.Όλοι οι άνθρωποι έχουν ίσα δικαιώματα.
Τα ίσα δικαιώματα προϋποθέτουν ΔΙΚΑΙΟΣΎΝΗ και όχι ισότητα. Η ισότητα αδικεί, διότι δεν αποτελεί τον κανόνα της φύσης.
Η ομορφιά της λέξης παρασύρει πολλούς ανθρώπους να την ευαγγελίζονται, θεωρώντας ότι έτσι εκφράζουν την βέλτιστη άποψη, για αυτό κι έγινε μόδα.
Στην πραγματικότητα όμως αυτό που πρέπει να έχουμε όλοι στο νου και τη ζωή μας είναι η δικαιοσύνη και γι’ αυτό να αγωνιζόμαστε.Η εφαρμογή της ολοκληρωτικής ισότητας θέτει εξ’ ορισμού πάρα πολλά άτομα σε δυσμενή θέση ή ακόμα και στο περιθώριο. Κάθε άνθρωπος, κρυφά ή φανερά κουβαλά τον δικό του σταυρό, άλλοτε βαρύτερο, άλλοτε λιγότερο βαρύ.
Όλοι χρειαζόμαστε σε αυτό τον κόσμο, όλοι χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον.
Δεν είναι δυνατόν να υλοποιούνται ενέργειες ή δράσεις που προμοτάρουν κάποια κοινωνική ομάδα, ακόμα και με παράλογα δικαιώματα, με την δικαιολογία της αδικίας.
Δεν είναι λογικό να παρελαύνει π.χ. μια κοινωνική ομάδα για να αισθανθεί μια εκβιασμένη ή και ανύπαρκτη αυτοϋπερηφάνια, ή μήπως την ευχαρίστηση της πρόκλησης των συναισθημάτων των υπολοίπων.Είναι φανταστικό όμως, να βλέπεις αγωνιστές της ζωής, χωρίς πόδια ή/και χωρίς χέρια ή και διάφορες άλλες δυσκολίες, να παρελαύνουν διαφημίζοντας τον αγώνα για τη ζωή στους παρολυμπιακούς για παράδειγμα κερδίζοντας τον θαυμασμό, το χειροκρότημα και την υπερηφάνειά μας, παρά προβάλλοντας την ιδιαιτερότητα της σεξουαλικής τους επιλογής.
Το πρώτο είναι ζητούμενο, το δεύτερο είναι δεδομένα υπαρκτό και άρα αποδεκτό. Δεν είναι διαπραγματεύσιμο το να γεννηθώ ετερόφυλος ή ομοφυλόφιλος, με ένα ή δύο ή καθόλου χέρια, κωφός ή βαρύκωος ή κωφάλαλος και πόσα άλλα.
Ζητούμενο είναι να έχω αρετές, να αγωνίζομαι για ιδέες, για ιδανικά, για αποτελέσματα, για την εξέλιξη της ζωής και του είδους μας.
Η ανθρωπότητα μας έχει ανάγκη όλους μαζί…
.
Παντελής Πρεντάκης
