Το ΚΚΕ και η κομματική οργάνωση Αγίας Βαρβάρας διοργάνωσε σύσκεψη στο θεατράκι του Πάρκου Μητέρας για να συζητήσει με το λαό το νέο αντεργατικό έκτρωμα που φέρει η κυβέρνηση στη Βουλή προς ψήφιση για τα εργασιακά, καθώς επίσης συζητήθηκαν και οι Διεθνείς εξελίξεις σχετικά με την δολοφονία του Παλαιστινιακού λαού από το κράτος του Ισραήλ.
Κομματική Οργάνωση Αγίας Βαρβάρας του ΚΚΕ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Στα πλαίσια του μεγάλου πολιτικού ανοίγματος που επιδιώκουν τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ της ΚΝΕ σε όλη την Ελλάδα με θέμα «Να μην περάσει το αντεργατικό έκτρωμα. Η εκμετάλλευση δεν «διευθετείται» – καταργείται» πραγματοποιήθηκε εχθές (20 Μαΐου), σύσκεψη – συζήτηση από την Κομματική Οργάνωση Αγίας Βαρβάρας του ΚΚΕ.
Αναπτύχθηκε πλούσια συζήτηση και προβληματισμός τόσο για το νομοσχέδιο όσο και για τις συνθήκες που συνάντησαν και συναντούν οι εργαζόμενοι σε συνθήκες πανδημίας. Ήρθε πλούσια πείρα από εργαζόμενους στα ΜΜΜ, στην ιδιωτική εκπαίδευση και τα νοσοκομεία, ενώ συζητήθηκαν και οι νέες συνθήκες εργασίας που επιβάλουν οι εργοδότες με την τηλεργασία κτλ.
Την κεντρική ομιλία έκανε η Ελένη Καρανάσιου, μέλος της ΤΕ Περιστερίου – Νοτιοδυτικών του ΚΚΕ.
Η ομιλήτρια ανέφερε: «…Όλη η πορεία του Κόμματός μας, μας κάνει πιο απαιτητικούς από τον εαυτό μας. Δρούμε σε δύσκολες συνθήκες που απαιτούν να γίνουμε πιο αποφασιστικοί ως Κόμμα για να καταφέρουμε- όπως έλεγε ο ποιητής- ένα “άλμα γρηγορότερο από τη φθορά” που χαρακτηρίζει τη σύγχρονη καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Απαιτεί σύγκρουση με τις αδυναμίες μας, μαχητική στάση απέναντι στις δυσκολίες.
Μπροστά στις προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας, βάζουμε υψηλούς στόχους ώστε το Κόμμα μας να αναγνωρίζεται από όλο και περισσότερο εργατικό, λαϊκό κόσμο ως “Νους- Καρδιά- Οργανωτής της πάλης για το σοσιαλισμό”.
Αυτό είναι και το σύνθημα του 21ου Συνεδρίου μας, που θα πραγματοποιηθεί στα τέλη Ιούνη»
Τόνισε επίσης ότι«…Αντί η κυβέρνηση να πάρει έστω και τώρα μέτρα ουσιαστικής θωράκισης του δημόσιου συστήματος Υγείας και να επιτάξει τον ιδιωτικό τομέα, αντί να κάνει προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών, να ανοίξει και να στελεχώσει νέες ΜΕΘ, αντί να οργανώσει με κρατική ευθύνη την πρόληψη και την ιχνηλάτηση, πετά ξανά την μπάλα στην εξέδρα της «ατομικής ευθύνης» για τον περιορισμό της διασποράς!
Και ταυτόχρονα παρουσιάζει την …«αυτοδιάγνωση», μαζί με τη συνέχιση των εμβολιασμών, ως το «κλειδί» για την «επανεκκίνηση της οικονομίας» και ειδικά για το άνοιγμα του Τουρισμού, για το οποίο «καίγονται» οι διεθνείς και εγχώριοι μεγαλοεπιχειρηματίες του κλάδου, όπως δείχνει και η ταχύτητα με την οποία προωθείται το «εμβολιαστικό πιστοποιητικό», προκειμένου να απαλλάσσονται κράτος και εργοδοσία από άλλα κοστοβόρα μέτρα προστασίας εργαζομένων και τουριστών.
Η ανάγκη μαζικού εμβολιασμού του λαού και της νεολαίας είναι δεδομένη. Όμως, αυτή η ανάγκη σκοντάφτει στην ευθύνη της κυβέρνησης, των δεσμεύσεων της ΕΕ, στα παζάρια και τους ανταγωνισμούς ανάμεσα στους κολοσσούς της φαρμακοβιομηχανίας.
Ενώ σε άλλο σημείο τόνισε τις τραγικές ευθύνες της προηγούμενης κυβέρνησης«…
Κάθε μέρα που περνάει γίνεται ακόμα πιο φανερό ότι οι εργαζόμενοι, ο λαός μας πρέπει να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας.
ΔΕ ΧΩΡΑΕΙ ΚΑΜΙΑ ΕΠΑΝΑΠΑΥΣΗ, ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΡΑΤΟΡΙΟΥΜ ΣΑΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι πρόκληση, λοιπόν, οι βουλευτές του να βγαίνουν περιοδείες όλο αυτό το διάστημα στο Αττικό, στο Λοιμωδών, στα Κέντρα Υγείας της Δυτικής Αθήνας, να βγάζουν ανακοινώσεις ως “όψιμοι” υπερασπιστές του δημόσιου συστήματος Υγείας…
• Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ζητούσε “Υπουργό Υγείας” κοινής αποδοχής, για να βγάλει λάδι την κυβερνητική πολιτική.
• Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση συνέχισε να κρατάει κλειστά τα νοσοκομεία πχ Λοιμωδών, στα οποία είχαν βάλει λουκέτο οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ- ΠΑΣΟΚ.
• Όταν συνέχιζαν να κόβουν την κρατική χρηματοδότηση για νοσοκομεία, για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, υγειονομικών όλων των ειδικοτήτων.»
Αναφέρθηκε επίσης στις διεθνείς εξελίξεις, λέγοντας: «…Οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις συμμετέχουν σε ΓΙΓΑΝΤΙΑΙΕΣ ΠΡΟΒΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥ, μαζί με τις ΗΠΑ, τη Γαλλία και άλλους, όπως είναι η αεροπορική άσκηση «Ηνίοχος», «μια ανάσα» από τα καυτά μέτωπα των ανταγωνισμών.
Κάθε βήμα των αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδιασμών, στους οποίους η αστική τάξη και τα κόμματά της είναι χωμένοι μέχρι τον λαιμό, φέρνει όλο και πιο κοντά τεράστιους κινδύνους για το λαό, τον κάνει στόχο και όμηρο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.
Ο ισχυρισμός της σημερινής κυβέρνησης, αλλά και των άλλων κομμάτων ότι έτσι προστατεύονται τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας διαλύεται σαν χάρτινος πύργος.
Αυτή η ιμπεριαλιστική «ασφάλεια» είναι που ρίχνει λάδι στη φωτιά της έντασης στην περιοχή, ειδικά μετά την αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ από τις ΗΠΑ και άλλες χώρες, που βάζει ταφόπλακα στις προσδοκίες των Παλαιστινίων για ανεξάρτητο κράτος στα όρια του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατ. Ιερουσαλήμ.
Tην ώρα που το κράτος – δολοφόνος εξαπέλυε νέες επιθέσεις στα παλαιστινιακά εδάφη, αυξάνοντας τους τραυματίες και τους νεκρούς, κυρίως αμάχους και μικρά παιδιά, ο Ελληνας ΥΠΕΞ επισκέφτηκε την Παλαιστίνη και το Ισραήλ, με το προσωπείο του «ειρηνοποιού».
Είναι φανερό επομένως ότι ο Ελληνας ΥΠΕΞ δεν πήγε χτες σαν «ουδέτερος παρατηρητής» στο Ισραήλ και στην Παλαιστίνη, αλλά ως ντελάλης της εγκληματικής πολιτικής των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, που είναι συνένοχοι στο αιματοκύλισμα του Παλαιστινιακού λαού. Αλλωστε, μια μέρα πριν το ταξίδι του στη Μέση Ανατολή, ανακοινώθηκε μια ακόμα συμφωνία πώλησης όπλων από τις ΗΠΑ στο Ισραήλ.
Δεν πήγε λοιπόν ως «ειρηνοποιός», αλλά ως μαντατοφόρος της ιμπεριαλιστικής ειρήνης στην περιοχή, που νομιμοποιεί τα κατοχικά εγκλήματα σε βάρος των Παλαιστινίων, προωθεί τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό για τη νέα Μέση Ανατολή, επιβεβαιώνει τον ρόλο της χώρας ως «βραχίονα» της ευρωατλαντικής πολιτικής στην Ανατ. Μεσόγειο και στην ευρύτερη περιοχή.»
Τόνισε επίσης: «…Η καπιταλιστική κρίση χτυπάει την ελληνική οικονομία αλλά και η ανάκαμψη που επιδιώκουν να έχουν, απαιτεί να χτυπηθεί η όποια εργατική κατάκτηση έχει απομείνει. Απαιτεί δηλαδή ακόμα μεγαλύτερο χτύπημα της εργατικής δύναμης, ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση.
Κρίση που θέλουν να βαφτίσουν υγειονομική ή κρίση της πανδημίας. Των εργοστασίων, που ανήκει σε μετοχικές- καπιταλιστικές επιχειρήσεις.
Οι μεγαλομέτοχοι επενδύουν με κρατικό χρήμα σε κλάδους και τομείς της οικονομίας, όχι με κριτήριο πώς θα ικανοποιηθούν οι σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες, αλλά με κριτήριο το άμεσο και γρήγορο καπιταλιστικό κέρδος. ΤΕΛΙΚΑ, H πανδημία δεν προκάλεσε την κρίση αλλά την επιτάχυνε.
Οι λαοί θα κληθούν να πληρώσουν το μάρμαρο όπως έγινε και με την προηγούμενη δεκαετή κρίση»
Σε άλλο σημείο, με αφορμή το νομοσχέδιο έκτρωμα ανέφερε: «…Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι λίγο μετά την ανακοίνωση του Σχεδίου Ανάκαμψης έρχεται το νομοσχέδιο της 10ωρης δουλειάς, των απλήρωτων υπερωριών, της γενίκευσης των ατομικών συμβάσεων εργασίας κ.ά.
Ένα νομοσχέδιο που διαλύει τον εργάσιμο χρόνο, τις ζωές των εργαζομένων, το εισόδημα.
Με το νομοσχέδιο που φέρνει η κυβέρνηση καταργούνται και οι τελευταίοι περιορισμοί σε αυτό που λένε διευθέτηση της εργασίας και προβλέπεται 10ωρη και πλέον εργασία. Επιτρέπει δηλαδή στους εργοδότες να απασχολούν τους εργαζόμενους όταν και για όσο θέλουν, ανάλογα με τις ανάγκες τους. Δηλαδή, οι εργαζόμενες/ νοι καταδικάζονται σε ωράρια και ζωή- λάστιχο, ενώ καλούνται να ξεχάσουν την πληρωμή υπερωριών.
Βέβαια αυτή η εργασιακή ζούγκλα δεν είναι ιδεοληψίες της ΝΔ και του νεοφιλελευθερισμού όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε για αυτή τη ζούγκλα συνέβαλε και ο ΣΥΡΙΖΑ που ως κυβέρνηση συνέβαλε στη γενίκευση της ευελιξίας, νομοθέτησε τη 12ωρη δουλειά στους νοσοκομειακούς γιατρούς, διατήρησε τη μείωση της αμοιβής των υπερωριών επέβαλε δουλειά 32 Κυριακές τον χρόνο. Και ας προκαλεί την μνήμη μας με τα συνθήματα για ρολόγια που δουλεύουν ασταμάτητα….
Παίρνοντας τη σκυτάλη από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που νομιμοποίησε τη δουλειά 32 Κυριακές τον χρόνο για τους εμποροϋπαλλήλους, η ΝΔ έρχεται να χτυπήσει αδυσώπητα την κυριακάτικη αργία. Δίπλα στους μέχρι τώρα εργαζόμενους που ξέχασαν τι σημαίνει ξεκούραση την Κυριακή, προστίθενται επιπλέον δεκάδες κλάδοι και ειδικότητες, μετατρέποντάς την σε σπάνια εξαίρεση. Και κάπου εδώ καταρρέουν για μια ακόμα φορά οι αστειότητες του υπουργείου Εργασίας για το «δικαίωμα» ενός εργαζόμενου να δουλεύει 10 ώρες τη μέρα ώστε «να παίρνει ρεπό την Παρασκευή, για να χαρεί τα παιδιά του». Μόνο που τα παιδιά του την Παρασκευή πάνε σχολείο, σε αντίθεση με την Κυριακή, που η κυβέρνηση απαγορεύει την ξεκούραση για χιλιάδες εργατοϋπαλλήλους σε μεταφορές, logistics, data centers, λιμάνια, λογιστήρια κ.α.»
Επίσης τόνισε ότι«…Το ΚΚΕ απευθύνει κάλεσμα μαζικού ξεσηκωμού σε κάθε εργάτη και εργάτρια, στους ανέργους, στους νέους και τις νέες, στους βιοπαλαιστές αυτοαπασχολούμενους και επαγγελματίες της πόλης και της υπαίθρου.
Τώρα, οι 14 μέρες κατά τις οποίες, όπως ενημέρωσε το υπουργείο Εργασίας, θα μείνει το νομοσχέδιο στη «διαβούλευση» θα αποτελέσουν διάστημα που Τα μέλη και οι φίλοι του Κόμματος και της ΚΝΕ κάνουμε τη «νύχτα – μέρα», για να φτάσει παντού αυτό το κάλεσμα, για να ενημερώσουμε πλατιά τους εργαζόμενους.
Πρωτοστατούμε στους χώρους δουλειάς, στα εργατικά σωματεία, σε όλους τους φορείς του εργατικού – λαϊκού κινήματος για να οργανωθεί η πάλη, να προετοιμαστεί μαχητική, απεργιακή απάντηση στο αντεργατικό έκτρωμα.
Το «πολεμικό ανακοινωθέν» ήδη παίρνει την απάντηση που του αξίζει σε όλους τους κλάδους και τους χώρους δουλειάς.
Με πρώτη απάντηση την επιτυχημένη Πρωτομαγιάτικη απεργία στις 6 Μάη στην συνέχεια το ογκώδες συλλαλητήριο στο κέντρο της Αθήνας, με τους χιλιάδες εργαζόμενους που έδωσαν το «παρών» να ξεκαθαρίζουν: «Απορρίπτεται το τερατούργημα! Να αποσυρθεί!».
Εμείς έχουμε υποχρέωση αυτό που μας κληροδότησαν οι γονείς μας, το 8ωρο και τα δικαιώματα, να το παραδώσουμε στα παιδιά μας. Εκπροσωπούμε το δίκιο των πολλών, της εργατικής τάξης. Εμείς παράγουμε τα κέρδη τους, εμείς είμαστε αυτοί που οικοδομούμε το μέλλον, εμείς είμαστε που τραβάμε την κοινωνία μπροστά. Δεν θα αφήσουμε να γυρίσουν πίσω το ρολόι της Ιστορίας!»
Ενώ έκλεισε την ομιλία της λέγοντας ότι: «…Είναι ώρα ετοιμότητας, επαγρύπνησης:
Τίποτα δεν κερδήθηκε με το συμβιβασμό, με την προσπάθεια να “συντηρηθεί” η σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα που βιώνουμε.
Η συμμετοχή όλο και περισσότερων εργατικών, λαϊκών δυνάμεων σήμερα για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, στην πάλη για την κοινωνική συμμαχία μπορεί να δώσει οξυγόνο αγωνιστικής αισιοδοξίας στην πάλη μας στις σύγχρονες συνθήκες.
Για να διαμορφώνονται “ρωγμές” στο “τείχος” που ορθώνει η σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία απέναντι στους λαούς, στη νεολαία, γυναίκες και άνδρες.
Και με τη σημερινή ευκαιρία καλούμε τον εργατικό-λαϊκό κόσμο να συμπορευτεί με το ΚΚΕ, παρά τις επιμέρους επιφυλάξεις ή και διαφωνίες που μπορεί να έχει.
Γιατί το ΚΚΕ μπήκε μπροστά και αντιπάλεψε κάθε αντιλαϊκό- αντεργατικό νόμο, διεκδικώντας καθημερινά μέτρα ανακούφισης για τους εργατοϋπάλληλους, για τους αυτοαπασχολούμενους, πρόσθετα μέτρα προστασίας για τις γυναίκες και τη νεολαία.
Γιατί το ΚΚΕ δε δεσμεύεται από τις βαριές για τους λαούς αλυσίδες του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, των κυβερνήσεων διαχρονικά. Γιατί βλέπετε το αστικό κράτος και η αντιλαϊκή πολιτική έχουν συνέχεια, όπως μας λένε.
Γιατί το ΚΚΕ λογαριάστηκε από την πρώτη στιγμή με την κυβέρνηση μέσα στην πανδημία
Γιατί το ΚΚΕ είναι μπροστά στον αγώνα για το σύνολο των εργατικών-λαϊκών προβλημάτων
Γιατί το ΚΚΕ παλεύει για την ισχυροποίηση του εργατικού-λαϊκού κινήματος
Γιατί το ΚΚΕ έχει πρόγραμμα και σχέδιο για την ανατροπή αυτού του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος
Σε αυτό το αντιλαϊκό σκηνικό, ζητούμενο είναι να είναι δυνατό το ΚΚΕ για να παλέψουμε ακόμα πιο δυνατά, πιο αποφασιστικά, στους χώρους δουλειάς, εκεί που σπουδάζει η νεολαία, στις γειτονιές.
Να παλέψουμε για αυτά που έχουμε ανάγκη, για να κάνει ο λαός μας δική του ιδιοκτησία όσα δημιουργεί.
Ως Κόμμα νοιώθουμε βαθιά την ευθύνη για να ανταποκριθούμε ως φορέας επαναστατικών ιδεών και οργανωτής της εργατικής- λαϊκής πάλης για τη μόνη κοινωνία που μπορεί να απαλλάξει τον άνθρωπο από κάθε μορφή οικονομικής εκμετάλλευσης και κοινωνικής καταπίεσης, τη σοσιαλιστική- κομμουνιστική.
Σε αυτό το στόχο βαδίζουμε και προς το 21ο Συνέδριο του Κόμματος.
Όπως λέει και το κάλεσμα της σημερινής συγκέντρωσης «Με το ΚΚΕ πάντα μπροστά, για να δυναμώσει η λαϊκή διεκδίκηση για τις ανάγκες, το δίκιο μας»».
