Παρακολουθώ με μεγάλο ενδιαφέρον όλα όσα συμβαίνουν στον δήμο μας. Διαβάζω επίσης με μεγάλη προσοχή όλες τις απόψεις και τα σχόλια σχετικά με το πρόσφατο περιστατικό, και αναφέρομαι φυσικά στην προσαγωγή νέων παιδιών και μάλιστα με περιπολικά, στο Α.Τ Αγ. Βαρβάρας, μετά από καταγγελία της Δημοτικής αρχής.
Το τεράστιο… έγκλημά τους ήταν ότι ζωγράφισαν με μαρκαδόρο ένα σκίτσο σε μία κούνια.
Αλήθεια; Ελάτε τώρα! Υπήρξατε παιδιά; Έχετε παιδιά; Ή μήπως δεν ζείτε στην περιοχή όπου η παραβατικότητα είναι μέρος της καθημερινότητας.
Εννοείται πως αυτό που έγινε από τους νέους είναι φθορά δημόσιας περιουσίας, και θα έπρεπε να υποστούν τις συνέπειες, όπως συστάσεις, υποδείξεις και ενημέρωση των γονιών τους.
Αντ΄αυτού, τα παιδιά, ηλικίας 14-16 χρονών, διασύρθηκαν και ταπεινώθηκαν.
Το παιδί που παραδέχθηκε την πράξη του, αντιμετωπίσθηκε ως κοινός εγκληματίας αφού του πήραν δαχτυλικά αποτυπώματα και ανοίχτηκε φάκελος που θα τον ακολουθεί μία ζωή. Όλο αυτό θυμίζει μέρες σκοτεινές, μιας άλλης εποχής που όλοι – ή ίσως όχι όλοι από ότι φαίνεται,- θέλουμε να ξεχάσουμε.
Μου προκάλεσε επίσης μεγάλη εντύπωση, η επίδειξη ισχύος απέναντι στους νέους, αλλά και μετά την έντονη αντίδραση πολλών συνδημοτών μας, η σιωπή τους.
Μόλις χθες, στην προσωπική του ιστοσελίδα ο κύριος Μίχος έδωσε μία φλύαρη απάντηση για το θέμα, η οποία δυστυχώς, δεν με έπεισε ως προς την πρόθεσή του να παραδεχθεί ότι κάποιοι της δημοτικής αρχής, αντέδρασαν υπερβολικά.
Το «ναι μεν, αλλά», δεν είναι παραδοχή, είναι ελιγμός για να ηρεμήσουν τα πνεύματα.
«Κύριοι». Μεγάλους δεν σας κάνει το να ασχολείστε μόνο με τα μικρά. Μεγάλους σας κάνουν τα μεγάλα έργα, η ισότιμη και όχι η επιλεκτική αντιμετώπιση των πολιτών, η τήρηση του νόμου απέναντι σε ΟΛΟΥΣ, και φυσικά η παραδοχή του λάθους.
Μεγάλοι άνθρωποι της πολιτικής, έμειναν στην ιστορία με μία φράση. MEA COYLPA, δηλαδή, «λάθος μου».
Ένα παιδί είχε την γενναιότητα να παραδεχθεί το λάθος του. Εσείς;
Και θυμηθείτε. Αυτά τα παιδιά που με τόση αυστηρότητα τιμωρήσατε σήμερα, είναι οι αυριανοί πολίτες με άποψη. Και τότε, θα σας διαγράψουν με τον ίδιο μαρκαδόρο. Γιατί η δράση γεννά αντίδραση ιδιαίτερα στην εφηβεία που τα παιδιά χρειάζονται αγάπη, νουθεσίες και σεβασμό. Και τον σεβασμό τον κατακτάς, δεν τον επιβάλεις.
Πένυ Παπαδάκη
Συγγραφέας
