.
21 Απριλίου 1967. 58 χρόνια πέρασαν από τότε και οι ελάχιστες παιδικές μου καταγραφές, που έγιναν μνήμες, και εμπλουτίστηκαν με έρευνα από τη βιβλιογραφία, από αρχεία εφημερίδων, από ρεπορτάζ, από μαρτυρίες ανθρώπων και από κάποια οικογενειακά βιώματα με οδήγησαν στη συγγραφή του βιβλίου.
.
Την ιστορία μας όταν τη λησμονούμε, είμαστε αναγκασμένοι να την ξαναζήσουμε και τότε πρέπει να αποφασίσουμε πώς θέλουμε να την ξαναγράψουμε. Με το να συμμορφωθούμε ” προς τας υποδείξεις” ή να αντισταθούμε στο νόμιμο που δεν είναι παντα ηθικό;
.
“Την Ελευθερία μου την κυοφόρησα κάνοντας όνειρα και δίνοντας αγώνες. Τη γέννησα με πόνους και κραυγές, μέσα σε μια λίμνη από αίμα. Όπως αποδείχτηκε όμως, το δύσκολο δεν ήταν να τη γεννήσω, αλλά να την κρατήσω” αναφέρει η ηρωίδα μου η Αγγελική, σε μια στιγμή αυτοκριτικής.
.
Παραθέτω μια από τις πολλές κριτικές που έλαβε το βιβλίο:
.
❝Η περίοδος της επταετίας είναι μια περίοδος ιστορική που έχει σημαδέψει την γενιά μας, όμως δεν έχει αποτυπωθεί ιδιαίτερα στη λογοτεχνία μας. Το μυθιστόρημα “Θα την έλεγαν Ελευθερία” κινείται χρονικά σε αυτή την περίοδο και στα χρόνια που ακολούθησαν μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Και με μια αφοπλιστική και καίρια αφήγηση μας μιλά για όνειρα και αγώνα για προσωπική βούληση, μέσα από τρεις γυναίκες που εκπροσωπούν ελπίδες, εποχές και καταστάσεις.
.
Τρεις γυναίκες που διεκδικούν, αλλάζουν προτεραιότητες, λυγίζουν, αλλά παλεύουν.
Πέφτουν αλλά ξανασηκώνονται. Ερωτεύονται, πληγώνονται προδίδονται, έχουν τις σκληρές απώλειες τους, αλλά κάθε φορά με κάθε τίμημα συνεχίζουν να παλεύουν για αυτά τα ιδανικά και τις επιλογές που τις καθόρισαν. Συνέχισαν να ζουν με τις ανατροπές που τις επαναπροσδιόρισαν
[…]
.
Ένα βιβλίο για τους αφανείς ήρωες της δημοκρατίας και της ζωής που έχει φόντο μια ταραγμένη εποχή που δοκιμάζει αντοχές, συνειδήσεις και αντιλήψεις. Ένα βιβλίο για την απελευθέρωση της σκέψης του λόγου και της προσωπικής επιλογής που λυγίζει τους περιορισμούς και τις επιβολές.
.
Ένα ταξίδι ελευθερίας που δεν τελειώνει ποτέ που δικαιώνει αγώνες, θυσίες και μάχες. Ένα βιβλίο για τους αφανείς ήρωες της δημοκρατίας και τους αφανείς ήρωες της ζωής.
.
Ένα βιβλίο δοσμένο με τέτοιο τρόπο ώστε μοναδικά σε οδηγεί στην ουσία των γεγονότων, των συναισθημάτων και των αλλεπάλληλων αλλαγών που υπόκειται οι πρωταγωνιστές προκειμένου να υπερνικήσουν τους φόβους τους και να δαμάσουν τα εμπόδια που τους θέτουν καθεστώτα και κοινωνικοί αποκλεισμοί. Και να αποδείξουν πως όταν ο άνθρωπος παλεύει για τις αξίες του. Για τα θέλω του, για τις επιλογές του, ποτέ ο αγώνας του δεν πάει χαμένος. …❞
.
Συγκαταλέγεται στα καλύτερα Ελληνικά μυθιστορήματα που διάβασα το 2022.
.
Γεωργία Ρετετάκου / ΒΙΒΛΙΩΝ ΕΡΓΑ
.
