Οδός Ραιδεστού, ένα φιλόδοξο έργο, με λεπτομέρειες όμως που χρειάζονταν προσοχή…

.

Η οδός Ραιδεστού είναι ένας από τους δρόμους στους οποίους γίνονταν έργα  (έχουν σταματήσει εδώ και μήνες) με βάση τη φιλοσοφία φαρδιά πεζοδρόμια, στενοί δρόμοι σε σημείο να μην χωράνε μεγάλα οχήματα, να μην μπορούν να στρίψουν και να μην μπορούν να διασταυρωθούν.

Το παρόν άρθρο μας όμως έχει να κάνει και με άλλα θέματα που αφορούν τον πεζόδρομο, όχι σαν προσπάθεια μείωσης του έργου, αλλά επισημάνσεων κατά την άποψή μας θεμάτων που προβληματίζουν τους πέριξ κατοίκους και εάν υπάρχουν περιθώρια διόρθωσης τους και αποδέχεται ο δήμος, να εφαρμοστούν.

Το πρώτο έχει να κάνει με το συντριβάνι που κατασκευάστηκε μπροστά στην είσοδο του 3ου Γυμνασίου και από την πρώτη στιγμή είχαμε εκφράσει τις αμφιβολίες μας, περί της χρησιμότητάς του και την φροντίδα του, με βάση την εμπειρία άλλων συντριβανιών στην πόλη μας.

Προβλέπουμε πως όταν ολοκληρωθεί η κατασκευή του και τεθεί σε λειτουργία να γεμίζει σκουπίδια και να μετατρέπεται σε ανθυγιεινή εστία.

Εκτός αυτού ένα εξαιρετικά επικίνδυνο γεγονός είναι η τοποθέτηση του ηλεκτρολογικού πίνακά του στη βάση του, έκθετου σε κάθε βάνδαλο ή περίεργο άτομο, έρμαιου των καιρικών συνθηκών, των νερών και άλλων απρόβλεπτων συνθηκών.

Εάν παραμείνει εκεί τελικά ο ηλεκτρολογικός πίνακας πρέπει  απαραίτητα να προστατευτεί με κάποια μεταλλική κατασκευή και να υπάρξει ειδική στεγανοποίησή του.

Πάντως έως ότου αποφασιστεί τι θα γίνει και πότε θα ολοκληρωθεί το έργο, ας απομακρυνθεί η όρθια παλέτα από το συντριβάνι.

Το δεύτερο θέμα με το οποίο θα γράψουμε την άποψή μας έχει να κάνει με τον “ποδηλατόδρομο”.

Ο “ποδηλατόδρομος” που κατασκευάστηκε πλάτους μόλις ενός μέτρου αρκεί για την κίνηση ενός μόλις ποδηλάτου, με αδύνατη την προσπέραση, την ποδηλατάδα από δύο ποδηλάτες δίπλα – δίπλα και ασφαλώς με αδύνατη τη διασταύρωση δύο ποδηλάτων από διαφορετική κατεύθυνση.

Εκτός του στενού ποδηλατόδρομου, αυτός κινείται παράλληλα με τσιμεντένιες ζαρντινιέρες καρμανιόλες, που αν κάποιος ποδηλάτης χάσει την ισορροπία του και πέσει επάνω τους, ο ίδιος θα τραυματιστεί σοβαρά και το ποδήλατό του θα πάθει μεγάλες ζημιές. Το ίδιο κι αν πέσει σε κάποιο παρκαρισμένο όχημα.

Το τρίτο θέμα αφορά τις ζαρντινιέρες και τις θέσεις πάρκινγκ.

Τα πάρκινγκ που έχουν κατασκευαστεί πιθανόν να είναι αρκετά για τις ανάγκες μόνιμων κατοίκων και εκπαιδευτικών, αλλά εάν προσθέσουμε τους επισκέπτες του κλειστού γυμναστηρίου, εκεί ίσως να υπάρξει πρόβλημα.

Το θέμα πάντως με τις θέσεις πάρκινγκ δεν είναι ακριβώς ο αριθμός τους, αλλά το μέγεθός τους το οποίο εξ αιτίας των ζαρντινιερών με τον όγκο και το ύψος των χαμηλότερων κατασκευών δυσκολεύουν τους οδηγούς να παρκάρουν γιατί είναι “αόρατες” και αρκετοί κτυπούν τα αμάξια τους αφού δεν τις βλέπουν.

Το έργο σαν γενική φιλοσοφία δεν είναι άσχημο, αλλά οι λεπτομέρειες που αναφέραμε πάρα πάνω, το μειώνουν, ενώ θα μπορούσαν να το εξυψώσουν.

Με την ευκαιρία ο δήμος πρέπει κάποια στιγμή να αποφασίσει την κατεύθυνση και τη μονοδρόμηση του δρόμου διότι καθημερινά η ταλαιπωρία των οδηγών που διασταυρώνονται με άλλο όχημα από την αντίθετη κατεύθυνση είναι μεγάλη.

Πάντως κάποια στιγμή το έργο πρέπει να τελειώσει με τα θετικά και τα αρνητικά του…

Με τα θετικά σαφώς να υπερτερούν των λεπτομερειών που αναφέρουμε στο άρθρο μας, διότι οι μαθητές του σχολικού συγκροτήματος χρειάζονται ένα καταλληλότερο περιβάλλον και ασφάλεια …