Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν πλέον επιβληθεί στο σύνολο σχεδόν του πληθυσμού που μπορεί να χρησιμοποιεί ένα τάμπλετ, ένα smart phone, ένα laptop, έναν υπολογιστή κ. ά. συναφές ηλεκτρονικές συσκευές.
Μέχρι πριν λίγα χρόνια οι περισσότεροι από εμάς μπορούσαμε να θυμόμαστε αριθμούς τηλεφώνων φίλων, γνωστών και συγγενών.
Με την ευκολία που μας παρέχει ένα κινητό τηλέφωνο η μνήμη μας πλέον δεν εξασκείται, αφού όλα είναι αποθηκευμένα σε αυτό και με το πάτημα ενός κουμπιού βρίσκουμε τον αριθμό του τηλεφώνου του ατόμου που θέλουμε να επικοινωνήσουμε, με αποτέλεσμα η μνήμη μας να εξασθενεί, αφού δεν την χρησιμοποιούμε.
Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής, της καθημερινότητάς μας, μας προσθέτει νέες συνήθειες και κινήσεις που κάνουμε ενστικτωδώς τις περισσότερες φορές που ίσως και να μας εκθέτουν.
Είναι συνηθισμένο φαινόμενο κάποιος “φίλος” στο διαδίκτυο να κάνει “like” σε κάποια ανάρτηση ενός “φίλου” του.
Τις περισσότερες φορές όμως κάνει “like” χωρίς στην πραγματικότητα να το εννοεί, αφού ίσως να μην γνωρίζει το θέμα.
Κάνει “LIKE” για να είναι αρεστός στον “φίλο” ή για άλλους λόγους.
Ορισμένες φορές όμως μπορεί να εκτεθεί ο “φίλος” με την ευκολία που κάνει “like”.
Ευκαιρία να γράψω τα παραπάνω μου την έδωσε μία ανάρτηση του Αντιδημάρχου της πόλης μας κ. Ντάβιου πριν λίγες ημέρες, στην ιστοσελίδα του στο fb.
Δημοσίευσε μία ασπρόμαυρη φωτογραφία μιας κατοικημένης περιοχής που στο κάτω μέρος της έγραφε “Αγία Βαρβάρα 1960”.
Πολλοί φίλοι του και δικοί μου, έσπευσαν να κάνουν “like” πιστεύοντας πως η φωτογραφία είναι από κάποια συνοικία της πόλης μας, πριν 57 χρόνια.
Μεταξύ αυτών και Δημοτικοί Σύμβουλοι που υποτίθεται γνωρίζουν την πόλη μας και ιδιαίτερα οι παλαιότεροι.
Δυστυχώς για αυτούς η φωτογραφία δεν έχει σχέση με την πόλη μας.
‘Εκαναν όμως “like”…
Υ.Γ.: Ευχαριστώ τον κ. Ντάβιο που μου έδωσε την ευκαιρία με την ανάρτησή του να γράψω λίγα λόγια για την εξάρτησή μας.
Υ.Γ.1: Πλέον “τα like σου και την υπογραφή σου πρόσεχε που τα βάζεις”…
Υ.Γ.2: Εάν το άρθρο αυτό πάρει αρκετά “like” σημαίνει πως άρεσε. Εάν πάρει ελάχιστα σημαίνει πως πέτυχε τον σκοπό του…
Πάρις Βαμβακόπουλος
