Γράμμα στον Ορέστη του Ιάκωβου Καμπανέλλη, για τις πτυχιακές εξετάσεις των σπουδαστών της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης του Δήμου Αγίας Βαρβάρας με την σκηνοθετική οδηγία και διδασκαλία των Δημήτρη και Γιάννη Παπαγιάννη, 12 Ιουνίου 2019.
Κάθε φορά που παρακολουθώ μια παράσταση στο θεατράκι του ΚΚΑΧ για τις πτυχιακές εξετάσεις των σπουδαστών της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης του Δήμου Αγίας Βαρβάρας ”βλέπω ” και ”ακούω ” τον Ιάκωβο Καμπανέλλη ( σε εκείνα τα ανοιχτά μαθήματα της Δραματικής Σχολής το …μακρινό 1999,αν δεν με απατά η μνήμη μου) να μας μιλάει για τη ζωή του από τη Νάξο ως το στρατόπεδο συγκέντρωσης, και την επιβίωση του, για Πολιτισμό και Τέχνη ,για την ποίηση του καθημερινού ανθρώπου κι είναι αυτά πολύτιμα και ακριβά μαθήματα.
Όπως και η “μέθεξη” με τους σπουδαστές (με την αγωνία να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους για τις εξετάσεις τους ) με τους καθηγητές , τους γονείς και φίλους των σπουδαστών κι όλους όσοι περιμένουν να παρακολουθήσουν μια τέτοια παράσταση, που έχουμε την τύχη να μπορούμε να βλέπουμε … και κλέβει το χειροκρότημα όλων!
Κάπως έτσι κάθε Ιούνιο, ξεκινάει το πολιτιστικό μου καλοκαίρι.
Παίρνοντας μαζί μου γνώσεις και συγκίνηση και ”μέτρο σύγκρισης” (για όσα θα δω ανά την Ελλάδα) από έναν χώρο που σπουδάζουν το θέατρο και το διδάσκουν αξιόλογοι και ταγμένοι άνθρωποι της τέχνης.
Αθανασία Αμπατζή
