.Στις 22/10/2020, 30/03/2021, 15/12/2020, 21/07/2020, το Δημοτικό Συμβούλιο ορθά συγκλήθηκε ταχυτατα και με ευαισθησία σε ειδικές συνεδριάσεις, προκειμένου να αποτίσει φόρο τιμής στους πρώην δημοτικούς συμβούλους που έφυγαν από τη ζωή: Παναγιώτη Καλαποθαράκο, Διονύσιο Παπανδρέου, Αντώνη Κουντούρη και Δημήτρη Κοντοστάθη. Δίκαια το σώμα, αναγνώρισε τη συμβολή τους στην πόλη.
.
Για τον Ντίνο Ράδο, ομως, που μας αποχαιρέτησε στις 19/04/2025, δεν έγινε τίποτα. Ούτε συνεδρίαση, ούτε εκδόθηκε ψήφισμα, ούτε υπηρξε δημόσιος λόγος. Μια απόλυτη σιωπή που μαλλον δεν οφείλεται σε αμέλεια. Ήταν επιλογή. Επιλογή σιωπής και μάλλον περιφρόνησης.
.
Ο Ντίνος Ράδος, παρότι δεν ανηκαμε στην ίδια παραταξη, θεωρώ ότι δεν ήταν απλώς ένας απλός δημοτικός σύμβουλος. Ήταν μια δημόσια προσωπικότητα που για χρόνια συμμετείχε ενεργά στα κοινά με πολιτικό ήθος, ευγένεια και συνέπεια. Άφησε το όνομα του λόγω της ιδιωτικής εκπαιδευτικής σχολής, μιας δομής που άφησε ισχυρό αποτύπωμα στην πόλη, μιας σχολής που για πολλούς υπήρξε σημείο αναφοράς στην τοπική κοινωνία και για αυτο αλλωστε έχουν με την απώλεια του προκληθεί τόσα θετικά σχόλια από πολιτες.
.
Κι όμως, ακόμα και αυτό το σχολείο στο παλαιο κτήριο στο οποιο στεγαζόταν, (Ελ. Βενιζελου) που έφερε τη σφραγίδα της παρουσίας και του οράματός του, κάποιοι φρόντισαν να το αποκαλούν οχι “πρωην Σχολή Ράδου”, αλλά “πρώην σχολή Τσιλιβάκου”, για να αποσιωπηθεί το όνομα του. Και τώρα, με τον θάνατό του, η σιωπή αυτή κορυφώθηκε με την πλήρη απουσία αναγνώρισης από τη Δημοτική Αρχή.
.
Η στάση αυτή ειναι ντροπιαστική και μικρόψυχη. Είναι ενδεικτική μιας εξουσίας που λειτουργεί με “μέτρα και σταθμά”, ανάλογα με το ποιος “βολεύει” ή όχι.
.
Ο Ντίνος δεν τους ταίριαζε. Δεν ήταν συμβιβαστικός. Είχε άποψη, την υποστήριζε με ευγένεια αλλά και σθένος. Δεν εξαρτήθηκε, δεν παρακάλεσε, δεν ενέδωσε. Και για αυτό πλήρωσε το τίμημα της αποσιώπησης – εν ζωή και μετά θάνατον.
.
Ίσως τελικά να είναι καλύτερα έτσι.
.
Ίσως ο ίδιος ο Ντίνος να μη θα ήθελε το ψήφισμα αυτού του Δημοτικού Συμβουλίου, με αυτή τη Δημοτική Αρχή. Γιατί η αξιοπρέπεια δεν ζητιανεύεται. Κι εκείνος είχε αξιοπρέπεια περίσσια.
.
Προσωπικά, οφείλω ένα ευχαριστώ. Ο Ντίνος με δίδαξε τι σημαίνει πολιτικός πολιτισμός, πώς μπορείς να έχεις λόγο χωρίς κραυγές, να διαφωνείς χωρίς να μισείς, να συμμετέχεις χωρίς να εκτίθεσαι στον βούρκο. Και του το χρωστάω.
.
Στην οικογένειά του εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια. Η απουσία του θα μείνει βαθιά. Αλλά μαζί της θα μείνει και το παράδειγμα του. Και αυτό, δεν μπορεί να το σβήσει κανείς. Ούτε με σιωπή, ούτε με σκοπιμότητες.
.
Καλό ταξίδι Ντίνο.
.
Δημήτρης Σωτηρόπουλος
Ανεξάρτητος
Δημοτικός Σύμβουλος
