Γράφαμε κατ΄αποκλειστικότητα τον περασμένο Απρίλιο πως η κ. Άννα Γούναρη αναλαμβάνει καθήκοντα Ειδικής Συμβούλου του Δημάρχου κ. Καπλάνη σε θέματα πολιτισμού.
Πριν λίγες ώρες, Τετάρτη 1η Αυγούστου, τέσσερις μήνες αργότερα, ολοκληρώθηκε η διαδικασία αφού πλέον η απόφαση για τη συνεργασία της, δημοσιεύτηκε και στο ΦΕΚ και η κ. Γούναρη είναι και επισήμως, Ειδική Σύμβουλος του Δημάρχου κ. Καπλάνη, σε θέματα πολιτισμού.
Αύριο θα ολοκληρωθεί η διαδικασία με την υπογραφή μεταξύ Καπλάνη και εκείνης, της σύμβασης συνεργασίας και τους όρους που τη διέπουν.
Η είδηση που δημοσιεύσαμε, προκάλεσε θόρυβο και μέρος της Αντιπολίτευσης του Δήμου έως και σήμερα ασκεί σκληρή κριτική στον Δήμαρχο για την απόφασή του αυτή και καυτηριάζει το γεγονός και του οικονομικού κόστους αυτής της θέσης.
Το οικονομικό μέρος του ζητήματος, ηθελημένα η εφημερίδα μας δεν το έχει σχολιάσει έως στιγμής διότι μας απασχολεί περισσότερο εάν στο πρόσωπο της κ. Γούναρη ο Δήμος αποκτά ένα εργαλείο για τον πολιτισμό μας.
Πολιτισμός για μας, δεν είναι μόνο ο χορός, τα τραγούδια, οι παρουσιάσεις βιβλίων και οι παραστάσεις που δίνονται σε κάποια σκηνή, πλατεία και αμφιθέατρο.
Πολιτισμός για εμάς είναι το αποτέλεσμα, μετά το σβήσιμο των προβολέων και τι μένει στην κοινωνία.
Στους δρόμους, στις πλατείες, στα Σχολεία, στη συμπεριφορά μας, στις σχέσεις μας, στην συνύπαρξή μας σε αυτήν την πόλη.
Σε αυτό το κομμάτι μπορεί να προσφέρει η κ. Γούναρη, πλέον των αμιγώς πολιτιστικών θεμάτων που παρουσιάζονται στο κοινό κατά περιόδους και επετειακά;
Η κ. Γούναρη μπορεί να συντονίσει όλο το φάσμα των πολιτιστικών δρώμενων στην πόλη μας προς αυτήν την κατεύθυνση, προς όφελος του κοινωνικού πολιτισμού μας;
Μπορεί να παντρέψει δραστηριότητες τμημάτων του Δήμου με εκείνες Φορέων του Δήμου και να κερδίσουμε όλοι από αυτό το πάντρεμα;
Έχει η κ. Γούναρη τις δυνατότητες εκείνες που θα τις επιτρέψουν να περάσει τον πολιτισμό στα πεζοδρόμια, στους δρόμους, στις πλατείες, στις παιδικές χαρές, στα προαύλια των Σχολείων, στη βόλτα μας, στο αναψυκτήριο, στο σινεμά ή στο κινηματοθέατρο;
Εμείς εκεί θέλουμε να δώσει παράλληλα με τα χορευτικά, θεατρικά και και άλλα πολιτιστικά και καλλιτεχνικά δρώμενα, τον αγώνα της η κ. Γούναρη.
Αυτόν τον πολιτισμό θέλουμε να αναπτύξει.
Θα τα καταφέρει;
Θα δούμε.
Έως τότε θα είμαστε σε αναμονή.
Με την ευκαιρία της ανάληψης λοιπόν των νέων καθηκόντων της, συναντηθήκαμε με την κ. Άννα Γούναρη για μια σύντομη συνέντευξη επί του προκειμένου:
Κυρία Γούναρη μετά από απουσία χρόνων επιστρέφετε σε θέση ευθύνης στα δημοτικά και πολιτιστικά πράγματα, γεγονός που προκάλεσε αρκετό θόρυβο.
Α.Γ.: κ. Βαμβακόπουλε δεν επιστρέφω, εδώ είμαι και ήμουν πάντα παρούσα. Εσείς τουλάχιστον με συναντούσατε γιατί καλύπτετε δημοσιογραφικά κάθε δραστηριότητα χρόνια τώρα. Συναντιόμαστε στη Λέσχη ανάγνωσης που είμαι μέλος, σε παρουσιάσεις βιβλίων, σε εκθέσεις στο εικαστικό εργαστήρι που ήμουν μαθήτρια, στις παραστάσεις που έδωσαν οι «Ανιχνεύσεις» στο «Ρίτσος», στο Αιγάλεω, σε δράσεις με σχολεία…
Γνωρίζετε καλά ότι αυτοί που τώρα σχολιάζουν ήταν πάντα απόντες , δεν εμφανίζονταν ποτέ και πουθενά και εκτιμώ ότι έτσι θα συνεχίσουν.
Ορισμένοι σας καταλογίζουν ότι δεν διαθέτετε τα εχέγγυα για τη θέση του ειδικού συμβούλου σε θέματα πολιτιστικής ανάπτυξης.
Α.Γ.: Όσοι με γνωρίζουν ξέρουν ότι κατέχω πτυχίο Ανώτατης εκπαίδευσης και μιλάω πολύ καλά κάποιες ξένες γλώσσες. Αυτά είναι τυπικά προσόντα.
Τα ουσιαστικά προσόντα μου τα οφείλω στον τέως δήμαρχο, τον Λάμπρο Μίχο.
Πριν 20 χρόνια με συμπεριέλαβε στο ψηφοδέλτιο του. Η οικογένεια μου για τρεις γενιές, όπως γνωρίζετε, ασχολείται ενεργά με τα της πόλης, για πάνω από μισό αιώνα. Χάρη λοιπόν στην οικογενειακή παράδοση στα δρώμενα της πόλης εκλέχτηκα στη δημοτική του ομάδα.
Ο Λάμπρος Μίχος με ενέπνευσε, με εμπιστεύθηκε σε θέσεις ευθύνης όλα τα χρόνια, με καθοδήγησε.
Όλοι ή σχεδόν όλοι όσοι βρεθήκαμε κοντά του υιοθετήσαμε το όραμα του: να αγαπάμε την πόλη μας και να προσφέρουμε, η πόλη ήταν υπόθεση όλων μας, η δική μας πόλη. Συστάθηκαν θύλακες πολιτισμού για όλους τους πολίτες, σ όλη την πόλη και φιλοδοξία μας ήταν να πυροδοτούν κάθε σπίθα που παράγει παιδεία, γνώση, δημιουργία, τέχνη, έκφραση. Τα μουσικά τμήματα έγιναν δημοτικό ωδείο αναγνωρισμένο από το κράτος, ιδρύθηκε η πρώτη δημοτική δραματική σχολή, το εικαστικό εργαστήρι απέκτησε το σπίτι του.
Όταν ο Λάμπρος Μίχος αποχώρησε για την κεντρική πολιτική σκηνή, το στοίχημα ήταν, εν καιρώ οικονομικής κρίσης, να μείνουν ζωντανά όλα αυτά τα κύτταρα πολιτισμού.
Ο δήμαρχος, κ. Γιώργος Καπλάνης θα μπορούσε να έχει προχωρήσει σε κλείσιμο των δομών αυτών, όπως συνέβη κεντρικά, αλλά και σε πολλούς δήμους.
Δεν το έκανε όμως.
Ήταν μια πολιτική απόφαση που υποστηρίχτηκε από τη σκληρή και σωστή δουλειά συνεργατών και καθηγητών αλλά και από το μεράκι και την ανάγκη έκφρασης όσων μετέχουν.
Βλέπετε υπάρχουν κι αυτοί που αντιστέκονται σε καιρούς χαλεπούς και ειδικά στην Αγία Βαρβάρα που κάποιοι αρέσκονται να την αποκαλούν «της φτώχειας και της ανεργίας» και να θεωρούν κάθε πολιτιστική δράση πολυτέλεια.
Και σήμερα; Ποιος θα είναι ο ρόλος σας;
Α.Γ.: Όλα αυτά τα χρόνια παράλληλα με τα πολιτιστικά τμήματα του δήμου δημιουργήθηκαν και άλλες εστίες «αντίστασης» στο μαύρο που έπεσε στην καθημερινότητα μας.
Οι παιδαγωγοί των παιδικών σταθμών πέρα από την φροντίδα και την γνώση που προσφέρουν, έπλασαν παραμύθια και χάρισαν εξαιρετικές παραστάσεις στα παιδιά της πόλης, η κοινωνική λειτουργός του Κέντρου Φιλίας οργάνωσε θεατρική ομάδα από άτομα τρίτης ηλικίας και την άνοιξε στην κοινότητα αναμιγνύοντας διαφορετικές ηλικίες και δεξιότητες προσφέροντας διεξόδους δημιουργικές, οι γονείς από τους συλλόγους των σχολείων έγιναν μια δυνατή παρέα για να προσεγγίσουν την τέχνη και να εκφραστούν.
Πορεύομαι με όνειρα και καλές αναμνήσεις και θα επιδιώξω συνεργασίες.
Σκοπός μου είναι να αγκαλιαστεί κάθε αξιόλογη δράση, κάθε πολιτιστική φωνή. Κάθε πνευματική και καλλιτεχνική πρωτοβουλία αποτελεί διαχρονική και κυρίαρχη επιλογή της δημοτικής αρχής.
Ο Πολιτισμός είναι ανοικτός για όλους τους πολίτες.
Πολιτισμός δεν είναι τα φεστιβάλ με τα μεγάλα ονόματα και η ύπαρξη του δεν παύεται σε καιρούς κρίσης. Αντίθετα, σιγοκαίει σαν σπίθα που φουντώνει και φωτίζει το σκοτάδι της υποκουλτούρας, είναι κάθε πετραδάκι που ταράζει τα λιμνάζοντα βρώμικα νερά.
