Αναγκάζομαι να γράψω τα παρακάτω γιατί, χωρίς να το θέλω ή να το επιδιώξω, έγινε γνωστό πλέον με την έκταση που πήρε το θέμα, ότι η 14χρονη που γύριζε από το φροντιστήριο είναι η κόρη μου, η οποία προσήχθη στο Αστυνομικό Τμήμα μαζί με άλλα πέντε ανήλικα μετά από καταγγελία του Αντιδημάρχου κ. Πουλάκη.
Το βράδυ της Τετάρτης 12-2 λόγω της ιδιότητάς μου, ήμουν σε συνάντηση με μέλη του Δ.Σ. της Ένωσης γονέων και μέλη δύο συλλόγων. Στη διάρκεια της συνάντησης και μετά τις 9 μ.μ. με κάλεσε έντρομη η σύζυγός μου που έψαχνε ήδη την κόρη μας, επειδή έμαθε ΟΧΙ από την αστυνομία, ότι προσαγάγουν το παιδί μας στο Αστυνομικό τμήμα.
Πήγα στο Α.Τ. και μιλώντας με τον Αξιωματικό υπηρεσίας, του ζήτησα να ειδοποιήσει τους υπόλοιπους γονείς για να μην ψάχνουν τα παιδιά τους και να μου δώσει την κόρη μου να φύγω. Σημειωτέον ότι μπροστά μου το ένα παιδί παραδέχτηκε πως αυτό έγραψε στην κούνια με μαρκαδόρο.
Του είπα για δεύτερη φορά να μου δώσει το τρομαγμένο παιδί μου και να φύγω εφόσον δεν είχε καμία συμμετοχή στο γεγονός. Δεν τον έπεισα βέβαια και βγήκα έξω.
Μετά από επικοινωνία που είχα με τα μέλη των συλλόγων που προανέφερα, αφού με κάλεσαν να μάθουν την κατάληξη, άρχισε να έρχεται κόσμος και μεταξύ αυτών ο κύριος Βαμβακόπουλος.
Πέρναγε η ώρα και σε άλλη συζήτηση που είχα με τον Αξιωματικό, παρουσία του κυρίου Βαμβακόπουλου και άλλων, μας είπε ότι δεν μπορεί να αφήσει τα παιδιά να φύγουν, εάν προηγουμένως δεν άρει την καταγγελία ο Αντιδήμαρχος.
Τότε ο κ. Βαμβακόπουλος πήρε την πρωτοβουλία και επειδή είχε το τηλέφωνο του Αντιδημάρχου, τον κάλεσε παρουσία όλων μας και του Αξιωματικού, του εξήγησε την στάση της αστυνομίας, την προσαγωγή των έξι ανήλικων στο Α.Τ. και του μετέφερε πως ο ίδιος (ο κ. Πουλάκης) πρέπει να άρει την καταγγελία που έκανε για να λήξει το συμβάν.
Δεν ήρθε κανείς όμως από την Δημοτική αρχή, αν και ενημερώθηκαν για ότι συμβαίνει, ώστε να συμβάλει να πάρουμε τα παιδιά μας και να λήξει εκεί το θέμα.
Αντί αυτού ο Αξιωματικός μας ενημέρωσε ότι το αδίκημα είναι αυτεπάγγελτο και θα ακολουθήσει όλες τις διαδικασίες.
Αφού πέρασε αρκετή ώρα, είχε πάει ήδη 10.45 και έχοντας την εικόνα στο μυαλό μου την κόρη μου μέσα στο ΑΤ όρθια, με την τσάντα στην πλάτη, τρομαγμένη με κατεβασμένο το βλέμμα, νηστική, κουρασμένη είπα ξανά στον Αξιωματικό να μας δώσει έστω τα παιδιά που δεν είχαν συμμετοχή να φύγουμε και να σταματήσει η ταλαιπωρία. “Ας σταματήσει αυτό το καψόνι βραδιάτικα”, του είπα.
Εκείνη την στιγμή με τράβηξε από το μπράτσο ο αστυνομικός και μου είπε ότι συλλαμβάνομαι.
Επενέβη ο κύριος Βαμβακόπουλος και άλλοι που ήταν παρόντες. Με παρότρυνση των παρευρισκόμενων και σκεπτόμενος ότι αν με συλλάβουν, ποιος θα πάρει την κόρη μου, αναγκάστηκα να ζητήσω συγνώμη μπροστά σε όσους βρίσκονταν εκεί, για την φράση μου “ας σταματήσει αυτό το καψόνι βραδιάτικα”.
Δεν τελειώνει όμως εκεί το όλο περιστατικό. Από την επόμενη μέρα οι δύο μου κόρες, Γυμνάσιο και Λύκειο, δέχονται ας το ονομάσω επιεικώς, καζούρα.
Διαβάζουν στο διαδίκτυο από συμπολίτες μας, ότι μπορείς να φανταστείς. Ενδεικτικά μόνο να αναφέρω πως έπρεπε να φάνε και ξύλο, έπρεπε να συλλάβουν τους γονείς τους ή ακόμη και πως αν δεν μπορούμε εμείς να βάλουμε όρια στα παιδιά μας λόγω αδιαφορίας ή αδυναμίας να βάλει κάποιος άλλος.
Το παραπάνω ειδικά γράφτηκε στον ηλεκτρονικό τύπο του κυρίου Πουλάκη.
ΡΩΤΩ λοιπόν:
Αν ήταν στη θέση μου κάποιος άλλος γονέας θα έπραττε διαφορετικά;
Τι μεμπτό έκανα για να διασύρεται η η οικογένειά μου στο διαδίκτυο;
Αν ήταν, απλώς, στην πλατεία τα δικά σας παιδιά θα γλίτωναν την προσαγωγή;
Γιατί και με ποιου εντολή προσήγαγαν όλα τα παιδιά που βρίσκονταν στην πλατεία;
Αν ήταν 30 – 40 παιδιά θα έφερναν κλούβα για να τα μαζέψουν;
Αφού προσήγαγαν τα ανήλικα γιατί δεν ενημέρωσαν αμέσως τους γονείς τους;
Αν έπιασαν επ΄ αυτοφώρω, όπως μας είπε ο Αξιωματικός Υπηρεσίας, τον δράστη και διώκεται αυτεπάγγελτα, τα υπόλοιπα παιδιά γιατί τα μάζεψαν;
Γιατί αφού ενημερώθηκε ο αρμόδιος Αντιδήμαρχος, που είχε κάνει την καταγγελία, για το τι πραγματικά συνέβη, δεν ήρθε στο Αστυνομικό Τμήμα να μας βοηθήσει, να πάρουμε τα παιδιά μας μια ώρα γρηγορότερα στο σπίτι;
Γιατί διαστρεβλώνει ανυπόγραφο άρθρο τα γεγονότα, μέρες μετά, στην ηλεκτρονική σελίδα του κυρίου Γ. Πουλάκη (αδελφού του Αντιδημάρχου), εμφανίζοντας ότι όλα τα παιδιά συμμετείχαν στις φθορές;
Τι σκοπούς έχουν όσοι διαστρεβλώνουν τα γεγονότα περιγράφοντας το περιστατικό με ακραία σχόλια όπως αντικοινωνική συμπεριφορά όλων των ανηλίκων κλπ;
Ως τώρα φοβόμασταν εμείς και τα παιδιά μας τους εγκληματίες. Τώρα αυτά τα παιδιά πως θα αντιδράσουν αν ξαναδούν περιπολικό της αστυνομίας; Θα τρέξουν να φύγουν;
Αυτές οι πρακτικές θα συνεχιστούν; Να πω στα παιδιά μου να μην πηγαίνουν σε πλατείες;
Ποιος γονιός θα ήθελε να τα περάσει αυτά ο ίδιος και το παιδί του χωρίς να διαμαρτυρηθεί;
Ποιος γονιός δεν θα τρελαινόταν από την ανησυχία αν περίμενε το παιδί του να γυρίσει σπίτι και δεν το έβρισκε;
Πως θα αισθανόταν το παιδί μου αν έβλεπε να με συλλαμβάνουν;
Ποιος από όλους τους εμπλεκόμενους μπήκε στον κόπο να με ρωτήσει πως αισθάνεται το παιδί μου με ότι έχει συμβεί ή διαβάζει στο διαδίκτυο;
Αν η κόρη μου είχε μαρκαδόρο στην τσάντα της και τον έβρισκαν αφού την έψαξαν, σε τι διαδικασίες άλλες θα είχαμε μπλέξει; (εισαγγελέας ανηλίκων, παρακολούθηση από ψυχολόγο και άλλα)…
Θα μπορούσα να συνεχίσω αλλά θα σας κουράσω.
Κλείνοντας και για να προλάβω τις όποιες αντιδράσεις “αναμάρτητων” συμπολιτών μας και γειτόνων να συμπληρώσω ότι κατανοώ σε ένα μεγάλο βαθμό την ενόχληση των κατοίκων πέριξ της πλατείας.
Εννοείται πως δεν είμαι υπέρ οποιασδήποτε καταστροφής δημόσιας περιουσίας και μεγαλώνω με αυτές τις αρχές τα παιδιά μου, όπως φαντάζομαι και οι περισσότεροι από εσάς.
Φυσικά και θέλω να υπάρχει σωστή αστυνόμευση στην πόλη μας για την προστασία όλων μας, αλλά με ήθος, μέτρο και κατευθυνόμενη στην πραγματική εγκληματικότητα.
Είμαι σίγουρος ότι στην πλειοψηφία μας, αν όχι, όλοι είμαστε στην ίδια πλευρά, δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορεί να μας διχάζουν και να μπαίνουμε σε διλήμματα του τύπου: όποιος υποστηρίζει το δίκαιο των παιδιών είναι υπέρ των βανδαλισμών ή όποιος δεν θέλει την καταστροφή της δημόσιας περιουσίας πρέπει να παίρνει θέση κατά των παιδιών.
Θεωρώ επιεικώς λάθος από την αρχή τον όλο χειρισμό του θέματος.
Υπάρχουν και άλλοι τρόποι, εκτός της καταστολής, αντιμετώπισης της όποιας παιδικής παραβατικότητας. Τρόποι θεσπισμένοι από την πολιτεία, χωρίς να πληγώνουν παιδικές ψυχές ή να στιγματίζουν ανήλικα.
Έχουμε υποχρέωση όλοι σαν ενήλικες πολίτες και σαν πολιτισμένοι άνθρωποι ακόμη και αν υπάρχει πρόβλημα παραβατικότητας από ανήλικους να αγκαλιάζουμε αυτά τα παιδιά και όχι να τα περιθωριοποιούμε.
Τα ερωτήματα είναι ρητορικά παρακαλώ μην μπείτε στον κόπο να τα απαντήσετε.
Αν παρόλα αυτά σχολιάσετε παρακαλώ να είστε κόσμιοι χωρίς χαρακτηρισμούς, βρισιές και άλλα που παρακολουθώ εδώ και μέρες στο διαδίκτυο.
Τα παιδιά μου αλλά και τα δικά σας παιδιά έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο και τα βλέπουν όλα!
Οφείλουμε όλοι να προσπαθήσουμε να συμβάλουμε στην αποκατάσταση της αλήθειας, της ηρεμίας και της σωστής αντιμετώπισης τέτοιων περιστατικών στην περιοχή που θα συνεχίσουμε να ζούμε.
Ευχαριστώ όσους μου συμπαραστάθηκαν εκείνη τη νύχτα στο Αστυνομικό τμήμα.
ΥΓ: Μέχρι τώρα δεν ζήτησα την ποινική δίωξη για κανέναν που θεωρώ υπεύθυνο για την όλη ταλαιπωρία, ούτε για όσα έχουν γραφτεί. Από εδώ και πέρα όμως θα είμαι αναγκασμένος να το κάνω, αν συνεχιστεί, για να προστατέψω την υπόληψη της οικογένειας μου αλλά και την ψυχική υγεία των παιδιών μου.
Ο ΠΑΤΕΡΑΣ
Καζαντζής Κυριάκος
