Πρώτη Σεπτέμβρη 2019 και η πόλη μας έχει στο τιμόνι της τον νεοεκλεγμένο Δήμαρχό της, κ. Λάμπρο Μίχο, για τα επόμενα τέσσερα χρόνια και τέσσερις μήνες.
Ο λαός της πόλης μας τον εμπιστεύτηκε και του παραχώρησε το Δημαρχιακό Θώκο, γι΄αυτό το χρονικό διάστημα, ελπίζοντας πως η πόλη μας θα συνεχίσει το διαχρονικό της ταξίδι, που κρατάει από το ξεκίνημά της 70 χρόνια τώρα, πρώτα σε μορφή Κοινότητας και αργότερα Δήμου, τον τελευταίο μισό αιώνα, με μεγαλύτερη ταχύτητα και ανάπτυξη.
Ο Λάμπρος Μίχος είναι έμπειρος πολιτικός και έξυπνος άνθρωπος.
Γνωρίζει πως ένας τόπος για να πάει μπροστά και να προκόψει χρειάζεται αλληλοσεβασμός μεταξύ των κατοίκων, εμπιστοσύνη των πολιτών προς τους Δημοτικούς Άρχοντες, συναίνεση, ανιδιοτέλεια και συνεργασία μεταξύ των Δημοτικών παρατάξεων.
Μαθήματα στον Λάμπρο Μίχο δεν θα κάνω, ούτε υποδείξεις, απλά καταγράφω σαν ενεργός πολίτης τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς μου, βλέποντας και διαβάζοντας διάφορα σχόλια που ξεχειλίζουν από χολή, μίσος και ειρωνεία, από ορισμένους και αυτό το θεωρώ ανησυχητικό γεγονός και μήνυμα απαισιόδοξο για την πορεία της πόλης μας και των κατοίκων της.
Τα παραπάνω φυσικά τα απευθύνω και στους υπόλοιπους επικεφαλής των Δημοτικών Παρατάξεων.
Αναφέρομαι όμως στον Λάμπρο Μίχο, διότι είναι ο επικεφαλής όχι μόνο της παράταξής του, αλλά όλων όσων κατοικούμε στην Αγία Βαρβάρα.
Ίσως ορισμένοι να μην αποδεχτούν την αναφορά μου για τον “επικεφαλής της πόλης”, αλλά αυτό δεν αλλάζει την ουσία.
Ο Λάμπρος Μίχος έχει την ευθύνη πλέον, περισσότερο από κάθε άλλον, για το τι συμβαίνει στην Αγία Βαρβάρα και έχει και την υποχρέωση να διασφαλίσει την ηρεμία και να προλαβαίνει καταστάσεις.
Το έργο του δύσκολο. Ναι!
Όχι ακατόρθωτο όμως…
Έργο του κάθε Δημάρχου δεν είναι μόνο η κατασκευή έργων μικρών ή μεγάλων και η κάλυψη λακκουβών στους δρόμους.
Έργο του και ευθύνη του επίσης, είναι και η ανάπτυξη του Πολιτισμού.
Ανάπτυξη του πολιτισμού όμως, με μερίδα κατοίκων να απαξιώνει, να βρίζει και να εξευτελίζει τους άλλους, δεν μπορεί να υπάρξει.
Η προεκλογική περίοδος πέρασε.
Υπάρχει αποτέλεσμα.
Ας υπάρξει ηρεμία και έργο τώρα με συλλογικότητα, παρά τις δυσκολίες.
Το παράδειγμα ας το δώσουν οι ηγέτες αυτής της πόλης.
Σαν τα ομαδικά αθλήματα, όπου οπαδοί των ομάδων κατά τη διάρκεια των αγώνων του πρωταθλήματος για την ανάδειξη του πρωταθλητή, προκαλούν οξύτητες, κόντρες, μάχες, υπερβολές και φανατισμό.
Οι αθλητές των αντίπαλων ομάδων είναι “κόκκινο πανί” για τους οπαδούς των άλλων και οι αθλητές μεταξύ τους κοντράρονται με πάθος, πείσμα και βία αρκετές φορές κατά τη διάρκεια των μεταξύ τους αγώνων.
Όταν όμως καλούνται αυτοί οι αθλητές να συμμετέχουν στην Εθνική ομάδα, οι διαφωνίες, τα πάθη και ο φανατισμός μπαίνουν στην μπάντα και όλοι γίνονται ένα για το “κοινό σκοπό” που ξεπερνά τους Συλλόγους και είναι το “κοινό καλό”, που τους ενώνει…
Πάρις Βαμβακόπουλος
