Οι εκλογές για την ανάδειξη ηγεσίας στον υπό διαμόρφωση νέο φορέα της Κεντροαριστεράς ολοκληρώθηκαν χωρίς τρομερές εκπλήξεις.
Η Φώφη Γεννηματά εκλέχθηκε Πρόεδρος με καθαρή εντολή και ο Νίκος Ανδρουλάκης με ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό ουσιαστικά μετατράπηκε σε νούμερο δυο του νέου φορέα. Οι Καμίνης και Θεοδωράκης, όπως φάνηκε και από τα ποσοστά τους, δεν κατάφεραν να πείσουν αρκετό κόσμο εκτός ΠΑΣΟΚ να συμμετάσχει στη νέα προσπάθεια και η υποψηφιότητά τους κινήθηκε σε ρηχά νερά. Το θετικό της όλης ιστορίας ήταν η σημαντική συμμετοχή του κόσμου, αλλά και η διαφαινόμενη θέληση όλων για ουσιαστική συμπόρευση και τερματισμό της εσωστρέφειας. Ένα ακόμα συμπέρασμα που προκύπτει από τα ποσοστά των υποψηφίων, είναι η επιβλητική εδραίωση του ΠΑΣΟΚ ως του βασικού παίκτη στην Κεντροαριστερά. Κόντρα σε εκείνους που σιγοψιθυρίζουν ότι το ΠΑΣΟΚ είναι τελειωμένο, η τωρινή συγκυρία μπορεί να λειτουργήσει αναγεννησιακά και να μετατρέψει ένα γερασμένο και κουρασμένο κόμμα σε ένα νέο, ανοιχτό, δημοκρατικό, αποκεντρωμένο, ψηφιακό, δικτυωμένο στην κοινωνία, με νέες συμμαχίες και λαϊκά ερείσματα.
Πέρα από τις εσωκομματικές εκλογές, το επόμενο κρίσιμο στοίχημα που πρέπει να κερδίσει ο νέος φορέας είναι αμιγώς πολιτικός. Ο νέος φορέας οφείλει να μετατραπεί σε ένα σύγχρονο κόμμα της σύγχρονης ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας. Πρέπει να αποτελέσει τον εναλλακτικό πόλο, να στοιχειοθετήσει τον χώρο του Κέντρου και να έχει συγκροτημένη άποψη και πολιτική πρόταση για την πορεία του έθνους, για το μοντέλο ανάπτυξης, για την λειτουργία των δημοκρατικών και κοινοβουλευτικών θεσμών. Αν θέλει να μακροημερεύσει χρειάζεται να αφουγκραστεί την διαρκώς μεταβαλλόμενη κοινωνία των πολιτών, να στήσει νέα δίκτυα που θα λειτουργούν ως χώροι προβληματισμού και παραγωγής πολιτικής, μακριά από μικροπολιτικές σκοπιμότητες και εσωκομματικά παιχνίδια.
Η κοινή πορεία πάνω σε έναν κοινά συμφωνημένο κορμό προοδευτικής πολιτικής, πάνω στον οποίο θα αρθρώνονται τάσεις, πολιτικές αλλά και ιδεολογικές εξειδικεύσεις, είναι επιβεβλημένη. Και βεβαίως προαπαιτούμενο όλων των παραπάνω είναι να συνεχιστεί η διαδικασία ανανέωσης του στελεχιακού δυναμικού. Με καθαρή ιδεολογία και ρεαλισμό απέναντι σε μια Ευρώπη που καθημερινά αλλάζει, ο νέος φορέας πρέπει να εναρμονιστεί και να μετεξελιχθεί σε ένα κόμμα που θα εκφράσει ξανά τους δημοκρατικά σκεπτόμενους πολίτες, το σοσιαλδημοκρατικό κομμάτι της κοινωνίας. Να μπορέσει να εκπροσωπήσει τους άνεργους νέους, τους διαρκώς πληττόμενους εργαζομένους, τους χαμηλοσυνταξιούχους, τους επιστήμονες και τους ελεύθερους επαγγελματίες. Και το κυριότερο, να καταφέρει να δώσει ελπίδα και όραμα στη νεολαία.
Για να μπορέσει να σταθεί ο νέος φορέας, θα πρέπει, εκτός των παραπάνω, να πληροί ακόμα τρεις ικανές και αναγκαίες προϋποθέσεις: να υπάρξει πραγματική συστράτευση πίσω από τη νεοεκλεγείσα ηγεσία, να προκύψει μετά από το Συνέδριο έναν καινοτόμος και ριζοσπαστικός προγραμματικός λόγος, και τέλος να μην έχει ένα οργανωτικό μέγεθος που θα το καθιστά αρτηριοσκληρωτικό και δυσπρόσιτο στους πολίτες. Οι εκλογές πέρασαν και οι προσωπικές πικρίες και τα εσωκομματικά μαχαιρώματα πρέπει να μπουν στο χρονοντούλαπο και όλοι μαζί συλλογικά να δουλέψουν σκληρά για το καλό του τόπου. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΙΟΣ
Πολιτικός Επιστήμονας
