ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΟΙ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ
Ακόμα και στο ζήτημα της αποκομιδής των απορριμμάτων, τα οποία αν συνυπολογίσουμε και την άνοδο της θερμοκρασίας αποτελούν υγειονομική βόμβα, η κυβέρνηση δια μέσου του κ. Τζαννακόπουλου, έσπευσε να αποδώσει το φταίξιμο στις προηγούμενες κυβερνήσεις και όχι στην ίδια, της οποίας οι αποφάσεις κρίθηκαν μη συμβατές από το Σύνταγμα. Άλλωστε η τακτική των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι γνωστή: ‘’για όλα φταίνε οι κακοί προδότες οι προηγούμενοι, εμείς θέλουμε αλλά δεν μπορούμε’’… Στο μόνο που έχει δίκιο η κυβέρνηση είναι στο γεγονός ότι μικροπολιτικές πολλών ετών δημιούργησαν σχέσεις δούναι και λαβείν, σχέσεις ομηρίας μεταξύ εργαζομένων και κράτους. Παρόλα αυτά μένει στη (σωστή) διαπίστωση και με την πολιτική της εδώ και πολύ καιρό – όχι μόνο στο θέμα των απορριμμάτων- τη συνεχίζει. Η κυβέρνηση συντηρεί αυτές τις σχέσεις ομηρίας και στο τέλος πιθανότατα θα παρουσιάσει ως μόνη λύση τη διαχείριση της αποκομιδής από ιδιώτες εργολάβους.
Οι συμβασιούχοι σε έναν αγώνα για τους ίδιους ζωής και θανάτου που βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τις κυβερνητικές εξαγγελίες για ανάπτυξη, θέσεις εργασίας κ.ο.κ, ένα βήμα πριν την ανεργία και την ανέχεια, χρεώνουν δικαίως στον Πάνο Σκουρλέτη το πρόβλημα. Ο ίδιος ο κ. Σκουρλέτης προ μηνών πουλούσε μόνο υποσχέσεις στους συμβασιούχους και ήξερε ότι αυτά που τάζει όχι μόνο δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν αλλά θα καταπέσουν παταγωδώς. Ακόμα και την ύστατη ώρα δεν υπάρχει η παραμικρή αυτοκριτική και η κυβέρνηση θέλει να προωθήσει μια λύση μπάλωμα, μεταφέροντας την ευθύνη και την καυτή πατάτα σε μια μελλοντική κυβέρνηση. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ εξάλλου δεν είναι πρωτάρηδες σε τέτοιες υποθέσεις, έχουν το know how… Και σαφέστατα μπορούν να ελιχθούν και να παρουσιάσουν στο ακροατήριο που συνεχίζει (;) να τους στηρίζει μια συμφωνία κάνοντας το μαύρο άσπρο.
Αυτοί που θα μείνουν εγκλωβισμένοι, αλλά και εκτεθειμένοι στα μάτια της κοινής γνώμης, είναι οι συμβασιούχοι. Οι οποίοι βεβαίως και έχουν το δικαίωμα στην εργασία και σε μια αξιοπρεπή ζωή, όμως από την άλλη δεν έχουν κανένα δικαίωμα να δρουν εκβιαστικά και εν μέσω θέρους να πυροδοτούν μια υγειονομική βόμβα στους δρόμους όλης της χώρας. Εκτός του γεγονότος ότι η εικόνα των βουνών από σκουπίδια κάνει μόνο κακό στον τουρισμό μας, θέτει και τη δημόσια υγεία σε κίνδυνο. Ως άνθρωποι λοιπόν της καθαριότητας, οφείλουν να καθαρίσουν πρώτα το μυαλό τους, να ‘ξεβρωμίσουν’ από τα σκουπίδια του λαϊκισμού και των κενών υποσχέσεων και να πετάξουν στον κάλαθο των αχρήστων τις κούφιες κυβερνητικές υποσχέσεις. Πρώτα και κύρια όμως, πρέπει να δουν και τη δική τους ευθύνη. Να αναγνωρίσουν τα λάθη τους, να αναθεωρήσουν την εμπιστοσύνη που έδειχναν χρόνια ολόκληρα σε λάθος πρόσωπα και πρακτικές. Μόνο τότε μπορούν να προχωρήσουν και βρίσκοντας νέες μορφές κινητοποιήσεων θα έχουν και την κοινωνία στο πλευρό τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΙΟΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ
