Ήταν Κυριακή 23 Μαΐου 1999, εορτή των Αγίων Πατέρων της Α Οικουμενικής Συνόδου, όταν η αγιασμένη ψυχή του γέροντος Ευμενίου, αφήνει τούτο τον κόσμο για να συναντηθεί με τον Νυμφίο Χριστό.
Για δεκαετίες ολόκληρες το μικρό εκκλησάκι των αγίων Αναργύρων και το κελάκι του στο νοσοκομείο λοιμωδών είχε γίνει τόπος αδιάκοπης προσευχής και ανάπαυσης χιλιάδων ανθρώπων.
Στήριξε, βοήθησε και νουθέτησε πολλούς. Αγάπησε με την καρδία μικρού παιδιού τον κόσμο όλον για τον οποίο αδιάλειπτα προσευχόταν.
Όσοι τον έζησαν απο κοντά, τον παρακολούθησαν να τελεί την Θεία Λειτουργία και τις άλλες ιερές ακολουθίες της Εκκλησία μας, σίγουρα ένιωσαν τον παράδεισο να κατεβένει στη γη. Με την απαράμιλλη φιλοξενοία του, την παιδική απλότητα του σε έκανε να καταλάβεις ποια είναι η αγάπη του Θεού.
Ευλογημένοι όσοι τον έζησαν έστω και για λίγο, κρατώντας ως πολύτιμο φιλαχτό την ευχή, την ευλογία τον λόγο του.
Κάποτε ο Αγιος Πορφύριος είχε χαρακτηρίσει τον γέροντα Ευμένιο ως τον κρυφό άγιο των καιρών μας και ετσι ως άγιο που με τις ικεσίες του, ενώπιον του θρόνου του Κυρίου, στηρίζει την οικουμένη, σήμερα και πάντα οι χριστιανοί εκζητούμε την παρρησία του.
Ι.Ν. Προφήτου Ηλιού Αγ. Βαρβάρας
