Η Χριστίνα Σουλελέ για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας

Γυναίκα σημαίνει Αγώνας. Από τότε που οι εργάτριες Κλωστοϋφαντουργίας στη Νέας Υόρκη, στις 8 Μαρτίου 1857, διαμαρτύρονταν για τις άθλιες συνθήκες εργασίας και διεκδικούσαν καλύτερους εργασιακούς όρους, κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι που είχε το χρώμα του αίματος. Οι γυναικείες οργανώσεις έκαναν πολυ-επίπεδους αγώνες, για ισονομία και ισοπολιτεία, ορθώνοντας το ανάστημά τους και δομώντας τον λόγο τους με επιχειρήματα.
.
Οι αγώνες των γυναικών δεν ήταν ‘’ταξίδι αναψυχής’’. Χλευάστηκαν, περιθωριοποιήθηκαν, στιγματίστηκαν, κάποιες εξοντώθηκαν φυσικά ή ψυχικά, από τις πατριαρχικές αντιλήψεις που στέκονταν εμπόδιο στα έμφυλα δικαιώματα, αλλά δεν το έβαλαν κάτω. Συνέχισαν να διεκδικούν ίσα δικαιώματα με τους άντρες, κατάργηση της εκμετάλλευσης στους χώρους εργασίας, δικαίωμα ψήφου, πάλεψαν και παλεύουν, ακόμη και σήμερα, να γκρεμίσουν στερεότυπα και προκαταλήψεις που τις περιόριζαν και τις περιορίζουν σε συγκεκριμένους ρόλους και τους υπαγορεύουν συγκεκριμένες συμπεριφορές.
.
Γυναίκα σημαίνει Δύναμη και ας μεγάλωσε με την αντίληψη πως ανήκει στο «ασθενές φύλο». Χρειάζεται μεγάλο σθένος για να σπάσουν οι γυναίκες τα κοινωνικά στεγανά, μέσα στα οποία είναι ριζωμένες αντιλήψεις που τις κατατάσσουν στα αδύναμα και μιαρά όντα.
.
Σήμερα είναι μια επέτειος θύμησης, για εκείνους τους πρώτους αγώνες αλλά και υπενθύμισης πως κανένας αγώνας δεν τελείωσε. Απαιτείται επαγρύπνηση, διότι δεν ξεριζώνονται τόσο εύκολα οι πατριαρχικές αντιλήψεις, που θέλουν να ορίζουν το σώμα μας και τις επιλογές μας.
.
Συνεχίζουμε να δίνουμε τους αγώνες μας γιατί τίποτα δεν μας χαρίζεται.
.
Χ.Σ