Σωκράτης Λούκος: Σχετικά με τα Πειραματικά Σχολεία στην πόλη μας

.
Πειραματισμός υπό την σκιά της υποχρηματοδότησης
.
Πολλή συζήτηση γίνεται τις τελευταίες μέρες, τόσο σε κύκλους γονέων όσο και σε φορείς αυτών, που αφορά τη μετατροπή ακόμη δύο σχολικών μονάδων της πόλης μας όπως αυτό του 3ου Γυμνασίου και του 2ου Λυκείου σε Πειραματικά σχολεία από την επόμενη σχολική χρονιά και ύστερα από σχετική ανακοίνωση μέσω ΦΕΚ του υφιστάμενου υπουργείου.

Θεωρούμε ότι σ’έναν τόσο μικρό δήμο όπως τον δικό μας ή μετατροπή ακόμη δύο σχολικών μονάδων σε Πειραματικά σχολεία μόνο προβλήματα θα δημιουργήσει στην καθημερινότητα παιδιών και γονέων.

Ως γονείς, να υπενθυμίσουμε με αφορμή αυτήν τη συζήτηση, χρειάζεται να σημειώσουμε ότι ο πειραματισμός και η καινοτομία στην εκπαίδευση αποτελούν απαραίτητες προϋποθέσεις για τη συνολική άνοδο του μορφωτικού επιπέδου των παιδιών μας. Φυσικά, οι έννοιες πειραματισμός και καινοτομία δεν είναι κενές περιεχομένου για το σημερινό σχολείο. Εντάσσονται και αυτές στην εκάστοτε εκπαιδευτική πολιτική, στους στόχους που θέτει, τόσο για το σχολείο όσο και γενικότερα για την κοινωνία.

Θεωρούμε ότι η προσπάθεια γενίκευσης των πειραματικών σχολείων συνδέεται άμεσα με την προσπάθεια να ενισχυθούν η διαφοροποίηση, η κατηγοριοποίηση, η δημιουργία σχολείων πολλών ταχυτήτων, ο διαχωρισμός των μαθητών σε αρίστους και “κακούς”.

Αυτή η απόφαση, παρά τις διακηρύξεις της τοπικής διοίκησης, δεν έχει καμία σχέση με την ισότιμη και αναγκαία αναβάθμιση όλων των σχολείων του δήμου μας.

Επιπλέον, η μετατροπή των σχολείων σε πειραματικά επιδεινώνει τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών.  Το εκπαιδευτικό δυναμικό των σχολείων αυτών επιλέγεται με βάση τα προσόντα του, τοποθετείται όχι με οργανική θέση, αλλά με διετή θητεία, στη διάρκεια της οποίας θα πρέπει με προσωπική ευθύνη να φροντίσει για την επιμόρφωσή του, με νέα προσόντα, προκειμένου να εξασφαλίσει μία καλή αξιολόγηση, για να παραμείνει στη θέση του.

Οι εκπαιδευτικοί δηλαδή θα μπαίνουν σε ένα ατέρμονο κυνήγι προσόντων, προκειμένου να διατηρήσουν την έτσι κι αλλιώς επισφαλή θέση τους.

Ταυτόχρονα, αρνητικές επιπτώσεις θα έχουν και οι μαθητές που ανήκουν σε αυτά τα σχολεία και δεν θα επιλεγούν στο πειραματικό σχολείο. Τα παιδιά αυτά θα αναγκαστούν να φοιτήσουν σε άλλη σχολική μονάδα με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την σχολική ζωή τους αφού τα εναπομείναντα Γυμνάσια γίνονται δύο στον αριθμό και Λύκεια μόνο ένα.

Επομένως όπως όλοι καταλαβαίνουμε θα σχηματιστούν υπερπληθείς τάξεις όπου σύμφωνα με τον τελευταίο νόμο μπορούν να φτάνουν έως και τους 27 μαθητές με ό,τι αυτό σημαίνει για την εκπαιδευτική διαδικασία των παιδιών μας.

Θυμίζουμε στη διοικούσα δημοτική αρχή ότι η επέκταση σε καλούς και σε κακούς μαθητές έχει ξεπεραστεί παιδαγωγικά εδώ και πολλές δεκαετίες στην εκπαιδευτική πρακτική!!

Και όλα αυτά υπό την σκιά της διαχρονικής και διαρκώς εντεινόμενης κρατικής υποχρηματοδότησης, που φέτος ειδικά έχει φέρει τα σχολεία σε οικονομική ασφυξία που μόνο τυχαία δεν είναι.

Δεν πρόκειται για ένα απλό φαινόμενο “ανικανότητας” κρατικών ή δημοτικών υπηρεσιών και αρχών. Η κατάσταση που διαμορφώνεται και χειροτερεύει από χρόνο σε χρόνο, έρχεται να “κουμπώσει γάντι” στην πολιτική του “αυτόνομου”, διαφοροποιημένου – κατηγοριοποιημένου σχολείου, όπου το κράτος διαρκώς “απεγκλωβίζεται” από την υποχρέωση χρηματοδότησής.

Δίνει μάλιστα τα “εργαλεία”, καθώς ο νόμος για το σχολείο που ψηφίστηκε το 2021, περιλαμβάνει άρθρο για τη “διεύρυνση του κύκλου των πηγών χρηματοδότησης των σχολικών μονάδων”, με την εξασφάλιση επιπλέον πόρων μέσα από τη διοργάνωση εκδηλώσεων και την ευκολότερη αποδοχή δωρεών και χορηγιών.

Με την υφιστάμενη διάταξη που καταργεί τις σχολικές επιτροπές, μεταβιβάζει εξολοκλήρου στους διευθυντές των σχολείων τις αρμοδιότητες, δίνοντάς τους ποσά που αντιστοιχούν σε ψίχουλα (500€) σε σχέση με τις ανάγκες του σχολείου, σπρώχνοντας έτσι τους διευθυντές στην αναζήτηση χορηγών και οδηγώντας τους γονείς στο να βάζουν για άλλη μια φορά το χέρι βαθιά στην τσέπη.

Είναι φανερό ότι αν αυτοί οι σχεδιασμοί προχωρήσουν, τα ήδη υποχρηματοδοτούμενα σχολεία θα φτωχύνουν κι άλλο. Έτσι ανοίγεται ο δρόμος να μετατραπούν σε σχολεία – αυτόνομες μονάδες, με τους γονείς να πασχίζουν να βρουν πόρους με κάθε τρόπο, να μπαλώνουν όπως – όπως τα προβλήματα, ενώ το κράτος και η εκάστοτε τοπική διοίκηση θα παριστάνει τον Πόντιο Πιλάτο.

Ως εδώ!!

Ως γονείς απαιτούμε….

-Δραστική αύξηση της χρηματοδότησης για τις ανάγκες των σχολείων!!

-Κατάργηση του ΦΠΑ στις προμήθειες των σχολείων και των παρακρατήσεων στις κρατικές επιχορηγήσεις,που πετσοκόβουν περαιτέρω τα ήδη πενιχρά κονδύλια!!

-Απαιτούμε να υπάρχουν με ευθύνη του  δήμου επιτροπές παρακολούθησης της χρηματοδότησης των σχολείων και των κατευθύνσεών της, με συμμετοχή της αντιπολίτευσης και των φορέων της εκπαιδευτικής κοινότητας,των εκπαιδευτικών και των γονέων.

Όχι(!!) στα σχολεία δύο και τριών ταχυτήτων όπου οι γονείς θα πληρώνουν, όπου οι σύλλογοι θα εξασφαλίζουν χορηγίες.

ΛΟΥΚΟΣ ΣΩΚΡΑΤΗΣ

Μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων του 8ου Πειραματικού σχολείου Αγίας Βαρβάρας.

Μέλος του ΔΣ της Ένωσης Γονέων & Κηδεμόνων Αγίας Βαρβάρας.