Στις 20 Νοεμβρίου του 1989 γεννήθηκε η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού (Convention on the Rights of the Child).
Παρά τη σπουδαιότητα και επικαιρότητα των δικαιωμάτων αυτών, όμως, εκατομμύρια παιδιά, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, συνεχίζουν να υφίστανται τραγικές συνέπειες από πολέμους, ασθένειες, και το οικονομικό χάος που, ειδικά στις αναπτυγμένες χώρες, οδηγεί σε αμέτρητες μορφές παιδικής κακοποίησης. Κι αν όλα αυτά σας ακούγονται «ξύλινα» και χιλιοειπωμένα, θα σοκαριστείτε όταν συνειδητοποιήσετε πόσο συχνά και πόσο κοντά σας λαμβάνουν χώρα. Παρότι η Σύμβαση έχει συνολικά 54 άρθρα, διέπεται από τέσσερις θεμελιώδεις αρχές:
Μη-Διάκριση(άρθρο 2): Δεν πρέπει ούτε να επωφελείσαι, ούτε να υποφέρεις εξαιτίας φυλής, χρώματος, φύλου, γλώσσας, θρησκείας, ή εθνικής, κοινωνικής ή εθνοτικής καταγωγής, ή εξαιτίας οποιασδήποτε πολιτικής ή άλλης θέσης, εξαιτίας της κοινωνικής σου θέσης ή της περιουσίας ή της οικογένειας στην οποία γεννήθηκες, ή επειδή έχεις κάποια αναπηρία.
Το Καλύτερο Συμφέρον του Παιδιού(άρθρο 3): Νόμοι και δράσεις που επηρεάζουν παιδιά πρέπει να θέτουν προτεραιότητα στο τι είναι το καλύτερο για σένα και να σε ωφελούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Επιβίωση, Ανάπτυξη και Προστασία(άρθρο 6): Οι αρχές στη χώρα σου πρέπει να σε προστατεύουν και να βοηθούν ώστε να εξασφαλισθεί η ολοκληρωμένη ανάπτυξή σου – φυσική, πνευματική, ηθική και κοινωνική.
Συμμετοχή (άρθρο 12): Έχεις το δικαίωμα να εκφράζεις τη γνώμη σου για τις αποφάσεις που αφορούν τη ζωή σου και οι απόψεις σου πρέπει να λαμβάνονται υπόψη.
Τα δικαιώματα του παιδιού εξακολουθούν να παραβιάζονται σε μεγάλο βαθμό στην Ελλάδα, επισημαίνει για μία ακόμη φορά ο Συνήγορος του Πολίτη, ενώ ταυτόχρονα τονίζει, ότι «η οικονομική κρίση έχει σοβαρές συνέπειες σε βάρος της ευημερίας των παιδιών και της πρόσβασής τους σε αναγκαία αγαθά και υπηρεσίες».
Η τελευταία έκθεση της Unicef (Μάρτιος-Οκτώβριος 2014) καταγράφει την σκληρή πραγματικότητα των δικαιωμάτων των παιδιών στην Ελλάδα σήμερα:
Τα τελευταία χρόνια εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνόπουλα στερούνται των παραπάνω δικαιωμάτων, καθώς από το 2008 μέχρι σήμερα η Ελλάδα παρουσιάζει σχεδόν διπλάσια αύξηση στο ποσοστό παιδική φτώχειας.
Πιο συγκεκριμένα:
Το ποσοστό των παιδιών που ζουν σε συνθήκες φτώχειας έχει τριπλασιαστεί. Το 1/3 του ελληνικού πληθυσμού που ζει κάτω από το όριο της φτώχειας αποτελείται από παιδιά κάτω των 18 ετών.
Σημαντικό ποσοστό μη προνομιούχων παιδιών δεν έχουν καν πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική κάλυψη.
Το ποσοστό των παιδιών και νέων, από 15 έως 24 ετών, που δεν έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση ή την εργασία έχει διπλασιαστεί, αγγίζοντας το 20%.
Η Ελλάδα βρίσκεται στις υψηλότερες θέσεις παγκοσμίως στη σωματική κακοποίηση και το σχολικό bullying, στις ηλικίες 11-15 ετών.
