Η χθεσινή (8/3) συνεδρίαση της Οικονομικής Επιτροπής, επιβεβαίωσε για μία ακόμη φορά ότι ο ρόλος του μέλους, και βασικά ο ρόλος των μελών που εκπροσωπούν την αντιπολίτευση είναι εντελώς διακοσμητικός. Δεν υπάρχει δυνατότητα παρέμβασης και βέβαια δεν υπάρχει πιθανότητα κάτι που εισηγείται η διοίκηση να μην εγκριθεί.
Στη χθεσινή ημερήσια διάταξη, κληθήκαμε τα μέλη της Ο.Ε. να ψηφίσουμε την έγκριση δαπάνης για την κάλυψη των δικαστικών εξόδων ενός υπαλλήλου ο οποίος βρίσκεται σε αντιδικία με κάποιον συνάδελφό του, λόγω ενός περιστατικού που έλαβε χώρα το 2018. Σύμφωνα με την εισήγηση, ο δήμος επιβαρύνεται με αυτά τα έξοδα γιατί ο συγκεκριμένος υπάλληλος την ώρα του περιστατικού εκτελούσε τα καθήκοντά που του είχαν ανατεθεί από τον Δήμο. Όμως η σημασία του γεγονότος, όπως ανακάλυψα, κρύβεται σε μία μικρή λεπτομέρεια: Τα καθήκοντα που επικαλείται η εισήγηση του ανατέθηκαν το 2019. Ένα χρόνο δηλ. μετά το περιστατικό.
Άρα γιατί θα πρέπει να καλύψει αυτά τα έξοδα ο δήμος; Απάντηση δεν πήρα στις ερωτήσεις μου, αλλά προφανώς και το θέμα εγκρίθηκε.
Πλειοψηφία έχουν, ότι θέλουν κάνουν.
Σε άλλο, και μάλιστα έκτακτο θέμα, της ίδιας συνεδρίασης, μας ζητήθηκε η έγκριση δαπάνης για την αγορά 4 πανό που θα αναρτήσει ο Δήμος για τη συγκέντρωση βοήθειας προς την Ουκρανία με συγκεκριμένο κόστος. Λόγω της επαγγελματικής μου εμπειρίας, ενημέρωσα αμέσως για άλλον προμηθευτή δίνοντας και τα στοιχεία του, που κάνει το ίδιο πανό στη μισή τιμή. Και προφανώς πρότεινα να το ψάξουν οι υπηρεσίες του δήμου γιατί μπορούν να βρουν και ακόμα φθηνότερο.
Η έγκριση ωστόσο, δόθηκε για το αρχικό ποσό που αναφερόταν στην εισήγηση και όχι για το χαμηλότερο.
Πλειοψηφία έχουν, ότι θέλουν κάνουν.
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Τασούλα Πετράκου
Δημοτική Σύμβουλος
