρίσκεται πλησίον του ναού της Αγίας Σοφίας στο άλσος ΜΗΤΕΡΑ από την πλευρά της οδού Περικλέους και τις τελευταίες ημέρες, στην παιδική χαρά που λειτουργεί στο σημείο.
Είχαν έρθει στην πόλη μας από την Αμαλιάδα για να εργαστούν αλλά τελικά ξέμειναν άνεργοι και άστεγοι.
Προσπαθούσαν να βρουν χρήματα για να επιστρέψουν στην Αμαλιάδα αλλά δεν μπορούσαν να το καταφέρουν.
Ένας συμπολίτης μας, ο οποίος πληροφορήθηκε το δράμα τους, αποφάσισε να τους βοηθήσει με έργα και όχι με λόγια.
Τους αγόρασε εισιτήρια να επιστρέψουν στην πόλη τους, που είναι και οι οικογένειές τους, τους προμήθευε τροφή και τους βοηθούσε οικονομικά.
Έτσι την Πέμπτη το βράδυ με τη βοήθεια του συμπολίτη μας επιβιβάστηκαν στο υπεραστικό λεωφορείο, όπως μας ενημέρωσε ο αναγνώστης μας και αναχώρησαν για την Αμαλιάδα.
Ο συμπολίτης μας ο οποίος έχει δεχτεί θετικότατα σχόλια για την πράξη του, θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία του και δέχτηκε να μας παραχωρήσει μια μικρή συνέντευξη, φωτίζοντας διάφορες πτυχές και καταστάσεις του θέματος.
Διαβάστε τι μας είπε:
Αγαπητέ συμπολίτη μας, η είδηση που δημοσιεύσαμε πως με δική σας δαπάνη προμηθεύσατε εισιτήρια τους δύο άστεγους που επί μήνες δεν είχαν καταφέρει να συγκεντρώσουν το ποσόν για να επιστρέψουν στην Αμαλιάδα όπου είναι η υπόλοιπη οικογένειά τους, απέσπασε πολλά θετικά σχόλια.
Επίσης γνωρίζουμε πως εδώ και καιρό τους στηρίζατε οικονομικά και όλα αυτά χωρίς να προκαλέσετε και να γνωστοποιήσετε τη δραστηριότητά σας αυτή και το όνομά σας.
Τι σας ώθησε σε αυτήν την απόφασή σας και πως πληροφορηθήκατε την κατάστασή τους;
Η σύζυγος μου κατά την καθημερινή της βόλτα με το μικρό μας κατοικίδιο στο Πάρκο Μητέρα με ενημέρωσε πριν αρκετό καιρό για την ύπαρξη των δύο αυτών ατόμων των αδελφών Νικόλαο και Πασχάλη ότι τους έβλεπε στο σημείο και την είχαν πλησιάσει για να της πουλήσουν από την πραμάτεια τους, ζώνες συγκεκριμένα. Επάνω στην συζήτηση της ανέφεραν ότι είχαν έρθει από την Αμαλιάδα καλεσμένοι ενός έμπορου από την πόλη μας για να ασχοληθούν σαν πωλητές αλλά τους ακύρωσε την πρόσληψη λόγω ηλικίας τους και οι άνθρωποι ξέμειναν χωρίς χρήματα και δεν μπορούσαν να γυρίσουν στον τόπο τους. Τους πήγε κάποια φρούτα και κάτι να φάνε και κάποια στιγμή χάθηκαν από το σημείο. Αργότερα βέβαια πάλι τους είδε στο σημείο. Και κάποια στιγμή μου ζήτησε και τους έδωσε και κάποια μετρητά για να έχουν να περάσουν η να συνεισφέρουμε στο κόστος των εισιτηρίων που ήθελαν να μαζέψουν για να γυρίσουν στον τόπο τους.
Παρ΄ ότι τους παραδώσατε τα εισιτήρια και κάποιο οικονομικό βοήθημα υπήρχαν συμπολίτες μας που δεν ήταν βέβαιοι πως θα αναχωρήσουν. Εσείς γνωρίζεται πως όντως την Πέμπτη το βράδυ ταξίδεψαν προς τον τόπο κατοικίας τους;
Παρόλο που πέρναγε ο καιρός και παρακολουθώντας την σελίδα σας για να ενημερώνομαι για τα γεγονότα της πόλης μας που ζω 38 χρόνια έβλεπa ότι παρ΄ όλες τις εκκλήσεις σας δεν είδα να γίνεται κάτι από την επίσημη αρχή του τόπου μας. Την Τρίτη που μας πέρασε στην απογευματινή μας βόλτα με το σκυλάκι τους είδαμε να είναι πλέον μέσα στην παιδική χαρά και πήγα να τους γνωρίσω και εγώ. Επάνω στην συζήτηση τους είδα απογοητευμένους αρκετά με την κατάσταση που τους βρήκε και αμέσως τους πρότεινα να τους βγάλω εγώ τα εισιτήρια και τους ρώτησα τα ονόματά τους και πότε ήθελαν να φύγουν. Τους υποσχέθηκα ότι την ίδια ώρα θα έφευγα να πάω να τους αγοράσω τα εισιτήρια που επιθυμούσαν. Πήγα τα αγόρασα και μετά από μια ώρα περίπου γύρισα στο σημείο και τους τα παρέδωσα δίνοντας τους 2 τσάντες με τρόφιμα νερά και αναψυκτικά μαζί με 4 μάσκες, αντισηπτικά μαντήλια και χρήματα να περάσουν τις δύο μέρες μέχρι να φύγουν. Οι Άνθρωποι δεν το πίστευαν στα μάτια τους με υπερευχαριστούσαν και μόνο που δεν έβαλαν τα κλάματα. Τους ρώτησα αν είχαν πιστοποιητικό εμβολιασμού και μου είπαν ναι, σε περίπτωση που δεν θα είχαν είχα ήδη συνεννοηθεί με το φαρμακείο που είναι απέναντι από το Νοσοκομείο της πόλης ότι αν έρθουν δύο άτομα με την κάρτα μου για RapidTest να με ειδοποιήσουν για να πάω να πληρώσω εγώ το κόστος αυτό για να μπορέσουν να φύγουν. Με τηλεφώνημα που έκανα στο ΚTΕΛ την Παρασκευή το πρωί μου επιβεβαίωσαν ότι όντως επιβιβάστηκαν και έφυγαν για τον τόπο τους. Πέρασα και από το σημείο στην παιδική χαρά και όντως δεν υπήρχε απολύτως τίποτα και ο χώρος ήταν πεντακάθαρος.
Πως αισθάνεσθαι τώρα που με την πράξη σας δώσατε λύση σε ένα θέμα που κανένας δεν είχε καταφέρει να βοηθήσει στην επίλυσή του και το αντιμετώπιζαν επιφανειακά την όλη κατάσταση;
Το ότι δεν μπορούσε να δώσει η επίσημη αρχή του τόπου και η κοινωνική υπηρεσία του Δήμου μια λύση μου δημιούργησε μια έντονη απογοήτευση και με ώθησε αυθόρμητα να κάνω αυτή την πράξη όχι σαν φιλανθρωπία αλλά σαν έμπρακτη απόδειξη στήριξης του συνανθρώπου μου στην δύσκολη του ώρα και να του δώσω λύση στο πρόβλημα του. Μου υποσχέθηκαν ότι θα κρατήσουμε επαφή και ελπίζω να τους ακούσω στο τηλέφωνο κάποια στιγμή.
Εκτός του μηνύματος με πολλούς αποδέκτες της πράξης σας,
εσείς τη μήνυμα θέλετε να στείλετε στην κοινωνία μας;
Ακολούθησα τον χρυσό κανόνα. Κάνε στους άλλους ότι θα ήθελες στην δύσκολη σου στιγμή να κάνουν σε εσένα. Αυτός είναι κανόνας στην ζωή μου και ότι κάνω με το δεξί χέρι δεν το ξέρει το αριστερό. Θα μου επιτρέψετε να μην αναφερθεί το όνομα μου σε καμία περίπτωση.
Σας ευχαριστώ για την φιλοξενία.
