Από αύριο Δευτέρα 12 Απριλίου 2021, οι μαθητές των λυκείων επιστρέφουν και πάλι στον φυσικό τους χώρο, τα σχολεία! Κανείς όμως δεν δείχνει απολύτως βέβαιος, για την επάνοδο αυτή και όλοι την αντιμετωπίζουν με συγκρατημένα συναισθήματα!
Όπως έχει ήδη ανακοινωθεί, θα τηρηθεί το ίδιο πρωτόκολλο με αυτό του Σεπτεμβρίου, με την μόνη ουσιαστική διαφορά, τα self-tests μαθητών και καθηγητών. Είναι όμως αυτό αρκετό; Θα μπορέσουν γονείς, μαθητές και καθηγητές να κάνουν σωστά τον αυτοέλεγχο τους χωρίς προηγούμενη εκπαίδευση ή τουλάχιστον μια στοιχειώδη επίδειξη της διαδικασίας; Όσο τα σχολεία ήταν κλειστά, οι υπεύθυνοι μερίμνησαν και για κάποια επιπλέον μέτρα προστασίας; Θα υπάρχουν ακόμα τμήματα με 20-30 μαθητές σε αίθουσες των 40-45 τετραγωνικών μέτρων; Είναι δυνατόν να γίνει ο απαιτούμενος έλεγχος κατά την προσέλευση μαθητών και καθηγητών;
Τα παραπάνω κι άλλα τόσα, είναι ερωτήματα που απασχολούν εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές, αλλά και όλη την κοινωνία, αφού το μεγαλύτερο μέρος της με κάποιο τρόπο σχετίζεται με την εκπαίδευση.
Από την άλλη, γυμνάσια, δημοτικά και νηπιαγωγεία θα συνεχίσουν την τηλεκπαίδευση. Για τους περισσότερους γονείς και εκπαιδευτικούς όμως, η εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση δεν είναι, και ούτε ήταν, απλή υπόθεση, αλλά γολγοθάς!
Γονείς και καθηγητές κλήθηκαν να βάλουν βαθειά το χέρι στην τσέπη για να καλύψουν όλο αυτό το διάστημα τις απαιτούμενες ανάγκες αυτού του νέου, για τους περισσότερους, «τύπου εκπαίδευσης». Γιατί προφανώς, στα άδεια από μαθητές σχολεία, δεν άναψαν φέτος τα καλοριφέρ, δεν άναψαν τα φώτα, οι υπολογιστές, τα φωτοτυπικά και οι υπόλοιπες ηλεκτρικές συσκευές, δεν χρειάστηκε να καθαρίζονται συνεχώς οι αίθουσες, δεν απαιτήθηκε η γραφική ύλη των προηγούμενων χρόνων και γενικώς, το μεγαλύτερο μέρος των λειτουργικών εξόδων της εκπαίδευσης μετακυλύεται πάνω από ένα χρόνο, από την δημόσια δωρεάν εκπαίδευση του κράτους, στους γονείς και τους καθηγητές, σε βάρος του οικογενειακού προϋπολογισμού τους!
Όταν οι μαθητές κάνουν καθημερινά τα μαθήματά τους από το σπίτι, πρέπει να έχουν την απαιτούμενη θέρμανση, ανοικτά τα φώτα, τις συσκευές και τους υπολογιστές σε λειτουργία, επαρκή γραφική ύλη και συνεχή καθαρισμό, με ότι αυτά συνεπάγονται σε κόστος. Για να μην αναφέρουμε και τις ανάγκες σε εξοπλισμό που προέκυψαν: καινούργιοι υπολογιστές, εκτυπωτές, σαρωτές, πιο δυνατές συνδέσεις στο διαδίκτυο κλπ.
Άραγε, τα χρήματα που εξοικονομήθηκαν από την ελαχιστοποίηση των λειτουργικών εξόδων των σχολείων, θα επιστρέψουν με κάποιο τρόπο στους μαθητές, τους γονείς και τους καθηγητές ή τουλάχιστον στο ίδιο το σχολείο; Ή θα χάσουν πάλι τον δρόμο τους;
