Παρατημένο στην τύχη του είναι και το Άλσος ΜΗΤΕΡΑ, όπως οι περισσότεροι κοινόχρηστοι χώροι στην πόλη μας (πλατείες, παρτέρια, άλση).
Το σημείο από την πλευρά της δεξαμενής, από το οποίο καθημερινά περνούν εκατοντάδες μαθητές για το σχολικό συγκρότημα, επισκέπτονται γονείς με τα παιδιά τους να παίξουν στην παιδική χαρά ή να γυμναστούν στα υπαίθρια όργανα γυμναστικής, βρίσκονται σε ένα τοπίο που τους προβληματίζει από την εικόνα που παρουσιάζει.
Σε ολόκληρη την πόλη, μικρά τρίγωνα και πλατείες όσο και στα Άλση της πόλης μας επικρατεί μια εικόνα εγκατάλειψης αφού πλέον όλα έχουν καταληφθεί από αγριόχορτα, σε μερικά σημεία να ξεπερνούν το ένα μέτρο σε ύψος.
Οι χώροι αναψυχής πλέον του κόσμου έχουν μετατραπεί σε επικίνδυνη αποστολή, από την κατάσταση που επικρατεί και τον προβληματισμό όσων περνούν από εκεί τι μπορεί να φωλιάζει σε αυτά και πόσο ασφαλές είναι.
Άλση υπό διάλυση και χώροι “πρασίνου” εγκαταλειμμένοι…
Φρεάτια με σπασμένα καπάκια ή χωρίς καπάκια, πρώτης τάξεως παγίδες για πεζούς μικρούς και μεγάλους…
Ακόμα και μέρος της περίφραξης της παιδικής χαράς που λείπει εδώ και εβδομάδες, από επικίνδυνο σημείο και δεν επανατοποθετείται, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα, της κατάστασης που επικρατεί.
Παρτέρια που επί χρόνια υπήρχαν τριανταφυλλιές τώρα δεν υπάρχουν ούτε για δείγμα και αυτά είναι μέσα σε αγριόχορτα.
Ατέλειωτες οι εργασίες που πρέπει να γίνουν στο Άλσος για να “συνέλθει” από την εγκατάλειψη. Εργασίες που όσο αργούν να γίνουν, τόσο το άλσος θα υποβαθμίζεται.
Το μόνο θετικό στο σημείο είναι πως υπάρχει σχετική καθαριότητα τουλάχιστον στα πλακόστρωτα…
