Λάβαμε από τον κ. Λάμπρο Μίχο επιστολή με την οποία διαψεύδει κάτι που δεν ισχυριστήκαμε και αντιθέτως ενισχύει τα γραφόμενα μας.
Συγκεκριμένα την περασμένη Παρασκευή αναρτήσαμε άρθρο που αφορούσε την θλιβερή επέτειο της εκτέλεσης από τα γερμανικά ναζιστικά στρατεύματα κατοχής έξη συμπολιτών μας και επισημαίναμε πως ο Δήμος αγνοεί για μια ακόμα φορά την επέτειο.
Ο κ. Μίχος στην επιστολή που μας έστειλε προς δημοσίευση, τη συνοδεύει και με σχετική φωτογραφία του, που αποδίδει τιμή στο μνημείο, όταν ήταν Δήμαρχος στην πόλη μας.
Μας ρωτάει και οφείλουμε να τον ενημερώσουμε πως το κείμενο όσον αφορά το ιστορικό του γεγονότος, βρίσκεται στη Wikipedia, και από εκεί η πλειοψηφία των ΜΜΕ το αναδημοσιεύουν, επειδή είναι το κοντινότερο στην πραγματικότητα και περιέχει στοιχεία από τον Μανώλη Γλέζο.
Ο κ. Μίχος όμως με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο γράφει ολοκληρώνοντας την επιστολή του: “…Όσο για το ότι ο Δήμος ποτέ δεν τιμούσε τους νεκρούς του σας διαψεύδει η φωτογραφία που ενδεικτικά σας επισυνάπτω…”
Παρακάτω αναδημοσιεύουμε το άρθρο μας και καλούμε τον κ. Μίχο να μας πει σε ποιό σημείο υπάρχει η λέξη “ΠΟΤΕ”.
Βεβαίως ο Δήμος παλαιότερα τιμούσε την ημέρα, πάνω φωτογραφία του Μήτρου Σουλιμιώτη, επί σειρά ετών.
Ο λόγος και το άρθρο αναφέρεται στο σήμερα και μας κάνει εντύπωση πως δε το αντιλήφθηκε ο κ. Μίχος…
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΙΧΟΥ
Αγαπητέ κ. Βαμβακόπουλε
Σε άρθρο σας υπό τον τίτλο “ Αύριο η θλιβερή επέτειος της εκτέλεσης έξη συμπολιτών μας από τους Ναζί, Γερμανούς κατακτητές – ο Δήμος πάλι αγνοεί” παραθέτετε ένα ιστορικό αφήγημα (χωρίς να αναφέρετε τη πηγή σας) στο οποίο υπάρχει αναφορά της εκτέλεσης έξη συμπολιτών μας, που τους πιάνουν και τους εκτελούν μέσα στα σπίτια τους.
Πράγματι, σύμφωνα με την άγραφη ιστορία της πόλης μας, ένα παιδί 16 ετών ή 18 (κατά τη ληξιαρχική πράξη θανάτου του) ο Σωτηράκης Μπέσης του Γεωργίου και της Κατίνας, ενταγμένος στον ΕΛΑΣ, πυροβόλησε από το λόφο της Αγίας Βαρβάρας με το περίστροφό του ένα Γερμανό και τον τραυμάτισε στο χέρι. Ο Σωτηράκης κατέφυγε για να κρυφτεί στο σπίτι του, που ήταν δίπλα στο ρέμα Δούσμανη, κοντά στην εκκλησία του Προφήτη Ηλία. Οι Γερμανοί τον ανακάλυψαν εκεί και αφού προηγουμένως του έκοψαν με ξιφολόγχη το χέρι, τον εκτέλεσαν μαζί με άλλους τέσσερις που βρίσκονταν εκεί.
Οι εκτελέσεις έγιναν στις 2 π.μ. της 29ης Σεπτεμβρίου.
Ο Παντελής Πλατής τραυματίσθηκε την ίδια μέρα στην Αγία Ελεούσα και πέθανε την 1η Οκτωβρίου.
Το μνημείο τοποθετήθηκε στην οδό Στεφάνου Σαράφη 3 από τον αείμνηστο Μήτρο Σουλιμιώτη σε συνεργασία με το παράρτημα της ΠΕΑΕΑ (Πανελλήνια Ένωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης).
Όσο για το ότι ο Δήμος ποτέ δεν τιμούσε τους νεκρούς του σας διαψεύδει η φωτογραφία που ενδεικτικά σας επισυνάπτω.
Στη φωτογραφία, τη σημαία της Εθνικής Αντίστασης πλαισιώνουν αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης.
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΑΣ
“Για μια ακόμα χρονιά ο Δήμος μας, η εκκλησία, και οι εθνικοτοπικοί φορείς φαίνεται να ξεχνούν και να αποσιωπούν την θλιβερή επέτειο της εκτέλεσης από τους Γερμανούς κατακτητές έξη συμπολιτών μας, στην οδό Δούσμανη των πέντε και του έκτου πίσω από την Αγία Ελεούσα, στις 29 Σεπτεμβρίου 1944.
Δεν εξηγείτε διαφορετικά η σιωπή του Δήμου, έως αυτήν την ώρα (μεσημέρι 28ης Σεπτεμβρίου), κανένα ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ, Ανακοίνωση, πρόσκληση για την αυριανή Επέτειο.
Μάλιστα η εκτέλεση από τους Ναζί έχει επισήμως αναγνωριστεί από το Δήμο μας, αφού στο σημείο της εκτέλεσης έχει τοποθετηθεί πλάκα με τα ονόματα των δολοφονηθέντων χαραγμένα σε αυτήν, ενώ του έκτου θύματος το όνομα, έχει δοθεί σε οδό της πόλης μας (ΠΛΑΤΗ).
Το ταπεινό αλλά συμβολικό Ηρώο κατασκευάστηκε και τοποθετήθηκε στο σημείο που βρίσκεται, επί Δημαρχίας Μήτρου Σουλιμιώτη.
Το 2016, μετά από σχετικό δημοσίευμά μας είχε τελεστεί Μνημόσυνο στο μνημείο των δολοφονηθέντων συμπολιτών μας, με πρωτοβουλία του Αρχιμανδρίτη τότε, του Ενοριακού Ναού της Παναγίας Ελεούσης Καλονάκη Μελετίου, την επομένη 30η Σεπτεμβρίου”.
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΛΕΞΗ ΠΟΤΕ, ΚΥΡΙΕ ΜΙΧΟ;
ΠΟΥ ΤΗΝ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑΤΕ;
………………….
ΕΠΙΜΕΝΕΙ Ο κ. ΜΙΧΟΣ
Λίγη ώρα από την παρούσα ανάρτησή μας, ο κ. Μίχος επανήλθε, με το παρακάτω κείμενο, παρ΄ότι του εξηγήσαμε πως αναφερόμαστε στο παρόν.
ΤΟ ΝΕΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΜΙΧΟΥ:
Κύριε Βαμβακόπουλε, στο τέλος του άρθρου σας, που αποτέλεσε την αφορμή για το σχολιασμό μου, γράφετε επί λέξει: “Μνημείο υπάρχει και στην πόλη μας στην οδό Δούσμανη και Στέφανου Σαράφη το οποίο όμως ποτέ δεν τιμάμε”
Κάποιος από τους δυό μας κάνει το χαζό μου φαίνεται.
Δημοσιεύστε σας παρακαλώ το σημείο του άρθρου σας και την παρούσα απάντησή μου.
Σημ. “Π”: Το δημοσιεύσατε εσείς και το αποδεχόμαστε. ΔΕΝ ΤΙΜΑΜΕ ΕΝΝΟΟΥΜΕ ΔΕ ΤΙΜΑΜΕ ΤΩΡΑ!!! ΟΧΙ “ΔΕ ΤΙΜΟΥΣΑΜΕ”, όπως ισχυρίζεστε ότι γράφουμε. ΑΛΛΩΣΤΕ ΑΝΑΦΕΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗ ΣΕΜΝΗ ΤΕΛΕΤΗ ΤΟΥ 2016. Μπορείτε να μας στείλετε φωτογραφικό υλικό απ΄όσες φορές εσείς σαν Δήμαρχος πραγματοποιήσατε τέτοια τελετή;
Εάν στα 30 χρόνια που υπάρχει το μνημείο, έχουν γίνει 7 – 8 τελετές σημαίνει πως τιμάμε σαν Δήμος την επέτειο;
Εάν είσαστε ικανοποιημένος από τη συχνότητα αυτών, μη σας ταλαιπωρούμε άλλο με τις “χαζές” απόψεις μας και την κριτική που ασκήσαμε…
