Κάθε πρωτοχρονιά, εκτός των τυπικών ευχών και την καταγραφή όσων θέλουμε να συμβούν τη νέα χρόνια, θέλουμε να ξεκινάμε δημοσιογραφικά με κάτι αισιόδοξο, αλλά παράλληλα και με κάτι που θα μας προβληματίσει, που θα μας διδάξει, που μας δυναμώσει για να αντιμετωπίσουμε τη νέα χρονιά που τρέχει εδώ και δώδεκα ώρες.
Εφέτος δεν δυσκολευτήκαμε καθόλου να κάνουμε το δημοσιογραφικό μας ποδαρικό.
Επιλέξαμε να αναδημοσιεύσουμε δύο κείμενα του ίδιου ατόμου που γράφτηκαν τα τελευταία εικοσιτετράωρα.
Πρόκειται για κείμενα της νεαρής συμπολίτισσάς μας κ. Χριστιάνας Κρεββατά, τα οποία δημοσιεύουμε, χωρίς πρόλογο.
Απολάυστέ τα:
“Πριν μπει το 2020 εκπλήρωσα μια υπόσχεση που έδωσα στα 7 μου χρόνια.
Πριν 12 χρόνια, λοιπόν, δήλωσα πως στα 18 μου θα κόψω τα μαλλιά μου και λίγες μέρες προτού μπει το νέο έτος το έκανα.
Η ουσία, όμως, δεν βρίσκεται τόσο στην εκπλήρωση μιας μακροχρόνιας υπόσχεσης όσο στην αξία αυτής της κίνησης. Έκοψα τα μαλλιά μου με σκοπό να τα δωρίσω σε ένα σύλλογο γυναικών με καρκίνο μαστού κι είναι το λιγότερο που θα μπορούσα να κάνω.
Ίσως, οι γιορτές αποτελούν ένα μέσο που μας παρακινεί να γινόμαστε ανθρώπινοι και να σκεφτόμαστε τους γύρω μας.
Ο στόχος μου δεν είναι ούτε να μαζέψω λάικς, για τα οποία υπερηφανεύονται πολλοί, γιατί το νόημα βρίσκεται στην ψυχή κι όχι στο «φαίνεσθαι» ούτε να υπερηφανευτώ για το κατόρθωμά μου ούτε να αποζητήσω τα συγχαρητήριά σας αλλά να μεταφέρω ένα μήνυμα ζωής και δύναμης.
30/12/2019 – Χριστιάνα Κρεββατά”
…………………
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΑΣ
1/1/2020
