.
7 Απριλίου. Παγκόσμια Ημέρα Υγείας 2024: «My health, my right».
Το θέμα εφέτος «Η υγεία μου, το δικαίωμά μου» επελέγη για να υποστηρίξει το δικαίωμα κάθε ατόμου, οπουδήποτε, να έχει πρόσβαση σε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας, εκπαίδευση και πληροφόρηση, καθώς και σε αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης και εργασίας, μακριά από διακρίσεις.
Ένα από τα κεντρικά μηνύματα της Παγκόσμιας Ημέρας Υγείας είναι η σημασία της καθολικής κάλυψης υγειονομικής περίθαλψης, που σημαίνει ότι όλοι, ανεξάρτητα από την οικονομική ή κοινωνική τους θέση, έχουν πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες υγείας χωρίς να αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες.
Η επίτευξη της υγειονομικής κάλυψης είναι ένα κρίσιμο βήμα για να διασφαλιστεί ότι τα άτομα και οι κοινότητες μπορούν να ζήσουν με υγεία και να αξιοποιήσουν πλήρως το δυναμικό τους. Περιλαμβάνει όχι μόνο την παροχή ιατρικής αγωγής, αλλά και τη διευθέτηση των κοινωνικών, οικονομικών και περιβαλλοντικών παραγόντων που συμβάλλουν στις ανισότητες στην υγεία.΄
Στην Ελλάδα ωστόσο γιορτάζουμε την Παγκόσμια ημέρα Υγείας με ένα ακόμη νομοσχέδιο που ιδιωτικοποιεί περαιτέρω τη Δημόσια Υγεία, αναγκάζει τους ασθενείς να βάζουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για να αγοράζουν υπηρεσίες υγείας παρ’ ότι δεν πέρασε πολύς καιρός από την πανδημία που ανέδειξε τον ανεκτίμητο και αναντικατάστατο ρόλο του ΕΣΥ.
Σήμερα έχουμε το πιο ιδιωτικοποιημένο σύστημα στην Ευρώπη με τις ιδιωτικές δαπάνες υγείας να υπερβαίνουν το 40% των συνολικών δαπανών. Γενεσιουργός αιτία των παθογενειών του συστήματος είναι οι πολύ ισχνές δημόσιες δαπάνες υγείας από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Η ιδιωτικοποίηση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας ακυρώνει τις θεμελιώδεις αρχές σύστασης του ΕΣΥ που είναι η δωρεάν περίθαλψη με ισότιμη πρόσβαση, με την κατάργηση της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης των γιατρών. Πολλά νοσοκομεία της Περιφέρειας έχουν μετατραπεί σε Κέντρα Διακομιδών, καθώς δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τους ασθενείς, λόγω των σοβαρών ελλείψεων προσωπικού και της απροθυμίας υποψηφίων υγειονομικών να συμμετάσχουν σε προκηρύξεις αφού οι πενιχροί μισθοί δεν καλύπτουν το κόστος διαβίωσης και εξωθούν τους νέους επιστήμονες να διαφεύγουν στο εξωτερικό.
Διαθέτουμε τα λιγότερα νοσοκομειακά κρεβάτια από το μέσο όρο των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (3,5 σε σχέση με 5,3 κλίνες ανά 1000 κατοίκους) και πρέπει να αυξηθούν και όχι να λειτουργούν με σοβαρές ελλείψεις προσωπικού.
Αντί να προσλαμβάνεται το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό για να λειτουργήσουν οι κλειστές χειρουργικές αίθουσες (στην Αττική λειτουργούν οι 130 από τις 200) και να μπορούν όλοι οι ασθενείς να χειρουργούνται έγκαιρα, ανοίγουν απογευματινά χειρουργεία επί πληρωμή. Με τι προσωπικό άραγε, δηλαδή νοσηλευτές και άλλες βοηθητικές ειδικότητες, όταν δεν αρκούν ούτε για τα πρωινά χειρουργεία; Η απογευματινή λειτουργία εν ολίγοις μπορεί να επιτευχθεί μόνο εις βάρος της πρωινής. Όσοι δηλαδή δεν μπορούν να πληρώσουν καταδικάζονται σε μεγάλες λίστες αναμονής.
Η Ελλάδα στερείται, επίσης, καθολικού και αποτελεσματικού δικτύου Πρωτοβάθμιας Περίθαλψης που είναι ο βασικός πυλώνας του συστήματος υγείας που επίσης πάσχει σοβαρά καθώς αντιμετωπίζει σοβαρές ελλείψεις προσωπικού. Κι όλα αυτά, σήμερα που έχουμε πολλαπλάσιους πλέον ανασφάλιστους που δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στη ρύθμιση των ασφαλιστικών εισφορών τους και μπορούν να εξυπηρετηθούν μόνο από δημόσιες δομές υγείας, ακόμα και για τη συνταγογράφηση των φαρμάκων τους. Που θα εξυπηρετηθούν οι ασφαλισμένοι, αλλά και η πληθώρα όλων αυτών των ανασφάλιστων;
Όσον αφορά την πόλη μας. Παρά τις προεκλογικές υποσχέσεις του υπουργείου, οι ανεκπλήρωτες αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου για πλήρη αναβάθμιση του Νοσοκομείου για παροχή δωρεάν υγείας υψηλού επιπέδου στην πόλη και την γύρω περιοχή είναι πάντα επίκαιρες και οφείλουμε να είμαστε ανυποχώρητοι και διεκδικητικοί.
Το ΚΕΠ Υγείας του Δήμου λειτουργεί για την πρόληψη και την προαγωγή της υγείας αλλά δεν αρκεί. Οι γιατροί που βοηθάνε στη συνταγογράφηση και τους ευχαριστούμε, επίσης δεν αρκούν. Χρειαζόμαστε ΤΟΜΥ στην πόλη. Ομάδα δηλαδή Παροχής Υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Ιδίως τώρα που έχουν πολλαπλασιαστεί οι ανασφάλιστοι συμπολίτες μας που μπορεί να έχουν φροντίδα μόνο από δημόσιες και κοινωνικές δομές.
Η προσμονή, οι προσδοκίες και η δυνατότητα να ονειρευτεί κανείς μοιάζουν μακρινά χωρίς το αγαθό της υγείας.
Η Παγκόσμια Ημέρα Υγείας μας υπενθυμίζει ότι η σύγχρονη ανθρωποκεντρική προσέγγιση επιβάλει τη στήριξη του ΕΣΥ με προσλήψεις και κίνητρα, την ανάπτυξη και επέκταση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, την αναβάθμιση του ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού όλων των δομών υγείας και την εξασφάλιση ότι κάθε πολίτης της Ελλάδας είναι ένας πολίτης της Ευρώπης με απρόσκοπτη πρόσβαση σε κάθε καινοτόμα θεραπεία.
Κωνσταντίνος Σαρόπουλος
