Κωνσταντίνος Σαρόπουλος: “Ποτέ ξανά πόλεμος! Ποτέ πια φασισμός!”

9 Μαϊου 1945. Λήξη 2ου Παγκόσμιου Πολέμου.

Όταν τελείωσε ο 1ος Παγκόσμιος Πόλεμος το 1918, κανείς δεν φανταζόταν ότι 4 χρόνια αιματοχυσίας και πάνω από 10 εκατομμύρια νεκροί ήταν κάτι που μπορούσε να επαναληφθεί.

Μόνο οι μαρξιστές της εποχής, με πρώτο τον Λένιν, προειδοποιούσαν πως «καπιταλισμός σημαίνει πόλεμος» και πως θα υπάρξουν και άλλοι πόλεμοι, αν δεν καταργηθούν οι αιτίες που τους γεννούν.

Μόλις 20 χρόνια μετά, τον Σεπτέμβρη του 1939 ξέσπασε ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος, και μάλιστα ακριβώς για τις ίδιες αιτίες: Τον ανταγωνισμό ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις της εποχής για περισσότερα εδάφη, αγορές, πρώτες ύλες και πιο πολλά κέρδη.

Η φρίκη των χαρακωμάτων του 1914-18 και των δηλητηριωδών αερίων, θα έμοιαζε μικρή μπροστά στα πολλαπλάσια εκατομμύρια νεκρών του 1939-45, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τους θαλάμους αερίων, τους μαζικούς βομβαρδισμούς που σκότωσαν εκατοντάδες χιλιάδες αμάχους σε μια μόνο νύχτα και τελικά τις ατομικές βόμβες σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι, που εξακολουθούν να γεννούν το θάνατο ακόμα και σήμερα, δεκαετίες μετά την «ημέρα της νίκης».

Η αρχή του τέλους ήρθε επιτέλους στις 16 Απριλίου του 1945 όταν οι σοβιετικές μεραρχίες, επανδρωμένες με περίπου 2,5 εκατομμύρια στρατιώτες εισέβαλαν στο Βερολίνο. Μέχρι τις 29 Απριλίου, το αποτέλεσμα είχε κριθεί και ήταν θέμα χρόνου το καταφύγιο του Χίτλερ να πέσει στα χέρια των Σοβιετικών. Το ίδιο βράδυ ο Φύρερ υπαγόρευσε την «πολιτική διαθήκη» του, έναν λίβελο κατά των Μπολσεβίκων και των Εβραίων, χωρίς καμία διάθεση αυτοκριτικής, και το τομάρι του πέθανε, δυστυχώς όμως όχι και οι αποτρόπαιες ιδέες του.

Ο θάνατος του Χίτλερ έγινε γνωστός την επόμενη μέρα, επισφραγίζοντας τη νίκη των Σοβιετικών. Ο Κόκκινος Στρατός κατέλαβε με έφοδο το Ράιχσταγκ και το Βερολίνο υποτάχθηκε ολοκληρωτικά στις δυνάμεις του Στάλιν. Εντέλει, την 9η Μαΐου υπογράφηκε η «άνευ όρων παράδοση όλων των ενόπλων δυνάμεων». Η Ευρώπη έβγαινε από τον πόλεμο με τραγικό απολογισμό, περίπου 60 εκατομμύρια νεκρούς και ακόμη περισσότερους τραυματίες. Οι περισσότερες πόλεις ήταν ερειπωμένες, οι υποδομές είχαν καταστραφεί και ο πληθυσμός ήταν εξαθλιωμένος και ανήμπορος.

Παρά το θάνατο του Χίτλερ και την οριστική επικράτηση των συμμαχικών δυνάμεων στην Ευρώπη, μεταξύ ΗΠΑ και Ιαπωνίας οι εχθροπραξίες συνεχίζονταν. Τις ημέρες που η Γερμανία υπέγραφε την άνευ όρων συνθηκολόγηση, η Αμερική βομβάρδιζε ακατάπαυστα τα ιαπωνικά εδάφη. Μόνο μεταξύ 9 και 10 Μαΐου, το Τόκιο θρήνησε περισσότερους από 100.000 νεκρούς.

Όταν η ΕΣΣΔ κήρυξε τον πόλεμο στην Ιαπωνία, ο Τρούμαν, για να εμποδίσει την επικράτηση του Στάλιν, χρησιμοποίησε το νέο υπερόπλο της ατομικής βόμβας. Στις 6 Αυγούστου έπεσε η πρώτη ατομική βόμβα στη Χιροσίμα και στις 9 στο Ναγκασάκι, γράφοντας τις πιο μαύρες σελίδες της ιαπωνικής, αλλά και της αμερικάνικης ιστορίας. Πάνω από 240.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν, ενώ οι δύο πόλεις σχεδόν σβήστηκαν από το χάρτη. Οι τραγικές επιπτώσεις της ραδιενέργειας ήταν αισθητές για πολλές δεκαετίες μετά την τραγωδία. Τελικά, το πρωινό της 2ας Σεπτεμβρίου 1945 σήμανε το οριστικό τέλος. Μια πύρρειος νίκη. Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος είχε πρακτικά λήξει.

Στις επίσημες ανακοινώσεις για την επέτειο της λήξης του πολέμου για όλα έφταιγε ο τρελός Χίτλερ, που κατάφερε να παρασύρει μαζί του έναν ολόκληρο λαό. Καμία νύξη για τα πραγματικά αίτια του πολέμου που γέννησε ο αχόρταγος καπιταλισμός. Όλοι αναφέρονταν στην επικράτηση της Δημοκρατίας απέναντι στο Φασισμό και της Ελευθερίας απέναντι στην Τυραννία. Και πράγματι, για τα εκατομμύρια των ανθρώπων που έλαβαν μέρος σ’ αυτόν τον πόλεμο, είτε ως στρατιώτες είτε ως άμαχοι που υπέμειναν τα πάνδεινα για 6 ολόκληρα χρόνια, αυτή ήταν η ουσία του αγώνα τους. Ποτέ ξανά πόλεμος! Ποτέ πια φασισμός!

Κι όμως οι πόλεμοι, με διάφορες προφάσεις δεν σταμάτησαν ποτέ. Ο πόλεμος στον κόλπο, στην πρώην Γιουγκοσλαβία και το Ιράκ παλαιότερα. Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν έχει σταματήσει ακόμα. Οι μάχες στη Γάζα συνεχίζονται με εκατόμβες νεκρών και οι «μεγάλοι» παριστάνουν τους ανήξερους.

Κάποιοι μάλιστα έχουν ενστερνιστεί τις «ιδέες» του φασισμού και τα καμώματα του ναζισμού και καμαρώνουν κιόλας.

.

Κωνσταντίνος Σαρόπουλος

Επικεφαλής «Μαζί με τους πολίτες»