ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ …
ΤΟ ΝΗΣΙ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΟ ΡΟΥΝ ΤΟΥ Β΄Π.Π.
«Σε όλους αυτούς τους ανθρώπους έβλεπα στα μάτια τους κάποια φλόγα – ας την πούμε ψυχή- κάτι πιο πάνω από τη ζωή και το θάνατο που είναι δύσκολο να το ορίσεις. Υπήρχε αυτή η περηφάνια, το πείσμα, ανέκφραστο και αστάθμητο που σε κάνει να χαίρεσαι που είσαι άνθρωπος. Να χαίρεσαι μα και συνάμα να σου δίνει μεγάλη ευθύνη» Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ.
Η μάχη της Κρήτης έχει χαρακτηριστεί ως η πιο παράδοξη μάχη του Β’ Π.Π. και αποτελεί στη νεώτερη ελληνική ιστορία, μια από τις λαμπρές σελίδες της. Αναμφισβήτητα ήταν το πιο ηρωικό επεισόδιο του τιτάνιου και άνισου αγώνα που έδωσαν οι Κρήτες για την ελευθερία τους, μια ελευθερία που την κατέχουν καλά μόνο οι ασυμβίβαστοι και οι ασυνθηκολόγητοι.
Για να συλλάβουμε τις πραγματικές διαστάσεις ενός γεγονότος που γράφτηκε στην ιστορία θα πρέπει να το κρίνουμε ανάλογα σύμφωνα με την καθιερωμένη νομολογία της ιστορίας:
-με την ψυχική ορμή που το κίνησε
-με τον ηθικό νόμο που το στεριώνει και
-με τη συμβολή του στην ανθρώπινη πρόοδο
Η μάχη της Κρήτης είναι αίμα ζωντανό που αποδεικνύει τον ιδιόρρυθμο έρωτα των Κρητικών για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια. Αυτός ο έρωτας τους έσπρωξε στην γενναία αντιμετώπιση το Μάη του 1941. Και ο έρωτας αυτός «ανίκατε μάχαν», όπως και ό άλλος, ταυτίζει με σύνθεση δραματική, την ελευθερία της ζωής με την αξιοπρέπεια του θανάτου.
Στην Κρήτη έσβησε η περηφάνια του Χίτλερ και εκφράσθηκε η δύναμη και η αποφασιστικότητα της κρητικής ψυχής και η συνέχεια ήταν αντάξια καθώς άλλαξε η πορεία του πολέμου, επειδή προκλήθηκε καθυστέρηση έξι εβδομάδων στην υλοποίηση του σχεδίου «Μπαρμπαρόσα» που αφορούσε την εισβολή και κατάληψη της Σοβιετικής Ένωσης από το Γ΄ Ράιχ.
Μέσα από τη μάχη της Κρήτης πέρα από τη σημαντικότητα της σαν ιστορικό γεγονός, εκφράστηκε η δύναμη και η αποφασιστικότητα της ψυχής και οι επόμενες γενιές διδαχτήκαμε ότι η ψυχική δύναμη μπορεί να ανατρέψει κάθε τι που μπορεί να στερήσει την ελευθερία και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου.
Σε μιαν εποχή που τείνει να αφανιστεί η επιδίωξη του δύσκολου, του ποιοτικού και του υψηλού, που αποστρέφεται τον Μύθο, όμως αγαπάει τους «μύθους», η σημασία ενός γεγονότος που το ύψος του το κάνει να φαίνεται απίστευτο-μύθος!- και που ταλαιπωρεί τη λογική των φρονίμων και των υποκλητικών, είναι πραγματικά μια άσκηση διδαχής και υπέρβασης.
Σε μιαν εποχή πεζή και στεγνή από ιδανικά το όραμα παραμένει ένα: «στο δρόμο της ζωής ο αγώνας για ελευθερία και αξιοπρέπεια καθώς και για τη διαφύλαξη των αξιών μας, των ιδανικών μας και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, πρέπει να είναι αδιάλειπτος».
Παπαθανασάκη Αγλαΐα
Μέλος της Ένωσης Κρητών Αγίας Βαρβάρας
