.
Για έργα ποιότητας κάνει λόγο ο δήμαρχος Λάμπρος Μιχος.
Η ποιότητα όμως οφείλει να περιλαμβάνει και τον σεβασμό στην καθημερινότητα των κατοίκων.
Εδώ και μήνες η πόλη μας έχει μετατραπεί σε ένα ατέλειωτο εργοτάξιο. Οι δρόμοι της, άλλοτε αρτηρίες ζωής και κίνησης, τώρα μοιάζουν με εμπόλεμη ζώνη, γεμάτες χαλάσματα, πρόχειρα τοποθετημένα υλικά και αδιάβατα πεζοδρόμια.
Μήνες τώρα, οι κάτοικοι βλέπουν τη ζωή τους να μετατρέπονται σε έναν αγώνα επιβίωσης, εγκλωβισμένοι σε έναν λαβύρινθο από λακκούβες, μπάρες και παρατημένα υλικά.
Και οι πιο αδικημένοι; Οι συμπολίτες μας που μετακινούνται με αναπηρικά αμαξίδια, οι γονείς που σπρώχνουν καροτσάκια με μωρά, οι ηλικιωμένοι που χρειάζονται σταθερό έδαφος για να περπατήσουν.
Γι’ αυτούς, η πόλη δεν είναι πλέον ένας χώρος ελευθερίας, αλλά ένα ασφυκτικό κελί. Οι ράμπες έχουν εξαφανιστεί κάτω από τους σωρούς μπετόν, οι διάδρομοι είναι αποκλεισμένοι, και η πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες έχει γίνει άθλος.
Αλλά ζητάμε ευαισθησία για τους ευάλωτους συμπολίτες μας από ένα Δήμο που έχει δείξει πολλάκις την αναλγησία του σε ανάλογες περιπτώσεις.
Να θυμίσουμε την Π. Π. Γερμανού στο Λίθο, με το πεζοδρόμιο που καθιστά απολύτως απαγορευτική την διέλευση αναπήρων και παιδιών σε καροτσάκι.
Πόσο ακόμα θα αντέξουμε αυτή την αδιαφορία; Πόσο ακόμα θα ανεχόμαστε τα έργα που δεν λένε να τελειώσουν; Η υπομονή εξαντλήθηκε. Απαιτούμε άμεσες λύσεις, σεβασμό προς τους πολίτες και μία πόλη που να ανήκει σε όλους.
Πόσες φορές δεν ζητήσαμε χρονοδιάγραμμα για να πέσουμε σε ώτα μη ακουόντων; Η καθημερινότητά μας δεν είναι πεδίο δοκιμών για ατελείωτα έργα.
Είναι δικαίωμα. Και αυτό το δικαίωμα ζητάμε επιτακτικά να μας επιστραφεί. Ακούει κανείς εκεί στο Δήμο ή είστε απασχολημένοι με ποιητικές βραδιές και βιντεάκια στο διαδίκτυο;
Δημήτρης Σωτηρόπουλος
ανεξάρτητος Δημοτικός Σύμβουλος
Αγίας Βαρβάρας
